29 yaşında anne ve babasıyla aynı odada yaşamak nasıl bir duygu?
Yanıtlar
İlk ve en önemli sahne size. Bok gibi zor.
Bununla aynı şekilde değil, bir şekilde ilişki kurabilirim. 23 yaşındayım, ancak okumaya devam edin, eminim bununla kesinlikle ilgili olacaksınız.
Evde hiç kendi odam olmadı. 15 yaşıma kadar ablamla aynı odayı paylaştım, oturma odasında kanepede uyudum, sonra başka bir yatak için yer açıp sırayla paylaşmaya başladıktan sonra oturma odasını küçük kardeşimle paylaştı. Çalışmak için hiçbir yerim yoktu, bu yüzden 20 pound biriktirdim ve bir açılır çadır aldım ve bahçede çalıştım.
Şans eseri üniversite yıllarımda farklı bir şehirde 4 yıllığına taşındım ama şimdi yine evime, küçük kardeşimle paylaşıma geri döndüm.
Temelde mahremiyetin yokmuş gibi hissediyorum. Ama başkaları rahatsız olurken kendi işimi de yapamıyorum, bazı yönlerden ailem hala hayatımın kontrolü altında, bu yüzden sabah 4'te soru sorulmadan eve gelme özgürlüğüm yok.
Büyük zaman berbat.
Artık onunla çok kolay başa çıkıyorum. Belki bu size yardımcı olabilir.
- Başarılı olma açlığımı tetikleyen şeylerden biri. Bu yaşam koşulları ideal değildir. Bunu hiç bir dezavantaj olarak görmüyorum. Aslında tam tersi. Başkasının başarılı olmasına ve kendi odama, kendi yerme sahip olmasına daha kararlıyım. Kendi odası olan arkadaşlarımı kıskanırdım ama bende daha iyisi var. Kazanan bir zihniyet.
- Geleceği ve nerede olacağımı düşünürken. Ben de şimdi nerede olduğumu düşünüyorum. Bunların hepsini özleyeceğimi biliyorum. Ailemin hala burada olması ve onların arkadaşlığından zevk almam. Kardeşlerimle çevriliyim. Hayat güzel ve minnettarım.
- Son olarak, neden evde yaşıyorsunuz? Kendinize şunu sorun. Size para kazandırıyor mu? Bu size herhangi bir şekilde değer katıyor mu? Cevabım evet, bir sürü para biriktiriyorum ve birikim hesabıma koyuyorum. 7 yıl içinde böyle yaşamaya devam edersem kendime bir iş ve ev satın alabilirdim! Belki kira veya yiyecek ödüyorsunuz ya da ailenizle mali sorumluluklarınız var. Bu durumda onlara saygılı bir şekilde uzlaşmanız gerektiğini söyleyin. Artık yetişkin bir yetişkinsin, o yüzden öyle davran!
Seni hissediyorum.
Bu soru retorik çünkü cevabı zaten biliyorsunuz.
Umutsuzluğa kapılmamaya çalışın. Bir plan yap, bir an önce oradan çıkman gerek. Evliliklerini tehlikeye atıyorsunuz (mahremiyetlerine ihtiyaçları var) ve sizin hayatınıza ihtiyacınız var.
Bir iş, oda arkadaşları, arkadaşlar, bir erkek arkadaş, taşınmanıza yardımcı olacak bir şey bulun. Hızlı davranmalısın.
Umarım bu cevap sana ulaşır.
Yazar olmak istiyorum. Bu yanıtı beğendiyseniz, lütfen oy verin. Teşekkür ederim!