Çok kolay suçluluk duygusuna kapıldığım gerçeğiyle nasıl başa çıkabilirim? Örneğin, küçük kız kardeşim benden onunla bir aktivite yapmamı istedi, ailem gelene kadar bekledi, sonra benden istedi. Ailem onun tarafını tuttu ve şimdi ben suçlu hissederken kızgınlar.
Yanıtlar
“Suçluluğu tetiklemenin” bir manipülasyon biçimi olduğu gerçeğinin farkındasınız ve onların manipülasyonu suçluluk yanıtını değil öfke yanıtını hak ediyor.
Öncelikle şunu söylemek isterim ki, bu durum sizi üzüyorsa veya günlük hayatınızı engelliyorsa, sizin için bir seçenek ise terapiye başvurun.
Kendinizi suçlu hissettiğinizde, kendinize bir dakika ayırın. Yargılamadan kendinize ne hissettiğinizi sorun. Sonra kendine neden böyle hissettiğini sor. Geçmişe veya geleceğe değil, şimdiye odaklanın. Bu duyguların kaybolmasına izin vermeye hazır olup olmadığınızı kendinize sorun. Eğer değilseniz, sorun değil. Kendinize bunu yapmak için neye ihtiyacınız olduğunu ve nedenini sorun. Ardından, şu anda yapabileceklerinize odaklanın. Bazen duygularımızda çaresiz hissedebiliriz, ancak ne kadar küçük olursa olsun her zaman yapabileceğimiz bir şey vardır. Örneğin: gülümseyebilir, nefes alabilir, kız kardeşinize sarılabilir, aileniz için hissettiğiniz sevgiye odaklanabilir ve çok daha fazlasını yapabilirsiniz.
Duygular size yardım etmek için vardır, sizi kontrol etmek veya incitmek için değil. Bazen duygularımız yanlış yönlendirilebilir veya aşırı tepki verebilir, bu durumda en iyi tepki şefkattir.
Kendimize duygularımızı hissetmek için yer verdiğimizde ve sonra onların geçmesine izin verdiğimizde, daha büyük bir netlik ve huzur duygusu kazanabiliriz.