Klasyczne szkoły myśli

Zarządzanie jako praktyka zyskało na popularności, gdy koncepcja wspólnej pracy w grupach dla osiągnięcia wspólnych celów została zrealizowana przez mężczyzn. Jednak badanie zarządzania jako systematycznej dziedziny wiedzy rozpoczęło się wraz z nadejściem rewolucji przemysłowej, która zapoczątkowała nową erę poważnego myślenia i teoretyzowania na temat zarządzania.

Przede wszystkim nie ma jednej powszechnie akceptowanej teorii zarządzania. Dzikie teorie zarządzania mogą nawet wyglądać jak dżungla, mówi Harold Koontz. Jednakże, aby pomóc spojrzeć na różne teorie z odpowiedniej perspektywy, omówimy je jako reprezentujące różne szkoły myślenia.

Klasyczna szkoła myśli zarządzania

Zarządzanie naukowe i FW Taylor

Zarządzanie naukowe, zgodnie z wczesną definicją, odnosi się do tego rodzaju zarządzania, które prowadzi działalność lub sprawy według standardów ustalonych przez fakty lub prawdy zdobyte w wyniku systematycznej obserwacji, eksperymentu lub rozumowania. Zwolennicy tej szkoły myślenia starali się podnieść efektywność pracy przede wszystkim poprzez zarządzanie pracą pracowników w hali produkcyjnej.

Frederick Winslow Taylor, powszechnie uznawanego za ojca naukowego zarządzania, uważał, że organizacje powinny studiować zadania i opracowywać precyzyjne procedury. Jego różnorodne doświadczenie dało mu wiele okazji do zdobycia wiedzy z pierwszej ręki i dogłębnego wglądu w problemy i postawy pracowników, a także do zbadania ogromnych możliwości poprawy jakości zarządzania w miejscu pracy.

Formułując swoją teorię na podstawie doświadczeń z pierwszej ręki, teoria Taylora skupiała się na sposobach zwiększania wydajności pracowników poprzez kształtowanie ich myśli i naukowego zarządzania.

Henry Gnatt, współpracownik Taylora, opracował Gnatt Chart, wykres słupkowy, który mierzy zaplanowane i zakończone prace na każdym etapie produkcji. Ten wykres wizualny był szeroko stosowanym narzędziem do kontroli i planowania od czasu jego opracowania w 1910 roku. Poniżej znajduje się próbka wykresu Gnatta.

Frank Gilbreth i jego żona, Lillian Moller Gilbrethdalej improwizował na studiach czasu Taylora, opracowując badania ruchu poprzez fotografowanie indywidualnych ruchów każdego pracownika. Dokładnie przeanalizowali ruchy i wyeliminowali niepotrzebne. Te badania ruchu były poprzedzone synchronizacją każdego zadania, dlatego te badania nazwano badaniami czasu i ruchu.

Stosując badania czasu i ruchu do murowania, Gilbrethowie opracowali sposób układania cegieł przez pracowników, który wyeliminował marnowanie ruchu i podniósł ich produktywność z 1000 cegieł dziennie do 2700 cegieł dziennie.

The Basic Principles of Scientific Management

Opracowanie nowej standardowej metody wykonywania każdej pracy.

Wybieranie szkoleń i rozwijanie pracowników zamiast pozwalać im na samodzielne szkolenie i wybieranie własnych zadań.

Rozwijaj współpracę między pracownikami a kierownictwem.

Podział pracy na podstawie grupy najlepiej przystosowanej do wykonywania pracy.

Teoria procesu uniwersalnego Henry'ego Fayola

Jedno z najstarszych i najpopularniejszych podejść, teoria Henry'ego Fayola głosi, że administracja wszystkich organizacji - publicznych lub prywatnych, dużych lub małych - wymaga tego samego racjonalnego procesu lub funkcji.

Ta szkoła myślenia opiera się na dwóch założeniach -

Chociaż cele organizacji mogą się różnić (na przykład biznes, rząd, edukacja lub religia), istnieje jednak podstawowy proces zarządzania, który pozostaje taki sam dla wszystkich instytucji.
Dlatego odnoszący sukcesy menedżerowie są wymienni w organizacjach o różnych celach. Uniwersalny proces zarządzania można sprowadzić do zestawu oddzielnych funkcji i powiązanych zasad.

Fayol identyfikuje czternaście uniwersalnych zasad zarządzania, które mają na celu wskazanie menedżerom, jak wykonywać swoje obowiązki funkcjonalne.

S.Nr	Uniwersalne zasady zarządzania	Obowiązki funkcjonalne menedżerów
1	Specjalizacja pracy	Poprawia to wydajność siły roboczej poprzez specjalizację, skrócenie czasu pracy i zwiększenie rozwoju umiejętności.
2	Autorytet	To jest prawo do wydawania rozkazów, które zawsze pociągają za sobą odpowiedzialność współmierną do jego przywilejów.
3	Dyscyplina	Opiera się na poszanowaniu zasad, polityk i umów, które rządzą organizacją. Fayol stwierdza, że dyscyplina wymaga dobrych przełożonych na wszystkich poziomach.
4	Jedność dowodzenia	Oznacza to, że podwładni powinni otrzymywać rozkazy tylko od jednego przełożonego, unikając w ten sposób zamieszania i konfliktów.
5	Jedność kierunku	Oznacza to, że powinna istnieć jedność w wskazówkach, jakie szef daje swoim podwładnym. Nie powinno być konfliktu w instrukcjach podawanych przez szefa.
6	Podporządkowanie indywidualnego interesu dobru wspólnemu	Zgodnie z tą zasadą potrzeby jednostek i grup w organizacji nie powinny mieć pierwszeństwa przed potrzebami organizacji jako całości.
7	Wynagrodzenie	Płace powinny być sprawiedliwe i satysfakcjonujące dla pracowników i przełożonych.
8	Centralizacja	Poziomy, na których mają być podejmowane decyzje, powinny zależeć od konkretnej sytuacji, żaden poziom centralizacji lub decentralizacji nie jest idealny dla wszystkich sytuacji.
9	Skala łańcucha	Relacje między wszystkimi poziomami w hierarchii organizacyjnej i dokładnymi liniami władzy powinny być jednoznacznie jasne i zwykle przestrzegane przez cały czas, z wyjątkiem szczególnych okoliczności, w których może być konieczne odstępstwo.
10	Zamówienie	Na wszystko powinno być miejsce i wszystko powinno być na swoim miejscu. Jest to w gruncie rzeczy zasada organizacji porządku rzeczy i ludzi.
11	Kapitał	Pracownicy powinni być traktowani sprawiedliwie, aby wzbudzić lojalność i oddanie personelu.
12	Kadencja osobista	Uważa, że niepotrzebna rotacja jest zarówno przyczyną, jak i skutkiem złego zarządzania; Fayol zwraca uwagę na niebezpieczeństwo i koszty.
13	Inicjatywa	Należy zachęcać podwładnych do wymyślania i realizowania pomysłów.
14	Esprit de corps	Należy wspierać i podtrzymywać pracę zespołową, poczucie jedności i wspólnoty.

Podejście behawioralne i relacje międzyludzkie

Krytyka naukowego i administracyjnego podejścia do zarządzania, zalecana odpowiednio przez Taylora i Fayola, dała początek behawioralnemu podejściu do zarządzania. Jedną z głównych zarzutów, jakie są im kierowane, jest ich obojętność i zaniedbywanie ludzkiej strony przedsiębiorstwa w działaniach zarządczych.

Wielu socjologów i psychologów, takich jak Abraham Maslow, Hugo Munsterberg, Rensis Likert, Douglas McGregor, Frederick Herzberg, Mary Parker Follet i Chester Barnard, jest głównymi autorami tej szkoły myślenia, która jest dalej podzielona przez niektórych pisarzy na Human Podejście relacyjne i podejście Human Behavioral.

Elton Mayo i Hawthorne Studies

Elton Mayo i Hugo Munsterberg są uważani za pionierów tej szkoły. Najważniejszy wkład w tę szkołę myślenia wniósł Elton Mayo i jego współpracownicy za pośrednictwem zakładu Hawthorne należącego do Western Electric Company w latach 1927-1932.

Poniżej znajdują się ustalenia Mayo i jego kolegów z badań Hawthorne:

Element ludzki / społeczny funkcjonujący w miejscu pracy i wzrost produktywności były w takim samym stopniu następstwem dynamiki grupy, jak i wymagań kierowniczych i czynników fizycznych.
Czynniki społeczne mogą być równie silnym wyznacznikiem wydajności pracowników, jak motywy finansowe.
Zarządzanie ze zrozumieniem ludzkich zachowań, szczególnie zachowań grupowych, służy przedsiębiorstwu poprzez umiejętności interpersonalne, takie jak motywowanie, doradztwo, przewodzenie i komunikowanie się - znane jako Hawthorne effect.
Pracownicy lub robotnicy są istotami społecznymi, dlatego bardzo ważne jest, aby dopasować ich do systemu społecznego, czego wynikiem jest pełny system społeczno-techniczny w organizacji.

Krytyka

Poniżej znajduje się krytyka badań Hawthorne -

Nieuzasadniony duży nacisk na stronę społeczną lub ludzką w stosunku do potrzeb organizacyjnych.
Podejście to ułatwia wyzysk pracowników, zapewniając im satysfakcję i zadowolenie, manipulując ich emocjami, co w rzeczywistości służy zarządzaniu celem zwiększenia produktywności.