สิ่งหนึ่งที่ทำให้คุณรู้สึกขอบคุณที่ได้อยู่ในจุดที่คุณอยู่คืออะไร?

Apr 29 2021

คำตอบ

OyeDosumu Oct 19 2017 at 08:47

สิ่งหนึ่งที่ทำให้ฉันรู้สึกขอบคุณสำหรับสิ่งที่ฉันเป็นอยู่ตอนนี้คืออะไร?

…. นึกถึงที่มาที่ไปและเติบโตขึ้นมา….

ฉันมาจากครอบครัวธรรมดาๆ เราไม่ได้มีทุกสิ่งทุกอย่างเสมอไป แต่ก็มีเพียงพอ… แต่หลังจากเดินทางไปทั่วโลก ฉันก็รู้ว่าจริงๆ แล้วเราเป็นคนจน… ฉันอยากจะเปลี่ยนแปลงสิ่งนั้น…

ฉันตัดสินใจที่จะพัฒนาตัวเองจากเด็กธรรมดาคนหนึ่งให้กลายเป็นมืออาชีพระดับโลกในสิ่งที่ฉันสนใจ…

ฉันรู้แล้วว่าวิธีเดียวที่จะทำแบบนั้นได้คือการสร้างนิสัยแห่งความเป็นเลิศ… ในทุกสิ่งที่ฉันตัดสินใจทำ…

ฉันจบการศึกษาด้วยคะแนนสูงสุดของชั้นเรียน ทำงานในบริษัทข้ามชาติสองสามแห่งที่ต้องการตัวฉันกลับมาอย่างมาก... รับงานเป็นคนขับรถส่งของในช่วงเวลาที่ยากลำบาก (ไว้เล่าให้ฟังวันหลัง) และฉันเป็นคนขับรถส่งของที่ดีที่สุดเท่าที่เคยมีมา พวกเขายังคงต้องการตัวฉันกลับมา ฮ่าๆๆ... ฉันไม่เชื่อในความสงสาร..!

ขณะนี้ฉันกำลังเรียนปริญญาโทอยู่ และภายในเดือนธันวาคม ฉันสามารถเรียนจบได้ในเวลาสั้นที่สุดเท่าที่เคยมีมา โดยได้เกรดเฉลี่ย 4.0 ( เอาเป็นว่าเกรดเฉลี่ย 4.0 ถือว่าไร้ประโยชน์ - ไว้เล่าให้ฟังวันหลัง ) ฉันได้รับข้อเสนอจากบริษัทข้ามชาติชั้นนำหลายแห่งเลยทีเดียว

ฉันเป็นนักลงทุนในตลาดหุ้น กำลังมองหาธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ การขายฮาร์ดแวร์ และขั้นตอนต่อไปคือการทำให้พอร์ตธุรกิจออนไลน์ของฉันสมบูรณ์

ตอนนี้ฉันมีเรื่องต้องทำมากมาย แต่ทุกอย่างเริ่มต้นมานานแล้ว เมื่อฉันตัดสินใจที่จะสร้างตัวเองให้เก่งในสิ่งที่ฉันทำ

ทุกครั้งที่ฉันลงมือทำ ฉันจะเริ่มต้นด้วยการศึกษาอย่างละเอียดถี่ถ้วน.. โดยมักจะเป็นการค้นหาคำตอบสำหรับคำถามที่ว่า 'ทำไม'.. เมื่อฉันเข้าใจคำตอบนั้นแล้ว ฉันจะกลายเป็นคนที่เก่งที่สุดในการทำสิ่งนั้น..

ฉันมั่นใจในอนาคต และที่สำคัญกว่านั้น... หากฉันสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่างไป ฉันก็รู้ดีว่าจะเอามันกลับคืนมาได้อย่างไร

ฉันรู้สึกขอบคุณสำหรับความยากลำบากที่ฉันได้ผ่านมา ฉันรู้สึกขอบคุณสำหรับความล้มเหลวที่ฉันได้ประสบ และฉันรู้สึกขอบคุณมากยิ่งขึ้นสำหรับบทเรียนที่พวกเขาสอนฉัน

สองเซ็นต์ของฉัน… โอ้ย

KellyShamiBarnes Nov 13 2020 at 23:18

ฉันใช้เวลา 10 ปีในแอฟริกา อีก 10 ปีในยุโรป และตอนนี้ฉันอาศัยอยู่ในสหรัฐอเมริกา

ขออธิบายดังนี้:

ถึงแม้ฉันจะเติบโตที่ฝรั่งเศส แต่หลังจากเหตุการณ์สังหารหมู่ครั้งใหญ่ในปี 1994 ฉันกลับเกิดที่รวันดา ฉันก็เลยคิดว่าตัวเองโชคดีเสมอที่ยังมีชีวิตอยู่ ตอนนี้ฉันเรียนอยู่ที่สหรัฐอเมริกา ซึ่งเป็นความฝันตลอดชีวิตของฉัน ฉันรู้สึกขอบคุณมากที่ได้สัมผัสชีวิตใน 3 ทวีปที่แตกต่างกัน มันทำให้มุมมองชีวิตที่น่าสนใจจริงๆ