มีอะไรบ้างที่ทำให้คุณกลัวเมื่ออยู่ร่วมกับใครสักคน?
คำตอบ
ไม่มีอะไรเลย เพราะการอยู่กับใครก็ตามควรเป็นความสุข ไม่ใช่สิ่งที่ทำร้ายเราหรือเป็นอันตรายต่อเรา หากคุณรู้สึกกลัว นั่นเป็นเพราะคุณคาดหวังว่าชีวิตจะต้องสมบูรณ์แบบ และเนื่องจากเป็นไปไม่ได้ และคุณไม่สามารถควบคุมปฏิกิริยาของผู้อื่นได้ คุณกำลังมุ่งความสนใจไปที่สิ่งที่เป็นลบในชีวิตมากกว่าสิ่งที่เป็นบวก
คุณอาจกำลังจดจ่ออยู่กับความเจ็บปวดที่อาจเกิดขึ้น แต่ในความสัมพันธ์ ความสุขมักมาก่อนความเจ็บปวดเสมอ การหลีกเลี่ยงผู้คนและกลัวพวกเขาทำให้คุณไม่ได้รับความสุขใดๆ เช่นกัน ในขณะเดียวกันก็ใช้ชีวิตโดดเดี่ยวและแยกตัวจากมิตรภาพที่รักใคร่ และไม่ได้ช่วยอะไรคุณเลย
ชีวิตไม่ได้สมบูรณ์แบบ และเหนือสิ่งอื่นใด ผู้คนก็ไม่ได้สมบูรณ์แบบ ชีวิตมีไว้เพื่อการดำรงอยู่ ไม่ใช่เพื่อการดำรงอยู่ นั่นหมายความว่าคุณต้องพร้อมที่จะเสี่ยงเพื่อยอมรับว่าเราทุกคนต่างก็เป็นมนุษย์ด้วยกันบนเส้นทางที่ไม่สามารถคาดเดาได้ นั่นหมายความว่าสิ่งใดก็ตามที่ทำให้คุณกลัวผู้อื่นก็ใช้ได้กับคุณด้วยเช่นกัน เพราะคุณเป็นส่วนหนึ่งของมนุษยชาติ คุณเองก็สามารถทำสิ่งเดียวกันนี้ได้!
บางทีอาจถึงเวลาที่ต้องตระหนักว่าความคิดเป็นปัจจัยสำคัญต่อคุณภาพชีวิตของคุณ ไม่ว่าคุณจะคิดอย่างไร คุณก็จะได้รับสิ่งนั้น และคุณจะไม่ได้เจอคนดีๆ เลยหากคุณมัวแต่สนใจแต่สิ่งที่อาจผิดพลาดได้ คุณจะยิ่งทำให้ความกลัวเหล่านั้นปรากฏขึ้นในการกระทำของคุณ ไม่ไว้วางใจผู้อื่น ไม่ได้รับความไว้วางใจหรือการชื่นชมตอบแทน และไม่มีอะไรให้ตั้งตารอในชีวิตที่ไร้ซึ่งอารมณ์
เรามักจะฝันถึงการได้อยู่กับคนพิเศษของเรา เราหวังว่าจะรักคนๆ นั้นจนลมหายใจสุดท้ายและในทุกวิถีทางที่เป็นไปได้ แต่คุณเคยรู้สึกบ้างไหมว่าถึงแม้คุณจะรักคนพิเศษของคุณมากเพียงใด เราก็ยังรู้สึกว่ามันไม่เพียงพอ?
บทกวีที่ฉันเขียนไว้ด้านล่างนี้แสดงถึงความรู้สึกของคนรักได้ดีที่สุด
-
-
-
-
-
คุณเห็นฉันไหมในยามที่นอนหลับ สายลมที่พัดเอื่อยๆ และเงียบสงบ
แม้ว่าจะบ่อยครั้งแต่กลิ่นแห่งวิญญาณของคุณก็ทำให้ฉันคลั่งไคล้เหมือนดอกทานตะวันเสมอ
ฉันจะนับได้ไหมว่าฉันได้เห็นคุณในฝันของฉันแบ่งปันท้องฟ้าเดียวกันและเห็นใบไม้สุดท้ายของฤดูใบไม้ร่วงกี่ครั้งแล้ว?
ดวงดาวที่จ้องมองในคืนจันทร์เต็มดวงอันคลุมเครือทำให้เห็นถึงความรักที่ไม่อาจคาดเดาได้ การรักคุณคงจะไม่มีวันมีค่าไปกว่านี้อีกแล้ว หากฉันไม่ได้พบกับชายทะเลที่ว่างเปล่ามาสักพัก
กลิ่นกายของคุณเปลี่ยนไปในวันนั้น สีของกำแพงเปลี่ยนไปตั้งแต่วันนั้น แต่สิ่งนั้นไม่ได้หยุดฉันจากการนับรอยยิ้มของคุณจนกว่ามันจะจางลง แต่การจับมือกันเว้นแต่ว่าเราจะหลับไปไม่ใช่สิ่งที่คุณต้องการ
บางทีวันหนึ่งหรือตลอดไปฉันอาจจะสามารถรักคุณได้เหมือนอย่างที่กวีที่ตายไปแล้วได้ทำ
~