Rozwój polityczny w okresie Mogołów
Władcy Mogołów, zwłaszcza Akbar, osobiście odnowili i skonsolidowali system administracyjny. Akbar utrzymywał sojusz z Radżputem.
Akbar i jego następcy z powodzeniem kontynuowali dalsze próby poszerzenia bazy politycznej imperium Mogołów, sprzymierzając się z potężnymi częściami, w tym z Afgańczykami i Marathami.
Mogołowie zaprojektowali swoje stolice nie tylko pięknie, ale także strategicznie, gdzie starali się uczynić dwór Mogołów centrum życia kulturalnego w kraju.
Mogołowie odegrali pozytywną rolę w rozwoju i stabilizacji stosunków Indii z sąsiednimi mocarstwami azjatyckimi, w tym z Iranem, Uzbekami i Turkami Osmańskimi. Podobnie Mogołowie otworzyli i promowali handel zagraniczny Indii.
Sukcesje Mogołów
Jahangir, najstarszy syn Akbara, objął tron bez żadnych trudności, ponieważ jego młodsi bracia zmarli w młodym wieku (za życia Akbara) z powodu nadmiernego picia.
Khusrau, najstarszy syn Jahangira, wybuchł buntem (Jahangir również raz zbuntował się przeciwko swojemu ojcu i przez pewien czas burzył imperium). Jednak Khusrau szybko zaakceptował swój błąd i wybaczył Jahangirowi.
Polityka dyplomatyczna Mogołów
Podobnie jak Akbar, Jahangir również zdawał sobie sprawę, że podbój może trwać nie na podstawie siły, ale raczej na zdobyciu dobrej woli ludzi. Dlatego też z wielką sympatią odnosił się do pokonanego wodza afgańskiego i ich zwolenników.
Jahangir, działając zgodnie ze swoją polityką dyplomatyczną, uwolnił wielu książąt i zamindarów Bengalu, których zatrzymano na dworze i pozwolono im wrócić do Bengalu. Musa Khan został zwolniony, a jego majątek został przywrócony.
Aby kontynuować tę politykę, Afgańczycy również zaczęli być witani w szlachcie Mogołów. Wiodącym afgańskim szlachcicem pod Jahangirem był Khan-i-Jahan Lodi, który służył wybitnej służbie na Dekanie.
Jahangir musiał jednak rozpocząć długą erę pokoju, ale sytuację radykalnie zmieniły dwa incydenty -
Perski podbój Qandhar, który był nieszczęściem dla prestiżu Mogołów i
Pogarszający się stan zdrowia Jahangir.
Te dwa wydarzenia wywołały utajoną walkę o sukcesję zarówno wśród książąt, jak i wśród szlachty (która również walczyła o władzę). Co więcej, pogarszający się stan zdrowia Jahangiru wprowadził także Nur Jahana w sprawy polityczne.