Historia starożytnych Indii - dynastia Maurya
Imperium Mauretańskie było pierwszym największym imperium, jakie kiedykolwiek powstało na ziemi indyjskiej do 324 roku pne
Źródła epigraficzne, literackie, zagraniczne relacje i inne materiały uzyskane z wykopalisk archeologicznych opisują wielkość władców maurejskich i rozległe obszary ich imperium.
Imperium Mauryan rozciągało się od doliny Oxus (obecna rzeka Amu) do delty Kaveri.
Chandragupta Maurya był pierwszym władcą, który zjednoczył całe Indie w ramach jednej jednostki politycznej.
Szczegółowe informacje o systemie administracyjnym Imperium Mauryan są wymienione w Arthashastra . Jest to książka napisana przezKautilya. Był również znany jakoChanakya.
Kautilya był premierem Chandragupta Maurya. Uważano go za prawdziwego architekta Imperium Mauretańskiego.
Megastenese przybył na dwór Chandragupta Maurya jako ambasador Seleukosa (króla Grecji).
Megasthenese podał szczegółowe relacje o Indiach i Indiach w swojej książce 'Indica”. Chociaż oryginalna książka zaginęła; jednakże historycy wyciągnęli opis Megastenese z cytatów z dzieł późniejszych pisarzy greckich.
Inskrypcje wielkiej Ashoki to najważniejsze i autentyczne źródło historii okresu mauretańskiego.
Chandragupta Maurya
Chandragupta Maurya rządził w okresie od 324 do 300 pne
Literatura buddyjska, 'Mahavamsa' i 'Dipavamsa„szczegółowo opisać Chandragupta Maurya.
Ćandragupta Maurja został opisany jako potomek klanu Kshatriya z Moriyas gałęzi Sakyas . Mieszkali w Pipphalivana, we wschodnim Uttar Pradesh.
„Mudrarakshasa”to sztuka napisana przez Vishakhadatta, określana Chandragupta jako„ Vrishala ”i„ Kulahina ”, co oznacza osobę pokornego pochodzenia.
Zgodnie z tradycjami buddyjskimi
Ojciec Chandragupty zginął w bitwie i wychowywał go wujek ze strony matki.
Chanakya zauważył oznaki królewskości u dziecka Chandragupta i przyjął go jako swojego ucznia. Zabrał go do Taxila na jego edukację i szkolenie. Taxila była w tym czasie wielkim ośrodkiem nauki.
Źródła greckie opisują, że gdy był w Taxila, Chandragupta widział Aleksandra podczas kampanii w Pendżabie. Jednak wiarygodne szczegóły podbojów Chandragupty i procesu budowy imperium nie są dostępne.
Według źródeł greckich i dżinistycznych
Chandragupta wykorzystał niepokoje wywołane inwazją Aleksandra i jego nagłą śmiercią w 323 rpne w Babilonie.
Z pomocą Kautilyi Chandragupta zebrał dużą armię i rozpoczął kampanie. Najpierw obalił greckich ksatrapów rządzących w północno-zachodnich Indiach.
Grecki pisarz Justin pisze: „ Indie po śmierci Aleksandra wstrząsnęły niejako jarzmem niewoli z szyi i uśmierciły swoich namiestników, a architektem tego wyzwolenia byłSandrocottas. ”
Sandrokoty, o których mowa w literaturze greckiej, zostały zidentyfikowane jako Chandragupta Maurya.
Po wyzwoleniu północno-zachodnich Indii spod panowania greckiego, Chandragupta zwrócił uwagę na podbój Magadhy (gdzie cesarzem był Nanda). Jednak szczegóły tego podboju nie są znane.
Według Parisistha-parvam (tekst Jain), Chandragupta z pomocą Chanakya pokonał króla Nandy i zdobył jego imperium oraz został wielkim władcą imperium Magadha.
Ashoka i jego ojciec Bindusara (syn Chandragupthy Maurya) nie dokonali żadnego podboju w południowych Indiach. Dlatego zrobił to Chandragupta Maurya.
Inskrypcja skalna Junagarh opisuje, że tama do nawadniania została zbudowana na jeziorze Sudarshana przez Pushyagupta, gubernatora prowincji Chandragupta Maurya.
Inskrypcje Ashoki znalezione na wzgórzach Girnar w dystrykcie Junagarh w Gudżaracie oraz w Sopara, w dystrykcie Thane w Maharasztrze, świadczą o tym, że obszary te znajdowały się pod panowaniem Imperium Mauretańskiego.
W południowych Indiach inskrypcje Ashoki znaleziono w Maski , Yerragudi i Chitaldurga w Karnatace.
Rockowy edykt II i XIII Ashoki wyjaśniają, że najbliższymi sąsiadującymi państwami Chandragupty (na południu) były Cholas, Pandyas, Satyaputras i Keralaputras.
Tradycja dżinizmu potwierdza, że na starość Chandragupta zrzekł się tronu i przeszedł na emeryturę do Shravanabelagola w Karnatace ze swoim nauczycielem Bhadrabahu (ascetą dżinizmu).
Lokalne inskrypcje z późniejszego okresu wspominają, że Chandragupta poświęcił swoje życie jako wielbiciel Jainy przez post i śmierć na wzgórzu, które później nazwano Chandragiri, jak się wydaje, że zostało nazwane jego imieniem.
Około 305 roku pne Chandragupta pokonał armię greckiego Kshatrapa Seleukusa, który zastąpił Aleksandra we wschodniej części jego imperium.
Greccy pisarze stwierdzili, że pomiędzy Seleukosem i Czandraguptą został zawarty traktat, w którym Seleukos zaakceptował terytoria Kandaharu, Kabulu, Heratu i Beludżystanu, a Czandragupta podarował mu 500 słoni.
Po traktacie nastąpił sojusz małżeński między dwojgiem, w którym Seleukos poślubił swoją córkę Chandragupta Maurya lub jego syna Bindusara.
Seleukos wysłał Megastenese jako swojego ambasadora na dwór Chandragupty.
Plutarch pisze: „ Sandrokoty, które do tego czasu zasiadły na tronie, opanowały i podbiły całe Indie armią liczącą 600 000 osób ”.
Jest oczywiste, że Chandragupta założył rozległe imperium rozciągające się od Afganistanu na zachodzie po Assam na wschodzie i od Kaszmiru na północy po Karnatakę na południu. Cały kraj poza Kalingą był pod jego rządami.
Bindusara (syn Chandragupty) nie dokonał żadnych podbojów. Od tego czasu Aszoka (syn Bindusary) dodał do imperium mauretańskiego tylko Kalingę.
Chandragupta Maurya panował przez 24 lata, tj. Od 324 do 300 pne
Bindusara (300-273 pne)
Bindusara, syn Chandragupty Mauryi, wstąpił na tron po swoim ojcu.
Według tybetańskiego historyka Taranatha, Chanakya kontynuował funkcję ministra Bindusary po Chandragupcie Mauryi. Hemachandra, uczony Jain, również potwierdza ten fakt.
Divyavadana wspomina, że Bindusara wyznaczył swojego najstarszego syna Sumanę (lub Susimę) na swojego wicekróla w Taxila i Ashoka w Ujjain. Wspomina również, że kiedy wybuchł bunt w Taxila, Ashoka została wysłana, aby przywrócić pokój, ponieważ Susima nie zdołała go stłumić.
Bindusara kontynuował politykę przyjaznych stosunków ze światem helleńskim.
Dionizjusz był ambasadorem Egiptu, który przybył na dwór Bindusary.
Pliniusz wspomina, że Ptolemeusz Filadelfos, król Egiptu, wysłał go jako ambasadora.
Bindusara był zasługą podboju południowych Indii, ale większość uczonych uważa, że dokonał tego jego ojciec Chandragupta Maurya.
Ashoka (273-232 pne)
Ashoka wstąpił na tron po śmierci swojego ojca Bindusary w 273 pne
Zgodnie z tradycją buddyjską
Janapada Kalyani lub Subhadrangi była jego matką.
Został mianowany wicekrólem Ujjain i Taxila, gdy był księciem.
Ashoka był bardzo okrutny we wczesnych latach życia i zdobył tron po zabiciu swoich 99 braci. Ale wydaje się, że jest to przesadzona liczba.
Sam Ashoka w swoich edyktach czule mówi o swoich braciach, siostrach i krewnych.
Ashoka był pierwszym królem w historii Indii, który pozostawił swoje zapiski wyryte na kamieniach.
Historię panowania Ashoki można odtworzyć za pomocą jego inskrypcji i innych źródeł literackich.
Inskrypcje Ashokan znajdują się w 47 miejscach w różnych regionach Indii, Nepalu, Pakistanu i Afganistanu.
Inskrypcje na skałach noszą nazwę „Edykty skalne”, a te na filarach „edykty filarowe”.
Imię Ashoki występuje tylko w egzemplarzach Minor Rock Edict - znalezionych w trzech miejscach w Karnatace i jednym w Madhya Pradesh. Podczas gdy we wszystkich innych inskrypcjach mówił o sobie:Devanampiya' i 'Piyadasi'co oznacza umiłowany przez bogów.
Inskrypcje Ashoki zostały napisane w czterech różnych skryptach, a mianowicie -
Języki i pisma greckie używane na obszarze Afganistanu;
Języki i pisma aramejskie używane w zachodniej Azji;
Język prakrit i pismo Kharosthi używane na obszarze Pakistanu; i
Język prakrit i pismo brahmi użyte w pozostałych inskrypcjach.