Indie po okresie Gupta
- Po okresie Gupta Indie zostały podzielone na różne małe i średnie królestwa.
Północne Indie
W północnych Indiach istniały cztery główne królestwa między okresem upadku Guptów a powstaniem Harsy (tj. Na początku VII wieku), a mianowicie -
Gupty z Magadha;
Maukharis z Kanauj;
Maitrakas z Valabhi (Saurashtra); i
Pushyabhutis z Thaneswar.
Te cztery królestwa (wymienione powyżej) rywalizowały ze sobą, aby odnieść sukces w przeszłej chwale Guptów.
Plik GuptasMagadhy różniły się od głównej cesarskiej dynastii Guptów. To była pomniejsza dynastia Magadha. Nie można było ustalić, czy byli w jakikolwiek sposób związani z cesarskimi Guptami. Ale niektórzy królowie tej rodziny Guptów byli bardzo potężni i panowali aż do rzeki Brahmaputra.
Plik Maukhariszajmował region zachodniego Uttar Pradesh wokół Kanauj. Zdobyli część Magadhy.
Isanavarman i jego syn Sarvavarman byli potężnymi królami Maukhari. Przyjęli tytuł „ Maharajadhiraja ”.
Isanavarman skutecznie powstrzymał Hunów, którzy po raz kolejny próbowali ruszyć w kierunku serca Indii.
Plik Maitrakaklan założył królestwo w Saurashtra na zachodzie. Zrobili stolicę w Valabhi.
Valabhi rozwinęło się jako siedziba nauki i kultury wraz z ośrodkiem handlu i handlu.
W Maitrakas przetrwała najdłużej i rządził aż środku 8 th wieku; jednakże zostali pokonani przez Arabów.
Plik PushyabhutisTaneswar było czwartym królestwem. Miał odegrać znaczącą rolę w historii Indii.
Rodzina Pushyabhuti stała się znana po inwazji Huny. Prabhakarvardhana został potężnym królem tego królestwa. Odegrał ważną rolę w historii Indii.
Prabhakarvardhana przyjął tytuł „ Paramabhattaraka Maharajadhiraja ”.
Banabhatta opisał go jako „ lwa jelenia Huna, płonącą gorączkę króla Sindhu, budzącego niepokój sen króla Gurjary, żółciową gorączkę tego zapachowego słonia, pana Gandhary, niszczyciela umiejętności Latas, topór dla pnącza, który jest boginią szczęścia Malwy. "
Suwerenne królestwo Prabhakarvardhany zostało rozszerzone na całe Pendżab na północnym zachodzie i część Malwy na południu.
W ostatniej fazie rządów Prabhakarvardhany doszło do inwazji Huny.
Prabhakarvardhana miał dwóch synów, Rajyavardhana i Harshavardhana oraz córkę Rajyasri. Ożenił swoją córkę z królem Maukhari Grahavarmanem.
Prabhakaravardhana szybko poszerzał granice swojego królestwa na zachód i południe. W tym okresie powstały dwa potężne królestwa w Bengalu i Assamie.
Około roku 525 w Bengalu powstało jedno niezależne królestwo.
Królestwo Gauda obejmuje zachodnią i północną część Bengalu. Zadeklarowali swoją niezależność; jednakże Maukhari pokonali ich.
Sasankazostał królem królestwa Gauda około pół wieku później. Założył swoją stolicę w Karnasuvarna (niedaleko Murshidabad). Zajmował cały Bengal. Schwytał Orissę, a następnie ruszył w kierunku Kanauj na zachodzie przeciwko Maukharis.
Król Maukhari, Grahavarman, był żonaty z Rajyasri, córką Prabhakaravardhany. Ten sojusz małżeński wzmocnił pozycję obu rodzin.
Sasanka (Gauda), z pomocą króla Malwy, najechał Kanauj po śmierci Prabhakaravardhana. Król Grahavarman z Kanauj został zabity, a królowa Rajyasri została wtrącona do więzienia.
Słysząc wiadomość o klęsce Kanauj, Rajyavardhana (brat Harshy) rozpoczął kampanię mającą na celu ucisk królów Gaudy i Malwy. Ale został podstępnie zabity przez Sasankę.