Polityka w miejscu pracy - błędy kierownicze
Największym wyzwaniem, przed którym stoją firmy podczas eliminacji Office Politics, jest to, że próbują wdrożyć swoje zaawansowane strategie interpersonalne za pośrednictwem bardzo dwuwymiarowych menedżerów pierwszego pokolenia, których postrzeganie organizacji jako modelu „Work & Pay” jest druzgocące w dzisiejszych czasach. Ci menedżerowie nadal wierząthe concept of strict hierarchy and stringent flow of authority gdzie terminy i kierownictwo są najważniejsze.
Teoretycy zarządzania przez wiele lat przekonująco debatowali nad ideą, że organizacje są po prostu grupami ludzi o wspólnych zainteresowaniach, którzy współpracują dla własnych korzyści. Każda inna metoda interpretacji działania organizacji znalazła kilka udanych przykładów potwierdzających tę definicję. Wszystkie organizacje o ścisłych strukturach hierarchicznych i ścisłej linii dowodzenia zostały zniszczone w ciągu ostatnich kilku dekad. Ci, którzy przeżyli, od początku mają bardzo płaską metodologię zarządzania lub dostosowali się do niej.
Wielu menedżerów nie rozumie jeszcze w pełni koncepcji skutecznej polityki. Ankieta przeprowadzona wśród menedżerów przez czasopismo zarządcze wykazała, że menedżerowie uważają umiejętności polityczne za po prostu „rozbrajająco czarujące” zachowanie. Błędnie łączą także politykę biurową z rynkiem zatrudnialności, zakładając, że polityka biura jest zwykle nieistotna, gdy na rynku jest dużo miejsc pracy. Niektórzy wiązali to z dobrobytem gospodarczym. Myśleli, że jeśli ludzie będą wystarczająco zarabiać, nie będą potrzebować więcej, a zatem omijają politykę.
Sposób myślenia menedżerów ze starej szkoły
Jednak fatalna wada w ich założeniu polega na tym, że polityka potrzebuje jakiegokolwiek środowiska, aby przetrwać. Chęć rozwoju w organizacji może być po prostu motywowana jego osobistymi ambicjami, a nie jakimkolwiek innym czynnikiem utrudniającym życie, którym musi się zająć. Może też być jegoneed of power and influence over others.
Zgodnie ze standardową definicją zarządzania organizacje są miejscami, w których dąży się do wspólnego celu. Cel ten przebiega przez całą organizację na różnych poziomach i w różnych procesach. Kiedy pracownicy są zachęcani do myślenia o organizacji w tym świetle, zwykle dzielą się wiedzą organizacyjną i współpracują z różnymi zespołami, aby zapewnić to, co najlepsze.
Uczestnictwo i zaangażowanie jest kluczowym czynnikiem w budowaniu zespołu, a obecnie istnieje wiele dowodów na to, że podejście odgórne do zarządzania poważnie utrudnia wzmocnienie i motywację pracowników. Badanie pokazuje, że pracownicy pracujący zgodnie z instrukcjami menedżerów, którzy wierzą w“top to bottom” model of management stają się sfrustrowani, zestresowani i pozbawieni mocy z powodu całkowitego braku jakiegokolwiek udziału w procesie pracy.
Pomimo tych dowodów, wiele firm wciąż powołuje menedżerów, którzy wierzą w przedstawienie jednej wizji dla reszty pracowników. Uważają, że zapewnia to jasny cel reszcie zespołu i zmusza ich do tego. To, co ten proces myślowy ignoruje, to sposób, w jaki ludzie w zespole chcieliby wnosić nowe pomysły do ostatecznej decyzji.
Aby osoba mogła w pełni zaangażować się w wizję, musi być jakaś jej część, na którą się zgadza. Osoba niezadowolona z tego, nad czym pracuje, nigdy nie da z siebie wszystkiego. Nawet jeśli ostateczna decyzja nie zawiera niczego, co sugeruje, przynajmniej będzie miał satysfakcję, że przedstawił swój punkt widzenia.