System społeczny po epoce wedyjskiej
W późniejszym okresie wedyjskim, Varnas zaczęło opierać się na narodzinach, a nie zawodach (jak w okresie Rig Vedic).
Rozwój nowych zawodów dał początek „jatis”. Ale system jati nie był jeszcze tak sztywny, jak stał się w okresie sutr .
Rig Veda opisuje Wiśwamitra jako Rishi , ale Aitareya Brahmana wspomina go jako Kshatriya .
Czwarty Warna , czyli Sudra , pozbawiono prawa do składania ofiar, poznawania świętych tekstów, a nawet posiadania majątku ziemskiego.
Pojęcie nietykalności nie uzyskało swojej brzydkiej formy.
Jednostki takie jak Kavasha, Vatsa i Satyakama Jabala urodziły się w nie- brahmańskiej jatis , ale dały się poznać jako wielcy bramini.
Edukacja
Był to okres rozwoju ogromnej i różnorodnej literatury wedyjskiej.
Upaniszady wyewoluowały jako najwyższy poziom intelektualnych osiągnięć.
Edukacja rozpoczęła się od ‘Upanayana’ ceremonia.
Celem nauki było odniesienie sukcesu zarówno w życiu światowym, jak i duchowym. Dlatego konieczne było nauczenie się wiary, zachowania nabytej wiedzy, potomności, bogactwa, długowieczności i nieśmiertelności.
Obowiązki uczniów były dobrze określone i istniały etapy studiów.
Uczniowie byli nauczani w domach swoich nauczycieli, gdzie mieszkali jako członkowie rodziny, a także brali udział w pracach domowych.
Dla zaawansowanych studiów istniały akademie i koła filozoficznych dyskusji.
Wykształcony domownik może kontynuować swoje poszukiwania wiedzy poprzez wzajemne dyskusje i regularne odwiedzanie wybitnych mędrców i uczonych w różnych ośrodkach.
Ogromna motywacja do uczenia się pochodziła ze zgromadzeń uczonych; zwykle organizowane i zapraszane przez królów.
Parafie zostały założone w różnych Janapadas przy wsparciu królów.
Brihadaranyaka Upaniszada opisała, że król Janak z Videha zorganizował konferencję ludzi uczonych. Głównymi uczestnikami tej konferencji byli Yajnavaikya, Uddalaka Aruni, Sakalya, Gargi itd.
Jadźnawalkja pokonała wszystkich uczestników dyskusji i została uznana za najbardziej uczoną i mądrą.
Gargi i Maitreyi były uczonymi kobietami. Ich status świadczy o tym, że kobiety mogły brać czynny udział w poszukiwaniach intelektualnych.
W tym okresie Kshatriyas zaczyna uczestniczyć w intelektualnym dążeniu.
Niektórzy znani uczeni Kshatriyas byli:
Janaka- król Videha ,
Pravahana Jaivali - król Panchala i
Asvapati Kaikeya - król Kasi.
Ci uczeni (wspomniani powyżej) uzyskali takie wyróżnienia, że nawet uczeni bramini przychodzili do nich po dalsze instrukcje.
Wspomina się, że Jadźnawalkja, po ukończeniu nauki u Uddalaki Aruni, udał się do Dżanaki (króla i Kszatriji), aby studiować filozofię i inne przedmioty.
Chhandogya Upaniszada opisano niektóre tematy jako studium Ved, mianowicie matematyki, mineralogii logiki, etyki, Military Science, Astronomii nauki zajmującej się trucizn, sztuki i rzemiosła, muzyki i Nauk Medycznych.
Mundaka Upaniszady klasyfikuje wszystkie przedmioty studiów pod Apara vidyi .
W Mundaka Upaniszadzie termin para vidya był używany do określenia najwyższej wiedzy, tj. Wiedzy atmana, która obejmuje wiedzę o życiu, śmierci, Bogu itp.
Życie ekonomiczne
Atharvanaveda zajmował się aspektem ekonomicznym. Opisał wiele modlitw o pomyślność gospodarczą dla sukcesu rolników, pasterzy, kupców i tak dalej.
Atharvanaveda wyjaśnił modlitwy o oranie, siew, deszcze i wzrost bydła, bogactwa i egzorcyzmów przeciwko zwierzętom, dzikim zwierzętom i złodziejom.
Pług był znany jako Sira i bruzda Sita.
Jako obornik używano krowiego łajna.
Wspomina się, że do ciągnięcia pługa używano sześciu, ośmiu, a czasem nawet dwudziestu czterech wołów.
Uprawiano wiele rodzajów ziaren, takich jak ryż, jęczmień, fasola i sezam. O ich sezonach mówi się również, że jęczmień wysiewany zimą, dojrzewający latem; ryż zasiany w deszczu, zbierany jesienią i syn dalej.
Satapatha Brahmana wymienia różne operacje rolnicze, takie jak orki siewu, zbioru i młócenia
Atharvanaveda dyskutowała, że susza i nadmierne deszcze zagrażają rolnictwu.
Atharvanaveda wspomniała, że za zabijanie krów przewidziano błonę dziewiczą i karę śmierci.
Trendem były również pożyczki lichwiarskie; zwykle praktykowane przez bogatych kupców.
Znane były również specyficzne wagi i jednostki miary.
Niska i Satamana były jednostkami waluty.
Targowanie się na rynku znane było już od czasów Rig Vedic.
Aitareya Brahmana mówi o „niewyczerpanym morzu” i „morzu jako okrążającym ziemię”. Pokazuje, że handel morski był dobrze znany.
Termin Bali był używany jako dobrowolny prezent dla szefa (początkowo), ale później stał się regularnym podatkiem. Został zebrany w celu utrzymania struktury politycznej i administracyjnej.
W tym okresie nastąpił zauważalny rozwój przemysłu i zawodów.
Wspomniano o różnych zawodach takich jak: rybacy, strażacy i strażnicy, pracze, fryzjerzy, rzeźnicy, słoniarze, lokaje, posłańcy, wytwórcy biżuterii, kosze, liny, barwniki, rydwany, łuki, huty, kowale, garncarze itp. Wspomniano także o kupcach, karawanach dalekobieżnych i handlu morskim.
Rig Veda opisuje tylko jeden metal jako ‘ayas,’który został zidentyfikowany jako miedź. Ale w tym okresie powstał nowy metal, czyli żelazo. Dlatego otrzymujemy termin „syam ayas” (żelazo) i „lohit ayas” (miedź). Oprócz tego wspomina się o złocie, ołowiu i cynie.
Żelazo było używane do produkcji broni i innych przedmiotów, takich jak wbijaki do gwoździ , młotki, zaciski, lemiesze itp., A miedź - do produkcji naczyń.
Srebro ( rajat ) i złoto były używane do robienia ozdób, naczyń itp.
Religia i filozofia
Bramini odnotowali wzrost rytualizmu i religii ceremonialnej, a co za tym idzie, wzrost kapłaństwa.
W okresie Rig Vedic ceremonie na dużą skalę wymagały maksymalnie siedmiu kapłanów i dwóch głównych kapłanów, ale w późniejszym okresie wedyjskim ceremonie na dużą skalę wymagały siedemnastu kapłanów.
Kilka rytuałów i ceremonii zostało wprowadzonych w życie, aby osiągnąć sukces w życiu na tym świecie lub błogość w niebie.
Pierwszeństwo miała idea pokuty i medytacji. Ludzie zaczęli praktykować ascety w przekonaniu, że nie tylko zdobędą niebo, ale także rozwiną „mistyczne, niezwykłe i nadludzkie zdolności”.
W późniejszym okresie wedyjskim, prosty kult religijny z okresu Rig Vedic został z jednej strony zastąpiony wyszukanymi rytuałami i ceremoniami oraz ascetycznymi praktykami.
Z drugiej strony, intelektualne dążenie ludu było kontynuowane w przekonaniu, że zbawienie można osiągnąć tylko dzięki prawdziwej wiedzy.
Upaniszada zawiera traktaty filozoficzne i jest około 200 Upaniszad.
Brihadaranyaka i Chhandogya były najstarszym Upaniszada. Zawierają odważne spekulacje na temat odwiecznych problemów myśli ludzkiej dotyczących Boga, człowieka, wszechświata itp.
Upaniszady są uważane za ważny wkład Indii w światowy zasób myśli duchowej.
Nauka i technologia
Wedy, bramini i upaniszady dostarczają wystarczającej ilości pomysłów na temat nauk ścisłych z tego okresu.
Termin „Ganita” został użyty na określenie‘Mathematics,' co zawiera Arithmetic( Anka Ganita ),Geometry ( Rekha Ganita ),Algebra( Bija Ganita ),Astronomy i Astrology( Jyotisa ).
Ludzie wedyjscy znali metody wyrównywania powierzchni kwadratów trójkątom i kołom oraz obliczali sumy i różnice tych kwadratów. Poza tym znane i używane były również kostki, korzenie sześcienne, pierwiastki kwadratowe i korzenie pod korzenie.
Plik Zero był znany w czasach Rig Vedic i był często używany w obliczeniach i do zapisywania dużych liczb.
Astronomybył dobrze rozwinięty. Byli świadomi ruchu ciał niebieskich i potrafili obliczyć ich pozycje w różnym czasie. Przygotowali sięaccurate calendars i przewidywanie czasu zaćmień Słońca i Księżyca.
Ludzie wedyjscy wiedzieli, że Ziemia porusza się wokół własnej osi i wokół Słońca. Ponadto księżyc porusza się po ziemi. Próbowali również obliczyć czas potrzebny na obrót i odległości między ciałami niebieskimi od Słońca. Wyniki tych obliczeń są prawie takie same, jak te wykonywane nowoczesnymi metodami.