Indie i jej sąsiedzi
Pod panowaniem brytyjskim Indie rozwinęły stosunki z sąsiadami. To był wyniktwo czynniki tj
Rozwój nowoczesnych środków komunikacji i
Konsolidacja polityczna i administracyjna kraju skłoniła rząd Indii do dotarcia do geograficznych granic Indii.
Polityka zagraniczna wolnego kraju zasadniczo różni się od polityki zagranicznej kraju rządzonego przez obce mocarstwo. W pierwszym przypadku opiera się na potrzebach i interesach mieszkańców kraju; w tym drugim przypadku służy przede wszystkim interesom państwa rządzącego.
W przypadku Indii polityka zagraniczna, którą kierował się rząd Indii, była dyktowana przez rząd brytyjski w Londynie.
Rząd brytyjski miał dwa główne cele w Azji i Afryce, tj
Ochrona bezcennego indyjskiego imperium i
Ekspansja brytyjskiego handlu i innych interesów gospodarczych w Afryce i Azji.
Oba cele (omówione powyżej) doprowadziły do ekspansji brytyjskiej i podbojów terytorialnych poza naturalnymi granicami Indii. Cele te doprowadziły rząd brytyjski do konfliktu z innymi imperialistycznymi narodami Europy, które również chciały poszerzyć swoje terytorialne posiadłości i handel na ziemiach afroazjatyckich.
Lata 1870–1914 to okres intensywnej walki między mocarstwami europejskimi o kolonie i rynki w Afryce i Azji.
Podczas gdy indyjska polityka zagraniczna służyła brytyjskiemu imperializmowi, koszty jej realizacji poniosły Indie.
Idąc za brytyjskimi interesami, Indie musiały prowadzić wiele wojen z sąsiadami; indyjscy żołnierze musieli przelać krew, a indyjscy podatnicy musieli ponieść ogromne koszty.
Armia indyjska była często używana w Afryce i Azji do toczenia bitew Wielkiej Brytanii.
Stosunki Indii Brytyjskich z krajami sąsiednimi można badać w następujących punktach (które zostały krótko opisane w kolejnych rozdziałach pod tymi samymi nagłówkami)
Relacja z Nepalem
Relacje z Birmą
Relacje z Afganistanem
Relacja z Tybetem
Relacja z Sikkimem
Relacja z Bhutanem