Średniowieczna historia Indii - Radźputowie
Radżputowie zawsze twierdzili, że należą do kasty ksatriyów i że są podzieleni na klany.
Królowie Radżputów należeli do uporządkowanej rodziny, która łączyła ich z rodziną słoneczną (surya-vamshi) lub rodziny księżycowej (chandra-vamsha) starożytnych królów indyjskich. Jednak były cztery klany, które twierdziły, że nie wywodzą się z żadnej z tych dwóch rodzin, ale raczej z rodziny ognia (agni-kula).
Klany Radżputów
Cztery klany, a mianowicie -
Pratiharas (lub Pariharas),
Chauhans (lub Chahamanas),
Solankis (lub Chaulukyas) i
Pawars (lub Paramaras).
Te cztery agni-kula klany ugruntowały swoją władzę w zachodnich Indiach i części środkowych Indii.
Pariharas rządzili w regionie Kanauj;
Chauhanowie byli silni w środkowym Radżastanie;
Siła Solanki wzrosła w regionie Kathiawar i okolicach, i
Pawarowie osiedlili się w regionie Malwa ze stolicą w Dhar niedaleko Indore.
Poza tym niektórzy inni pomniejsi władcy również stali się potężni i stopniowo budowali małe królestwa w różnych częściach północnych Indii, na przykład -
Nepal,
Kamarupa (w Assam),
Kaszmir i
Utkala (w Orissie).
Wiele górskich stanów Pendżabu rozwinęło się również we wczesnej fazie średniowiecza; takie jak -
Champaka (Chamba),
Durgara (Dżammu) i
Kuluta (Kulu) w Himachal.
Inne warte odnotowania królestwa środkowych Indii (współczesne Radźputom) to:
Chandelles w Bundelkhand,
Guhilas w Mewar na południe od Chauhanów i
Tomaras w Haryana i regionie Delhi.

Przez pewien czas Chauhans pokonał Tomaras i zaanektowali swoje królestwo.
Prithviraj IIIksiążę dynastii Chauhan był najpotężniejszym królem tego okresu w północnych Indiach. Chandbardai, hindi poeta swojego dworu (Prithviraja) napisał słynny wiersz „Prithviraja-raso”.