Okres chalkolityczny Indii
Pod koniec okresu neolitu w dolinach Indusu i Saraswati w północnej części Indii rozwinęła się pełnoprawna cywilizacja .
Zupełnie inny rodzaj kultury znany jako kultura chalkolityczna powstał w środkowych Indiach i regionie Dekanu. Jednak nigdy nie osiągnęli poziomu urbanizacji, mimo że używali metalu. Byli współcześni z kulturą harappańską , ale niektórzy byli w późniejszym wieku harappańskim .
Ważnymi kulturami chalkolitycznymi były -
Kultura Ahar c. 2800-1500 pne
Kultura Kayatha c. 2450-700 pne
Kultura malwa c. 1900-1400 pne
Kultura Savalda c. 2300-2000 pne
Kultura jorwe c. 1500-900 pne
Kultura Prabhas c. 2000-1 400 pne
Kultura Rangpur c. 1700-1400 pne
Wspólne cechy
Mieszkańcy kultury chalkolitycznej używali unikatowych malowanych glinianych naczyń, zwykle czarno-czerwonych.
Użyli specjalistycznego przemysłu łopatkowego i płatkowego z materiału krzemionkowego, takiego jak chalcedon i chert. Jednak użycie narzędzi miedzianych i brązowych również wykazało ograniczoną skalę.
Gospodarka opierała się w dużej mierze na rolnictwie na własne potrzeby, hodowli bydła, łowiectwie i rybołówstwie.
Malowana ceramika jest najbardziej charakterystyczną cechą wszystkich kultur Chalcolithic.
Kultura Kayatha wyróżnia się solidnym, pomalowanym na czerwono naczyniem pomalowanym na czekoladowy kolor, czerwono pomalowanym naczyniem płowym i czesanym z naciętymi wzorami.
W Ahar ludzie wykonane unikalną czarno-czerwony wyroby ozdobione białymi motywami.
W Prabhas i Rangpur wyroby obie pochodziły z Harappan kultury i nazywane są lśniące Red Ware ze względu na ich powierzchni błyszczącej.
Malawianie Naczynia lekko grubej tkaniny, lecz posiada powłokę o grubości buff na których wzory zostały wykonane albo w czerwona lub czarna.
Wyroby Jorwe są pomalowane na czarno na czerwono i mają matową powierzchnię poddaną praniu.
Znane formy ceramiki używane w tej kulturze to -
Dishes-on-stand,
Wazony z wylewką,
Kubki na stopce,
Miski stojące,
Duże słoiki do przechowywania i
Umywalki i miski z wylewką.
Centra kultur Chalcolithic kwitły w półpustynnych regionach Radżastanu, Madhya Pradesh, Gujarat i Maharashtra.
Osady kultury Kayatha znajdowały się głównie nad rzeką Chambal i jej dopływami. Było ich zaledwie kilka i stosunkowo małe, a największe mogą nie przekraczać dwóch hektarów.
Osady kultury Ahar były większe w porównaniu z kulturą Kayatha .
Wykopaliska ujawniły, że do budowy domów i innych konstrukcji używali kamienia, cegieł mułowych i błota. Osada Balathal była ufortyfikowaną osadą.
Osady kultury Malwa znajdują się głównie na Narmadzie i jej dopływach. Trzy najbardziej znane osady kultury Malwa to Navdatoli, Eran i Nagada .
Navdatoli była jedną z największych osad chalkolitycznych w kraju. Rozprzestrzenił się na prawie 10 hektarach. Niektóre z tych miejsc zostały ufortyfikowane. Eran posiadał mur obronny z fosą. Nagada miała bastion z cegieł mułowych.
Znanych jest bardzo niewiele, nie więcej niż pół tuzina osad kultury Prabhas .
Osady kultury Rangpur znajdują się głównie nad rzekami Ghelo i Kalubhar w Gudżaracie.
Znanych jest ponad 200 osad kultury jorwe . Większa liczba tych osad znajduje się w Maharashtra.
Najbardziej znane osady kultury jorwe to Prakash, Daimabad i Inamgaon. Daimabad był największym, który mierzył prawie 20 hektarów.
Domy mieszkańców Chalcolitu były prostokątne i okrągłe. Były zrobione z błota i kiczu. Okrągłe domy były przeważnie skupione.
Dachy tych domów były wykonane ze słomy, wspartych na bambusowych i drewnianych krokwiach. Podłogi wykonano z ubitej gliny.
Uprawiali oni zarówno rośliny Kharif, jak i Rabi w płodozmianie, a także hodowali przy nich bydło. W regionie Malwa uprawiali pszenicę i jęczmień . Ryż uprawiano w Inamgaon i Ahar .
Uprawiany też Jowar, BAJRA, kulth, ragi, zielony groszek, soczewica, i zielone i czarne gramów .
W dużej mierze kultury chalkolityczne kwitły w strefie czarnej bawełny. Odzwierciedla to ekologiczną adaptację dokonaną przez ludy chalkolityczne w rozwoju systemu rolnictwa na sucho, zależnego od gleb zatrzymujących wilgoć, w oparciu o dostępną wówczas technologię, wiedzę i środki.
Chalcolithic: Trade and Commerce
Społeczności Chalcolithic prowadziły handel i wymianę materiałów z innymi współczesnymi społecznościami.
Duża osada służy jako główne ośrodki handlu i wymiany. Niektórzy z nich to Ahar, Gilund, Nagada, Navdatoli, Eran, Prabhas, Rangpur, Prakash, Daimabad i Inamgaon.
W Ahar ludzie osiedlili się blisko źródła miedzi i były używane do narzędzi miedzianych dostaw i obiektów do innych współczesnych społeczności Malwa i Gujarat.
Identyczne znaki osadzone na większości miedzianych toporów znalezionych w kulturach Malwa, Jorwe i Prabhas mogą wskazywać, że mogą to być znaki towarowe kowali, którzy je wykonali.
Stwierdzono, że muszle muszli na bransoletki były sprzedawane z wybrzeża Saurasztry do różnych innych części regionów Chalcolithic.
Złoto i kość słoniowa przybywają do Jorwe z Tekkalkotta w Karnatace, a kamienie półszlachetne mogły być sprzedawane w różnych częściach z Rajpipla w Gujarat.
Ceramikę z Inamgaon znaleziono w kilku odległych miejscach. To pokazuje, że mieszkańcy Jorwe sprzedawali nawet ceramikę do odległych miejsc.
Woły na kołach były używane do handlu na duże odległości, oprócz transportu rzecznego. Rysunki wozów na kołach znaleziono na donicach.