Ewolucja buddyzmu
Buddyzm został założony przez Gautamaw 566 rpne był synem Suddhodhana i Mayadevi. Jego ojciec Suddhodhan był wybitnym królem republiki Sakja.
Astrolog przepowiedział o Gautamie, że będzie on albo chakravartin-samrat (wielkim królem), albo wielkim sanyasinem (wielkim mnichem).
Gautama był żonaty z Jasodharą w młodym wieku. Gautama był zszokowany widokiem starca, chorego, martwego ciała. Następnie przyciągnął go święty wygląd ascety. Pewnej nocy wyrzekł się ziemskiego życia i opuścił dom, żonę i syna.
Po opuszczeniu domu Gautama przez jakiś czas studiował w szkołach filozoficznych dwóch znanych nauczycieli. Następnie sześć lat głębokiej medytacji doprowadziło do odkrycia prawd. Gautama stał się‘Buddha’ czyli oświecony.
Główną zasadę nauk Buddy reprezentują „Cztery Szlachetne Prawdy ( Arya-Satyas )” jako -
Dukkha (świat jest pełen smutku)
Dukkha Samuddaya (to powoduje smutek)
Dukkha Nirodha (smutek można powstrzymać)
Dukkha Nirodhagamini-pratipada (ścieżka prowadząca do ustania smutku)
Nauki Buddy
Pożądanie jest źródłem wszelkiego ludzkiego smutku, a pewnym sposobem na pozbycie się nieszczęścia była eliminacja pożądania.
Śmierć jest pewna i nie ma od niej ucieczki, która prowadzi do odrodzenia i dalszego cierpienia. Z tego łańcucha cierpienia można wydostać się, osiągając nirwanę (zbawienie).
Aby osiągnąć ostateczne zbawienie ( nirwanę ), Buddha sugeruje‘Ashtangika marga’(ścieżka ośmiokrotna). Te ośmiokrotne ścieżki to -
Właściwa mowa,
Właściwe działanie,
Właściwe środki utrzymania,
Właściwy wysiłek,
Właściwa uważność,
Właściwa medytacja,
Właściwa rozdzielczość i
Widok z prawej.
Ostatecznym celem życia jest osiągnięcie nirwany , która oznacza wolność od dalszych narodzin i śmierci.
Nirwana to wieczny stan pokoju i błogości lub wyzwolenia z cyklu narodzin i śmierci
Budda podsumował cały proces w trzech słowach, a mianowicie.
Seela (właściwe postępowanie),
Samadhi ( właściwa koncentracja) i
Pradżnia ( właściwa wiedza).
Według Buddy, Seela i Samadhi prowadzą do Pradżni , która jest bezpośrednią przyczyną nirwany.
Budda zalecał „Środkową ścieżkę”, w której unika się skrajności.
Budda odwiedził Deer Park (współczesny Sarnath), Kasi po swoim oświeceniu i wygłosił swoje pierwsze kazanie (wykład).
Jego pierwsze kazanie było znane jako "Set in Motion, the Wheel of Law".
Zgodnie z doktryną moralną Buddy -
Człowiek jest arbitrem własnego losu, a nie żadnym Bogiem ani Bogami.
Jeśli człowiek czyni dobre uczynki w swoim życiu, odrodzi się w wyższym życiu i tak dalej, aż osiągnie Nirwanę i ostatecznie uwolni się od zła narodzin.
Jeśli człowiek popełnia złe uczynki, z pewnością zostanie ukarany, a człowiek odrodzi się w coraz niższym życiu, każde życie oddala go od Nirwany .
Środkowa ścieżka była najlepsza i człowiek powinien unikać obu skrajności, a mianowicie. życie w wygodach i luksusie oraz życie w surowej ascezie.
Buddyzm kładzie duży nacisk na miłość, współczucie, spokój ducha i niekrzywdzenie żywych istot myślami, słowami i czynami.
Buddyzm odrzucił konieczność rytuałów i praktyk wedyjskich w celu zbawienia oraz wyższość przyjętą przez braminów.
Zwolennicy Buddy podzielili się na dwie kategorie -
Upasakastj. świeckich wyznawców, którzy żyli z rodziną; i
Bhikshus czyli mnisi, którzy wyrzekli się świata i prowadzili życie ascety.
Bhikszu żył jako komuna zwana Sangha, założona przez samego Buddy. W buddyzmie wszyscy wyznawcy cieszyli się równymi prawami, niezależnie od ich Warny i Jati .
Kobiety również mogły przyłączyć się do Sanghi i były znane jako „bhikszuni”.
Budda debatował w języku zwykłych ludzi.
Budda i jego naśladowcy podróżowali z miejsca na miejsce i nauczali przez osiem miesięcy w roku; i przez cztery miesiące w porze deszczowej przebywali w jednym miejscu.
Budda zmarł w 486 roku pne w Kushinagar w wieku 80 lat.
Popioły Buddy po kremacji zostały rozdane jego wyznawcom.
Zwolennicy trzymali te popioły w trumnach i budowali nad nimi „Stupy”. Jednym z przykładów takiej Stupy jestSanchi Stupa.
Dżinizm a buddyzm
Oto klucz similarities w filozofiach dżinizmu i buddyzmu -
Obie filozofie uznają fakt, że świat jest pełen smutków, a zbawienie człowieka oznacza jego wyzwolenie z wiecznego łańcucha narodzin i śmierci.
Obie filozofie wywodzą swoje podstawowe zasady z Upaniszad.
Obie filozofie nie przyjęły idei Boga.
Obie filozofie kładły duży nacisk na czyste i moralne życie, zwłaszcza na niekrzywdzenie istot żywych.
Obie filozofie podkreślały wpływ dobrych i złych uczynków na przyszłe narodziny człowieka i ostateczne zbawienie.
Obie filozofie krytykowały kastę.
Obie filozofie głosiły swoje religie we wspólnym języku ludu.
Obie filozofie zachęcały do rezygnacji ze świata i zorganizowały kościół mnichów i mniszek.
Oto klucz differences między dżinizmem a buddyzmem -
Obie filozofie mają odmienne korzenie historyczne.
Obie filozofie różnią się podstawowymi koncepcjami zbawienia.
Dżinizm kładł duży nacisk na ascezę i praktykował ją w bardzo rygorystyczny sposób, ale Budda skrytykował ją i zasugerował swoim uczniom, aby podążali środkową ścieżką między życiem w spokoju i luksusie z jednej strony a rygorystyczną ascezą z drugiej.
Budda potępił praktykę wychodzenia nago.
Pogląd dżinizmu o nieszkodliwości nawet zwierząt był doprowadzony do znacznie większych ekscesów.
Buddyzm rozprzestrzenił się daleko i szeroko w różnych częściach świata w ciągu pięciuset lat, podczas gdy dżinizm nigdy nie wykroczył poza granice Indii.
Buddyzm znacznie podupadł w kraju, w którym się narodził, podczas gdy dżinizm jest nadal żywą siłą w Indiach i ma oparcie dla dużej i wpływowej części ludzi.