Anneme karşı kendimi savunurken neden kendimi suçlu hissediyorum?

Answer 1

Annenle çözülmemiş sorunların var. Seninle yaşamasına izin vermen çok iyi. Anne ve kızı yetişkin olarak birlikte yaşadıklarında, annenin çocuğun annesi olmadığını anlaması gerekir. Orası senin evin ve o misafir. Kurallarınıza göre yaşamaya istekli olmalı ve bir şeyler yapma yöntemlerinize saygı göstermelidir. Siz ve onun arasında gençken yaşadığınız aynı kaba duyguları hissediyorsanız, belki sizin için bir danışman ve ikiniz için bir arabulucu yardımcı olabilir.

Şimdi ona yardım etme arzunuzun sizi tekrar uyuşturucuya teşvik etmemesine dikkat edin. Neden kendin için ayağa kalkmak zorundasın anlamıyorum. Seni küçümsüyorsa, sana destek olmuyorsa, bu davranış suistimal mi? Kendine, onun böyle olduğunu söyleme. Bu doğru olabilir ama kendinizi kendi evinizde savunmanıza gerek yok, başka bir yerde evsizler barınağında bile yaşayabilir. Kendinize dikkat edin. Şu an sahip olduğun güzel hayatın mahvolmasına izin verme. Ya seni ayakta tutmaktan vazgeçmesi gerektiğini anlar ya da yaşar.

Ev, geldiğiniz, sevilmek, beslenmek, güvende hissetmek, dinlenmek, rahatlamak, şarj olmak için geldiğiniz bir sığınaktır. Size karşı çelişkili hissediyorsa, hash'i bırakın ve o kitabı kapatın ya da uzaklaşın.

Answer 2

Büyürken bize en iyisini ebeveynlerin bildiği, onları sorgulamamamız ve karşılık vermememiz öğretildi.

Çocuk yetişkinliğe geçtiğinde, yakın veya dar görüşlü eğilimlere sahip bir ebeveyn, çocuklarına çok daha genç olduklarından daha sert davranmaya başlar.

Ebeveyn “benim çocuğum olarak senin sorumlulukların” yerine “artık ikimiz de yetişkiniz ve bir denge bulmamız gerek” yerine sahip çıkacak.

Toplum standartlarına göre mantıklı kararlar verebilen yetişkinler olarak kabul edildiğimizde ebeveynlerimize karşı kendimizi savunmak zorunda kalmamalıyız, ama ne yazık ki bu çok yaygın ve 38 yıl boyunca yapamayacağım söylendi. kendi kararlarım çünkü annem yapamayacağımı düşündü. Toplumu, okulları, yaşıtları ya da kendim bekar bir anne olmayı unutun, onun gözünde hiçbir şeye muktedir değilim ve sürekli kendimi kanıtlamak zorundayım, kendim için ayağa kalktım, sonra sorduğum için özür dilerim.