Struktura grupy

Struktura grupy jest definiowana jako układ grupy. Jest to połączenie ról grupowych, norm, konformizmu, zachowania w miejscu pracy, statusu, grup odniesienia, statusu, próżniactwa społecznego, kohort, demografii grupowej i spójności.

• Group Roles - Różne role, jakie osoba odgrywa w grupie.

• Norms - Typowy standard ustalony wspólnie przez grupę, którego każdy członek musi przestrzegać.

• Conformity - Decyzje lub stanowisko podejmowane większością głosów w grupie.

• Workplace behavior - Etyka, którą należy się kierować pracując z organizacją.

• Status - Wyznaczanie członków grupy.

• Social Loafing - Zjawiska, w których członkowie grupy wkładają mniej wysiłku w osiągnięcie celu, niż mieliby pracując samodzielnie.

• Cohorts - Dzielenie się wspólnym zachowaniem w grupie.

• Reference Groups - Inne grupy, z którymi porównywana jest grupa.

• Group Demography - Zakres tego samego zachowania.

• Cohesiveness - Stopień przynależności do siebie w grupie.

Role

Role to zbiór oczekiwanych wzorców zachowań związanych z osobą zajmującą określone stanowisko w jednostce społecznej. Istnieją trzy szerokie typy ról, które ludzie odgrywają w małych grupach -

• Role zadaniowe
• Role budowania i utrzymania
• Role egocentryczne

Role zadań

Role zadaniowe to role, które koncentrują się na realizacji celu grupy. Poniżej przedstawiono różne role zadaniowe grupy -

• Coordinator - Łączy oświadczenia jednego członka grupy z innym.

  Przykład - „Komentarz Gity dobrze odnosi się do tego, co mówił Ram”.

• Energizer - Prowokuje grupę do działania.

  Przykład - „Ilu z was jest skłonnych zgłosić spór wideo na następną sesję?”

• Elaborator - Rozciąga się na pomysły innych.

  Przykład - „Myślę, że to, co sugerują Niki i Anni, to to, że najpierw wyjaśniamy niewerbalnie, zanim przejdziemy do komunikacji werbalnej”.

• Evaluator-critic - Ocenia pracę grupy pod kątem wyższych standardów.

  Przykład - „To jest w porządku, ale myślę, że Shree potrzebuje więcej opinii”.

• Information-giver - Podaje przydatne informacje.

  Przykład - „Rohit ma kilka książek o konfliktach, których moglibyśmy użyć”.

• Information-seeker - Pytania do wyjaśnienia.

  Przykład - „Richa lub Trishala, czy możesz mi powiedzieć, co powiedziałeś o niepotwierdzających odpowiedziach?”

• Recorder - Prowadzi notatki dotyczące spotkania.

  Przykład - „Podczas ostatniej sesji nie dotarliśmy do prezentacji A-P. Rahul i Rohit właśnie skończyli swoje.

• Procedural Technician - Bierze odpowiedzialność za zadania.

  Przykład - „Sprawdziłem magnetowid pod kątem prezentacji Nigaara i Nehy”.

Role budowania / utrzymania grup

Koncentruje się na budowaniu relacji międzyludzkich i zachowaniu harmonii. Różne role konserwatorskie w grupie to:

• Encourager - Daje pozytywne opinie.

  Przykład - „Myślę, że to, co mówił Shyam, było całkowicie słuszne”.

• Follower - Pozyskuje pomysły innych członków grupy.

  Przykład - „Postępujmy zgodnie z planem Adi - miał dobry pomysł”.

• Compromiser - Próby znalezienia rozwiązania akceptowalnego przez wszystkich.

  Przykład - „Pratik, Sid i Nimmi zaoferowali trzy świetne rozwiązania. Dlaczego ich nie zintegrujemy? ”

• Gatekeeper - Wspomaga uczestnictwo wszystkich w grupie.

  Przykład - „Chyba jeszcze nie słyszeliśmy od Madhuri”.

• Harmonizer - Ogranicza konflikty i napięcia.

  Przykład - „Po tym teście zasługujemy na darmowy posiłek!”

• Observer - Sprawdza postępy grupy.

  Przykład: „Myślę, że jak dotąd wiele się nauczyliśmy. Monica i Mona przekazały nam świetne informacje ”.

Role egocentryczne

Role te mają na celu utrudnianie lub utrudnianie grupie osiągania jej celów. Różne egocentryczne role w grupie są następujące:

• Aggressor - Działa agresywnie w stosunku do innych członków grupy i ich pomysłów.

  Przykład: „Zabawa w przetrwanie na pustyni to najlepszy pomysł, jaki kiedykolwiek słyszałem”.

• Dominator - Dominuje czas wystąpień grupowych.

  Przykład - przerywanie - „Powiem ci siedem powodów, dla których to świetny pomysł”.

• Blocker - Odmawia współpracy z pomysłami innych osób.

  Przykład - „Odmawiam gry w zamianę rodziny”.

• Help-Seeker - Działa bezradnie, zaniedbując pracę.

  Przykład - „Nie sądzę, żebym mógł stworzyć podsumowanie. Dlaczego nie zrobisz tego dla mnie? ”

• Loafer - Powstrzymuje się od pracy.

  Przykład - „Dlaczego po prostu nie pójdziemy na kawę zamiast dokończyć ten projekt?”

• Special Interest Advocate - Przedstawia własny punkt widzenia i wymagania.

  Przykład - „Nie mogę się dzisiaj spotkać. Muszę spać wcześnie i zadzwonić do mamy ”.

• Self-confessor - Rozmawia na tematy ważne dla siebie, a nie dla grupy.

  Przykład - „Bardzo lubię herbatę. Wczoraj poszedłem na CCD. Ich kawa jest lepsza niż to, co dostajesz gdzie indziej. . . ”

Normy

Normy to dopuszczalne standardy zachowania w grupie, które są wspólne dla członków grupy. Każda grupa rozwija własne zwyczaje, wartości, przyzwyczajenia i oczekiwania dotyczące tego, jak należy coś robić.

Te wzorce i oczekiwania lub normy grupowe, jak się czasem nazywa, kierują wzajemnymi interakcjami członków zespołu.

Normy mogą pomóc lub zablokować grupę w osiągnięciu jej celów.

Rodzaje norm

Istnieją cztery różne rodzaje norm, które istnieją w grupie -

• Normy wydajności
• Normy wyglądu
• Normy układu społecznego
• Normy alokacji zasobów

Normy wydajności

Są one skupione na tym, jak ciężko dana osoba powinna pracować w danej grupie. Są to nieformalne wskazówki, które pomagają osobie zrozumieć, jak ciężko powinna pracować i jaki rodzaj pracy powinna dać.

Na przykład - lider zespołu umieszcza różne plakaty w firmie, aby zmotywować pracowników do wydajnej pracy i jak najlepszej wydajności.

Normy wyglądu

Normy dotyczące wyglądu aktualizują lub informują nas o tym, jak powinniśmy wyglądać lub jaki powinien być nasz wygląd fizyczny, np. W jaki sposób powinniśmy się ubierać, jak powinniśmy stylizować włosy lub w wielu innych obszarach związanych z tym, jak powinniśmy wyglądać.

Na przykład - istnieje formalny strój, którego musimy przestrzegać podczas pracy w organizacji, nie możemy nosić sukni ślubnej na posiedzenie zarządu.

Normy organizacji społecznej

Norma ta zasadniczo koncentruje się na tym, jak powinniśmy zachowywać się w sytuacjach społecznych. Tutaj znowu są wskazówki, które musimy wziąć pod uwagę, kiedy jesteśmy z przyjaciółmi lub na spotkaniach towarzyskich, które pomagają nam dopasować się i uzyskać bliższy związek z grupą.

Na przykład - nie możemy zabrać naszej oficjalnej pracy na przyjęcie urodzinowe znajomego tylko po to, aby ją ukończyć.

Normy alokacji zasobów

Norma ta koncentruje się na alokacji zasobów w otoczeniu biznesowym. Może to obejmować surowce, a także pracę w godzinach nadliczbowych lub inne zasoby znalezione lub potrzebne w organizacji.

Na przykład - jeśli klient potrzebuje projektu do jutra, to i tak musi zostać ukończony przy użyciu dostępnych zasobów lub działań w czasie.

Konformizm

Zgodność można określić jako „dostosowanie się do ciśnień grupowych”. Nazywa się to również wpływem większości lub możemy powiedzieć, że nacisk grupowy.

Jest szeroko stosowany do wskazania zgody na stanowisko większości, wywołanej chęcią dopasowania się lub bycia lubianym, lub z powodu chęci bycia poprawnym lub po prostu dostosowania się do roli społecznej.

Typy zgodności społecznej

Można zidentyfikować trzy typy zgodności -

• Zgodność normatywna
• Zgodność informacyjna
• Zgodność z obowiązkami

Zgodność normatywna

Uleganie presji grupy, ponieważ jednostka chce dopasować się do grupy. Podporządkowanie się zwykle ma miejsce, ponieważ jednostka boi się odrzucenia lub zaniedbania przez grupę.

Ten rodzaj konformizmu zwykle obejmuje zgodność, na przykład gdy osoba publicznie akceptuje poglądy grupy, ale prywatnie je odrzuca.

Zgodność informacyjna

Dzieje się tak zazwyczaj, gdy osobie brakuje wiedzy i szuka w grupie wskazówek. Lub gdy dana osoba nie ma jasności co do sytuacji i społecznie porównuje swoje zachowanie z grupą.

Ten typ konformizmu obejmuje internalizację, na przykład gdy osoba akceptuje poglądy grup i przyjmuje je jako jednostkę.

Zgodność z obowiązkami

Kiedy dana osoba dostosowuje się, by zyskać przychylność lub akceptację innych ludzi. Odnosi się do wpływu normatywnego, ale zachęca go raczej potrzeba nagród społecznych niż groźba odrzucenia.

Innymi słowy, presja grupowa nie zawsze jest powodem do dostosowania się.

Herbert Kelman, psycholog z Harvardu, zidentyfikował trzy różne typy konformizmu -

• Compliance- Społeczne zmiany zachowań w celu dopasowania się do grupy, podczas gdy prywatnie nie zgadzają się. W prostych słowach, dostosowywanie się do masy, mimo że się z nią nie zgadzam.

• Internalization - Społeczne zmiany zachowań, aby dopasować się do grupy, a także zgadzać się z nimi prywatnie.

• Identification- Zgadzając się z oczekiwaniami roli społecznej. Jest to podobne do zgodności, ale nie ma zmiany w opinii prywatnej.

Grupy referencyjne

Jest to grupa, do której porównuje się osobę lub inną grupę. Grupy odniesienia służą do zbadania i określenia charakteru osoby lub innej grupy oraz atrybutów socjologicznych.

Jest to grupa, do której dana osoba się odnosi lub pragnie związać się psychicznie. Staje się ramą odniesienia i źródłem dla jednostki, aby czerpać z jej doświadczeń, spostrzeżeń, potrzeb i wyobrażeń o sobie.

Grupy te działają jako punkt odniesienia i kontrast potrzebny do porównania i oceny cech grupowych i osobistych.

Status

Status to społecznie zdefiniowana pozycja lub ranga nadana grupom lub członkom grupy przez innych. Status struktury grupowej obejmuje normy grupowe, kulturę, równość statusu. Wszystkie te czynniki razem przedstawiają status członków grupy.

Społeczne próżniactwo

Jest to zjawisko polegające na tym, że ludzie wkładają mniej wysiłku w osiągnięcie celu, gdy pracują w grupie, niż gdy pracują samotnie.

Jest to jeden z głównych powodów, dla których grupy są czasami mniej produktywne niż połączone wyniki ich członków pracujących jako jednostki, ale należy je rozpoznać po przypadkowych problemach z koordynacją, których czasami doświadczają grupy.

Wiele przyczyn próżniactwa społecznego wynika z indywidualnego poczucia, że ​​jego wysiłek nie będzie miał znaczenia dla grupy.

Kohorty i demografia grup

Osoby, które jako część grupy mają wspólny atrybut, nazywane są kohortami. Demografia grupy to poziom, na którym członek grupy może mieć wspólny atrybut demograficzny z innymi członkami zespołu. Demografia grupowa to skuteczna sztuczka w zwiększaniu efektywności zespołu w dłuższej perspektywie.

Na przykład - wiek, płeć, religia, region, staż pracy w organizacji i wpływ tego atrybutu na rotację.

Spójność

Stopień, w jakim członkowie grupy są do siebie przyciągani i są zachęcani do pozostania w grupie. Spójność grupy to suma wszystkich czynników, które powodują, że członkowie grupy pozostają w grupie lub są do niej przyciągani. Spójność grupowa działa jak spoiwo społeczne, które spaja grupę razem. Niektórzy uważają, że zespoły robocze ilustrujące silną spójność grupy będą lepiej funkcjonować i osiągać cele zawodowe.

Spójność grupy nie jest przypisywana jednemu czynnikowi, ale jest interakcją więcej niż jednego czynnika. Chociaż spójność grupy może mieć wpływ na wyniki grupy, wyniki grupy mogą tworzyć lub zwiększać spójność grupy. Zatem spójność grupy może faktycznie mieć negatywny wpływ na wykonanie zadań grupowych.

Najbardziej wpływowym czynnikiem, który tworzy pozytywny związek między spójnością grupy a wynikami grupy, jest zaangażowanie członków grupy w realizację celów i norm wydajności organizacji.