Literatura po okresie Harsha
Sanskryt pozostał głównym językiem literatury.
Pali i Prakrit były używane do pisania religijnej literatury buddyjskiej i dżinijskiej.
Gaudavaho Vakapatiego było biografią Jaszowarmana z Kanauj. Było to ostatnie duże dzieło w starszej tradycji Prakrit.
Apabhramsha reprezentowała ostatni etap języków Prakrit. Uznano to za ważny rozwój w dziedzinie literatury, ponieważ wszystkie współczesne języki, takie jak hindi, gudżarati, marathi i bengalski, wyewoluowały z niego.
Szczególną cechą tego okresu jest szereg kavyów o dużym znaczeniu.
Ramacharita odSandhyakara Nandi napisany za panowania króla Mahipala z królestwa Pala, przedstawia zarówno historię Ramy, jak i życie króla Ramapala z Bengalu.
Raghavaphandavija z Dhananjaya Shrutokriti opisuje historie Ramajany i Mahabharaty w tym samym czasie.
Małżeństwo Śiwy i Parwati; a Kryszna i Rukmini są opisane w Parvati-Rukminiya napisanej przezVidyamadhava.
Vidyamadhava był nadwornym poetą króla Chalukya Somadevy.
Hemachandraskomponował dzieło zatytułowane Saptasandhana (mające siedem alternatywnych interpretacji).
Styl pisania w zawiłych wzorach podwójnych, potrójnych lub nawet więcej znaczeń można znaleźć w literaturze tego okresu.
Shatarthakavya napisane przezSomaprabhacharya, jest przykładem kulminacji literackiej, w której każdy werset miał być interpretowany na sto sposobów.
Nauki Jaina
Oprócz tych wszystkich (omówionych powyżej), powstała duża liczba narracji Jaina dotyczących życia nauczycieli Jain. Najważniejsze z nich to -
Adinathacharita przez Vardhamana
Shantinathacharita użytkownika Devachandra
Prithvichandracharita użytkownika Shantisuri
Parshvanathacharita autorstwa Devabhadra
Kuarapalacharita and Neminathacharita użytkownika Hemachandra
Sukumalachariu przez Shrihara
Neminathacharita przez Haribhadra
Inne dzieła literackie
Neminathacharita przez Haribhadra i Sukumalachariu przez Shrihara zostały w całości napisany w Apabhramsa.
Rajatarangini napisane przezKalhanato najbardziej niezwykłe teksty historyczne w formie kavya. To jedyna znana próba napisania historii w nowoczesnym sensie.
Rajendra Karnapura to pochwała króla Kaszmiru Harsy napisana przezShambu.
Inne dzieła literackie tej kategorii to -
Prithviraja Vijay z Jayanki
Dvayashraya Mahakavya przez Hemachandra
Kirtikaumndi użytkownika Someshvara
Vikramankadevacharita z Bilhana
Navasahasankacharita z Padmagupta
Kirti Kaumudi użytkownika Somadeva
Najważniejszy spośród treatisesbyły utworami poetyckimi. Niektóre takie prace to -
Kavyamimamsa użytkownika Rajashekhara
Dasharupa użytkownika Dhananjaya
Saraswati Kanthabharana użytkownika Bhoja
Kavyanushasana z Hemachandra
Kavikanthabharana użytkownika Kshemendra
Słynne dzieło z dziedziny prose literature są -
Brihatkathamanjari użytkownika Kshemendra
Kathasaritasagara użytkownika Somadeva
Kathakoshaprakarana użytkownika Jineshvara Suri
Sławny dramas są -
Lalitavigraharaja nataka autorstwa Somadeva,
Harikeli nataka użytkownika Visaladeva
Prasannaraghava autorstwa Jayadeva
Karnasundari firmy Bilhana
Abhidhana Chintamani, Deshinamamala, Anekarthasamgraha, Nighantushha , wszystkie napisane przez Hemachandrę.
Słynny matematyk Bhaskaracharyarównież należał do XII wieku. OGŁOSZENIE
Siddhanta-Shiromani składa się z czterech części, mianowicie Lilavati, Vijaganita, Grahaganita i Gola . Gola zajmuje się astronomią.
Siddhanta Shiromani przedstawił zasadę „Perpetual Motion”. Został przekazany przez islam około 1200 rne do Europy. Doprowadziło to do rozwoju koncepcji technologii energetycznej.
Rajmariganka to praca o astronomii napisana przezKing Bhoja z dynastii Paramara.
Madhavanapisał kilka prac dotyczących medycyny. Nidana lub Riguimshchana to jego najbardziej znane dzieło poświęcone Pathalogii. Został przetłumaczony na arabski pod kierunkiem Harunala Rashida.
Chikitsa Kutamudgara i Yogavyakhya również zostały napisane przez Madhvava.
Chikitsakalika lub Yoga-mala napisana przez syna Vagabhaty II, Tisatę.
Jogaratnasamuchchhaya została napisana przez Chandrathę. Był synem Tisaty.
Brinda z Bengalu napisał swoją Siddhajogę między 975 a 1000 rne.
Niektóre komentarze zebrane w tym okresie to:
Krityakalpataru napisane przez Lakshmidharę
Chaturvarga Chintamani napisany przez Hemadri
Mitakasara napisany przez Vijnaneshvara
Dayabhaga (Prawo dziedziczenia) napisane przez Jimutavahana
Vyavaharamatrika and Kalaviveka Manuvritti autorstwa Govindaraja
Smrityarthasara napisane przez Shridhara
Komentarz na Yajnavalkyasmriti napisany przez Apararka
Vijnaneshvara napisał także komentarz do jadźnawalkjaśmriti
Smritichandrika napisana przez Devannę Bhattę to inne wybitne dzieła tego okresu.
Ważny works on polity są -
Nitishastra napisana przez Matharę
Nitisara napisany przez Kamandakę
Nitivakyamrita użytkownika Somadeva suri