Ruch Nieposłuszeństwa Obywatelskiego II
Gandhi wrócił do aktywnej polityki i wziął udział w sesji Kongresu w Kalkucie w grudniu 1928 roku.
Jawaharlal Nehru został teraz przewodniczącym Kongresu na historycznej sesji w Lahore w 1929 r. To wydarzenie miało swoją romantyczną stronę, ponieważ syn został następcą ojca (tj. Motilal Nehru, ojciec Jawaharlala Nehru, był przewodniczącym Kongresu w 1928 r.).
Sesja Kongresu w Lahore dała głos nowemu, wojowniczemu duchowi. Przyjęła rezolucję, w której celem Kongresu jest Poorna Swaraj (Pełna Niepodległość).
31 grudnia 1929 roku podniesiono nowo przyjętą trójkolorową flagę wolności i 26 stycznia 1930 roku ustalono pierwszy Dzień Niepodległości, który miał być tak obchodzony każdego roku, a ludzie składali przysięgę, że jest to „zbrodnia przeciwko człowiek i Bóg, aby poddać się dłużej ” panowaniu brytyjskiemu.
Drugi Ruch Nieposłuszeństwa Obywatelskiego
Drugi Ruch Nieposłuszeństwa Obywatelskiego został zapoczątkowany przez Gandhiego 12 marca 1930 r. Jego słynnym Marszem Dandi .
Wraz z 78 wybranymi zwolennikami, Gandhi przeszedł prawie 200 mil z Sabarmati Ashram do Dandi , wioski na wybrzeżu Gujarat. Tutaj Gandhi i jego zwolennicy przygotowywali sól z naruszeniem praw dotyczących soli.
Akt warzenia soli był symbolem odmowy życia pod rządami brytyjskimi lub pod rządami brytyjskimi.
Ruch rozprzestrzenił się teraz szybko. W całym kraju ludzie przyłączyli się do strajków, demonstracji i kampanii bojkotu zagranicznych towarów i odmowy płacenia podatków.
Ruch dotarł do skrajnie północno-zachodniego krańca Indii i poruszył odważnych i odpornych Patanów .
Pod przewodnictwem Khan Abdul Ghaffer Khan, popularnie zwanego „the Frontier Gandhi", Pathans zorganizowali społeczeństwo Khudai Khidmatgars (lub Słudzy Boga), znany jako Red Shirts.
Nagaland wyprodukował odważną bohaterkę tj Rani Gaidinliu który w wieku 13 lat odpowiedział na wezwanie Gandhidżiego i Kongresu i podniósł sztandar buntu przeciwko obcym rządom.
Młody Rani został schwytany w 1932 roku i skazany na dożywocie. Marnowała swoje jasne młodzieńcze lata w ciemnych celach różnych więzień w Asamie, które zostały uwolnione dopiero w 1947 roku przez rząd wolnych Indii.
Rząd brytyjski wezwał w Londynie w 1930 r first Round Table Conferenceindyjskich przywódców i rzeczników rządu brytyjskiego w celu omówienia raportu Simon Commission. Jednak Kongres Narodowy zbojkotował Konferencję i jej przebieg okazał się nieudany.
Lord Irwin i Gandhi wynegocjowali ugodę w marcu 1931 r. Rząd zgodził się na uwolnienie tych więźniów politycznych, którzy nie dopuszczali się przemocy, podczas gdy Kongres zawiesił Ruch Nieposłuszeństwa Obywatelskiego i zgodził się wziąć udział w Drugiej Konferencji Okrągłego Stołu.
Sesja Kongresu w Karaczi jest również godna uwagi z powodu rezolucji w sprawie praw podstawowych i Narodowego Programu Gospodarczego. Rezolucja gwarantowała ludowi podstawowe prawa obywatelskie i polityczne.
Gandhi wyjechał do Anglii we wrześniu 1931 roku, aby wziąć udział w Second Round Table Conference. Jednak pomimo jego potężnego poparcia rząd brytyjski odmówił uznania podstawowego nacjonalistycznego żądania wolności na podstawie natychmiastowego przyznania statusu Dominium. Po jego powrocie Kongres wznowił ruch obywatelskiego nieposłuszeństwa.
Zaraz po podpisaniu Gandhi-lrwin Pact, w East Godavari, w Andhra Pradesh, strzelono do tłumu, a cztery osoby zginęły tylko dlatego, że ludzie wywiesili portret Gandhiego.
Po niepowodzeniu obrad Okrągłego Stołu Gandhi i inni (kadeci Kongresu zostali ponownie aresztowani, a Kongres uznany za nielegalny).
Ruch Nieposłuszeństwa Obywatelskiego stopniowo zanikał, a polityczny entuzjazm i radość ustąpiły miejsca frustracji i depresji.
Kongres oficjalnie zawiesił ruch w maju 1933 r. I wycofał go w maju 1934 r. Gandhi po raz kolejny wycofał się z aktywnej polityki.
Plik Third Round Table Conference spotkał się w Londynie w listopadzie 1932 roku, bez liderów Kongresu.