Zachowanie konsumentów - uwaga i percepcja

Postrzeganie

Nasz ludzki mózg próbuje nadać sens bodźcom, na które jesteśmy narażeni, a nasza percepcja jest przybliżeniem rzeczywistości.

Osoby mające wpływ na percepcję

Poniżej przedstawiono czynniki / teorie, które mogą wpływać na naszą percepcję

Narażenie

Ekspozycja to stopień, w jakim napotyka bodziec. Ekspozycja nie wystarczy, aby znacząco wpłynąć na jednostkę.

Na przykład w naszym codziennym życiu napotykamy wiele billboardów, reklam, banerów itp. Jednak nie zwracamy na nie zbytniej uwagi lub staramy się tego szukać, ale jeśli chcemy coś kupić, powiedzmy: motocykl, możemy celowo podjąć wysiłek i szukać takich reklam. Uwaga to kwestia stopnia. Nasza uwaga może być dość duża, gdy czytamy wskazówki wymienione na mapie drogowej, i dość niska, gdy w telewizji pojawia się reklama

Prawo Webera

Prawo Webera podaje teorię dotyczącą dostrzeganych różnic między podobnymi bodźcami o różnym natężeniu. Im silniejszy jest bodziec początkowy, tym większa jest dodatkowa intensywność potrzebna, aby drugi bodziec był postrzegany jako inny.

Na przykład, jeśli zmniejszy się o półtora cala rozmiar pięciocalowego batonika, nie zostanie to zauważone ani trochę, ale jeśli dwucalowa guma do żucia zostanie zmniejszona, zostanie to zauważone.

Bodźce podprogowe

Podprogowe bodźce przedstawiają słowa lub obrazy tak, aby nie były identyfikowalne dla świadomej percepcji widza.

Obrazy mogą pojawić się przed okiem zbyt szybko, aby świadomy umysł mógł je uchwycić. Na przykład w 1957 r. W kinie samochodowym w New Jersey na ekranie pojawiły się komunikaty takie jak „Pij colę” i „Jedz popcorn”, w wyniku czego sprzedaż tych napojów znacznie wzrosła.

Elementy percepcji

Uczucie

Wrażenie to natychmiastowa i bezpośrednia reakcja narządów zmysłów na bodźce. Bodźcem może być dowolna jednostka bodźca do któregokolwiek z tych zmysłów.

Przykłady bodźców obejmują produkty, opakowania, nazwy marek, reklamy i reklamy. Receptory czuciowe to ludzkie narządy, które otrzymują bodźce sensoryczne. Ich funkcje sensoryczne to widzieć, słyszeć, wąchać, smakować i czuć. Wszystkie te funkcje są brane pod uwagę, pojedynczo lub w połączeniu, podczas oceny i użytkowania większości produktów konsumenckich.

Absolutny próg

Najniższy poziom, na którym jednostka może doświadczyć wrażenia, nazywany jest progiem absolutnym. Punkt, w którym osoba może wykryć różnicę między „czymś” a „niczym”, jest absolutnym progiem tej osoby dla tego bodźca.

Próg różnicowy

Minimalna różnica, jaką można wykryć między dwoma podobnymi bodźcami, nazywana jest progiem różnicowym lub tylko zauważalną różnicą.

Percepcja podprogowa

Ludzie są zmotywowani poniżej poziomu świadomości. Ludzie są również stymulowani poniżej ich poziomu świadomości; to znaczy, mogą odbierać bodźce, nie będąc świadomym tego, że to robią. Bodźce, które są zbyt słabe lub zbyt krótkie, aby można je było świadomie zobaczyć lub usłyszeć, mogą być jednak wystarczająco silne, aby zostać odebrane przez jedną lub więcej komórek receptorowych. Proces ten nazywany jest percepcją podprogową, ponieważ bodziec znajduje się poniżej progu lub „granicy” świadomej świadomości, choć oczywiście nie poniżej absolutnego progu zaangażowanych receptorów.

Uwaga

Uwaga zawsze poprzedza percepcję. Uwaga jest centralnym procesem, a percepcja nie jest w ogóle możliwa bez uwagi. Proces uwagi pełni różne funkcje w organizacji naszego postrzegania i innych funkcji poznawczych.

Funkcje uwagi

Poniżej przedstawiono niektóre z kluczowych funkcji związanych z uwagą, które wymieniono poniżej -

Funkcja ostrzegania

Uwaga odnosi się tutaj do stanu skupionej świadomości z gotowością do odpowiedzi. W takim przypadku rozproszenie uwagi występuje z pewną ingerencją, która uniemożliwia osobie kontynuowanie zadania.

Na przykład, gdy nauczyciel w klasie prosi ucznia o skupienie uwagi, oznacza to, że uczeń może stworzyć takie warunki, w których przygotowuje się do zachowania czujności.

Funkcja selektywna

Najważniejszą funkcją uwagi jest selektywność. Funkcja selektywna działa jak filtr, który wpuszcza i usuwa niechciane informacje. Tutaj uwaga skupia się na bodźcu ciągłego zainteresowania, podczas gdy inne są ignorowane.

Na przykład, kiedy jesteś na przyjęciu herbacianym zorganizowanym przez Twojego przyjaciela, bierzesz talerz przekąsek i filiżankę herbaty i stoisz na czacie w grupie przyjaciół. Jeśli podczas rozmowy nagle usłyszysz swoje imię z innej grupy, Twoja uwaga zostanie odwrócona i możesz zacząć zwracać uwagę na grupę, w której usłyszałeś swoje imię. Ten przykład pokazuje, że możemy selektywnie zajmować się jednym zadaniem na raz, a bieżące zadanie w tym przypadku jest ignorowane.

Kanał o ograniczonej pojemności

Zaobserwowano, że mamy dość ograniczone możliwości przetwarzania informacji, które są dostępne w świecie zewnętrznym. Oznacza to, że możemy wykonywać jedno zadanie na raz. Zadanie wymagające wielozadaniowości nie może być wykonywane jednocześnie, ponieważ mamy ograniczone możliwości przetwarzania informacji.

Na przykład, podczas słuchania muzyki trudno jest studiować lub nauczyć się czegoś z książki. Jest to trudne, ponieważ zadanie wymaga dużej uwagi, więc trudno jest wykonywać oba zadania jednocześnie, chyba że jedno zadanie jest wysoce ćwiczone i wykonywane rutynowo w celu wykonania tych funkcji.

Funkcja czujności

Utrzymywanie uwagi na ciągłym zadaniu przez długi czas prowadzi do czujności. Zaobserwowano, że zajmowanie się zadaniem przez długi czas, zwłaszcza jeśli zadanie jest monotonne, prowadzi do słabych wyników.

For example - Kiedy piszesz to samo 700 razy, po pewnym czasie często popełniasz błędy, a dzieje się tak z powodu zmęczenia centralnego, które pojawia się z powodu monotonnego zadania.

Zatem procesy uwagi pełnią funkcję tunera w filtrowaniu informacji wybranych do dalszego przetwarzania, które ostatecznie prowadzą do percepcji.