Farklı akort sisteminin kullandığı temel notlar nelerdir?
Geçmişten farklı ayar sistemlerinin ve mizaçların nasıl kullanıldığını anlamaya çalışıyorum.
İnsanlar enstrümanlarını çalacakları parçanın anahtarına göre akort eder miydi? Ayar yaparken çoğu kişinin kullandığı daha yaygın / standart bir temel not var mı?
Örneğin, saf ana mizaç kullanıyorsanız, farklı tuşların aynı akoru, ayarladıkları temel notaya bağlı olarak çok farklı ses çıkarabilir. D majörde bir parça çalıyorsam, ancak enstrüman C'nin temel notasına göre ayarlanmışsa, baskın akor oldukça kötü ses çıkarır. Ancak D'nin temel notasına göre ayarlanmışsa, kulağa oldukça iyi gelir.
Bu yüzden geçmişte bunun nasıl yapılacağını merak ediyorum. Farklı bir anahtardaki her parça arasında ayarlama yapmak kulağa pek pratik gelmiyor. Ya da belki onları her zaman anahtarlara göre gruplandırırlar? Barok döneminin başlarında rastgele bir harpsikord bulursam, akort etmek için kullandıkları en olası temel nota ne olurdu?
Umarım soruyu netleştirmişimdir. Bakılacak herhangi bir kaynak da takdir edilecektir. Cevap verdiğiniz için şimdiden teşekkürler.
Yanıtlar
Kısmi cevap.
Geçmişte tam olarak nasıl yapıldığını bildiğimizden emin değilim . Çeşitli sistemler kullanıldı. Bir kavram, eşit olmayan mizaçlarda çeşitli tuşların farklı ses çıkarması ve bazen daha kötü ses nedeniyle bazı tuşlardan veya akorlardan kaçınılmasıdır.
Öte yandan, sahnede enstrümanı yeniden akort eden bir harpsikordcu gördüm; Konserde kısa bir ara vererek mizacını değiştirmesi sadece birkaç dakikasını aldı.
Diğer cevabın da gösterdiği gibi, bu çok büyük bir konudur ve birkaç cümleyle gerçekten cevaplanamaz. İnternette pek çok bilgi var. Wiki makalesi başlamak için iyi bir yerdir:https://en.wikipedia.org/wiki/Musical_temperament
Mizacın temel notu mutlaka önemli değildir. Önemli olan, herhangi bir beşlinin temperlenme derecesidir. Mizaç için talimatlar, A ile başlamak, ardından D'yi A'nın altında beşte bire ayarlamak ve sonra belirli bir miktarda yükseltmek diyebilir. Daha sonra, her seferinde, bu notaların her birinin saf bir beşinciye kıyasla ne kadar keskin olması gerektiğine dair belirli bir talimatla G ve C'ye geçersiniz. Elbette C'den başlayarak, beşte bir yukarı çıkan ve her seferinde üst notayı aynı oranda düşürerek eşdeğer mizaca yol açan talimatlar verebilirsiniz.
Örnek olarak, Werckmeister'in Musicalische (sic) Temperatur'a (1691'de yayınlandı) bakın. Örneğin sayfa 78'deki tablolar, ayarladığınız tuşun çeşitli dereceleri arasındaki aralıklardan değil, daha çok G ve C gibi belirli perdeler arasındaki aralıklardan bahsediyor.