เวลาเดินทาง

May 09 2023
ฉันอยู่ที่ปลายสะพาน มองเห็นผืนน้ำขนาดใหญ่ ฉันก้มตัวอยู่ที่เอว โอ้ ฉันใกล้จะหลุดแล้ว แต่ด้วยปาฏิหาริย์บางอย่าง แรงดึงผมของฉัน ฉันมองขึ้นไปบนท้องฟ้าและพบว่าตัวเองอยู่ในอนาคต 30 ปีนับจากนี้ ตอนแรกฉันสับสนเพราะคนที่อยู่ตรงหน้าฉันคือคนที่ดูเหมือนแม่ของฉันแต่ไม่ใช่แม่ของฉัน เธอเป็นคนผิวสีอ่อนกว่า มีดวงตาของฉันและพระเจ้าของฉัน มีรอยยิ้มของฉัน
ภาพถ่ายโดย Thomas Peham บน Unsplash

ฉันอยู่ที่ปลายสะพาน มองเห็นผืนน้ำขนาดใหญ่

ฉันโก่งตัวที่เอว โอ้ ฉันใกล้จะหลุดแล้ว

แต่ด้วยปาฏิหาริย์บางอย่าง แรงดึงผมของฉัน ฉันมองขึ้นไปบนท้องฟ้าและพบว่าตัวเองอยู่ในอนาคต 30 ปีนับจากนี้

ตอนแรกฉันสับสนเพราะคนที่อยู่ตรงหน้าฉันคือคนที่ดูเหมือนแม่ของฉันแต่ไม่ใช่แม่ของฉัน เธอเป็นคนผิวสีอ่อนกว่า มีดวงตาของฉันและพระเจ้าของฉัน มีรอยยิ้มของฉัน

“คุณเป็นใคร” ผมถาม

เธอหายไปเหมือนสวิตช์ ฉันรู้สึกเหมือนอยู่ในอาการโคม่า ฉันได้ยินเสียงต่างๆ รอบตัว แต่ฉันไม่สามารถปลุกตัวเองให้ตื่นได้

“ฉันอยากพาเธอไปเที่ยว” ฉันได้ยินใครบางคนบอกฉัน

เธอกุมมือฉันไว้ และมันเหมือนกับทางเดินไปสู่อารมณ์แห่งความทรงจำของเธอและทุกอย่างที่เธอเคยผ่านมาถูกเปิดออก

มันไหลผ่านตัวฉันและฉันก็อดคิดไม่ได้ว่าอารมณ์ในอดีตของเธอรู้สึกอย่างไร ฉันรู้สึกถึงความเจ็บปวดทั้งหมดของเธอ ความรักทั้งหมดที่เธอมีในตัวเธอ ความหวังทั้งหมดที่เธอมี ความหวังที่สูงมาก

ฉันกำลังจะผ่านไปเหมือนสายลม ฉันไร้น้ำหนักเมื่อฉันโบยบินผ่านความทรงจำของเธอ

ชีวิตของเธอมีทั้งดีและร้ายปะปนกัน แต่ฉันกล้าพูดได้เลยว่าความดีมีมากกว่าความเลว ฉันรู้สึกว่าหัวใจของเธอมีความสุขมากแค่ไหน ความสงบสุขที่เธอได้รับมันให้ความรู้สึกเหนือจริง สิ่งที่ทำให้เธอนอนไม่หลับทั้งคืนและทำให้เธอ การโยนและการพลิกกลับเกิดขึ้นอย่างง่ายดาย สิ่งที่เธอต้องทำคือความหวังและประตูก็เปิดให้เธอ

ฉันเห็นความวิตกกังวลของเธอและสิ่งที่ทุกอย่างแยกออกจากกันเมื่อจิ๊กซอว์ทุกชิ้นของเธอถูกต่อเข้าที่

ฉันเห็นปัจจุบันของเธอและความสุขที่เธอมีในตัวเธอ ความสุขที่เธอมีในตัวเธอ ผิวพรรณของเธอเปล่งปลั่ง จิตวิญญาณของเธอสงบมากเพียงใด สภาพจิตใจและชีวิตของคน ๆ หนึ่งจะดีได้ขนาดนี้ได้อย่างไร

ฉันรู้วิธีที่จะทำให้ปากของฉันทำงาน และฉันก็ถาม "คุณบรรลุทั้งหมดนี้ได้อย่างไร" "ชีวิตของคุณดูเหมือนกับในหนังอย่างไร"

เหมือนที่เธอปรากฏตัวก่อนหน้านี้ ฉันเห็นเธออีกครั้งและตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าเธอเป็นใคร

เธอคือฉัน เวอร์ชั่นเก่า ฉันไม่ถามว่าเธอเป็นใครแล้ว ถามอย่างเดียวตอนนี้ฉันควรทำยังไงดี?

“จงเลือกความสุขในทุกๆ วัน นั่นคือกุญแจสู่ความสำเร็จของเรา อยู่กับพ่อ รักสุดหัวใจเหมือนที่ทำมาตลอด ทำดีกับทุกคนที่พบเจอโดยไม่หวังสิ่งใด ทำงานหนักต่อไป ทุกอย่างจะจ่ายเร็วกว่าที่คุณคาดไว้”

“เขียนต่อไปอย่าหยุด! นั่นคือพลังอันยิ่งใหญ่ที่เราได้รับ ปล่อยให้ความวิตกกังวลและความสงสัยในตัวเองหมดไป คุณต้องการความมั่นใจทั้งหมด”

“แม้เมื่อสิ่งเลวร้ายเกิดขึ้น จงหาความสุขจากมัน อย่าปล่อยให้ความเศร้าคืบคลานเข้ามา จงเลือกความสุขเสมอไม่ว่าจะเจออะไรเข้ามา”

ฉันน้ำตาไหล เธอกอดฉันและบอกฉันว่า "ดูฉันสิ ที่รัก ฉันดูดีมากเลยใช่ไหม? แล้วทำไมคุณถึงรู้สึกว่าต้องวิตกกังวลมากมาย ทำต่อไป ทำสิ่งที่คุณกำลังทำอยู่ แต่อย่ากังวลและเจ็บปวด เลิกเศร้าและกังวล ทุกอย่างจะดีขึ้น ความกังวลของคุณจะไม่เปลี่ยนแปลงสิ่งนั้น งั้นก็ปล่อยมันไป”

“คุณรู้สึกถึงความสงบลึก ๆ ในตัวผมและผมที่อายุน้อยกว่า แต่คุณอายุมากกว่า ผมอยากให้คุณได้รับความสงบนั้นตั้งแต่ตอนนี้ ผมอยากให้คุณ Aduke เลือกความสงบ ความสุข และความรักเสมอ”

นี่อาจเป็นบทความที่เขียนถึงผู้เขียนคนนี้ แต่ผู้อ่านที่รัก มันถูกเขียนขึ้นเพื่อคุณเช่นกัน ใช้เวลาเดินทางอย่างรวดเร็วและจินตนาการถึงตัวเองในอนาคตด้วยความฝันของคุณที่เติมเต็ม จินตนาการว่าตัวเองมีความสุขอย่างแท้จริงและเต็มไปด้วยความสุข และเตือนตัวเองถึง ภาพนั้นเมื่อใดก็ตามที่คุณรู้สึกแย่ ใช้ชีวิตอย่างตั้งใจและเลือกความสุขได้แล้ววันนี้❤️

ขอบคุณที่อ่านจนจบ! อย่าลืมปรบมือ (50 ครั้งถ้าคุณทำได้) และแสดงความคิดเห็น ฉันอยากรู้ความคิดของคุณ

เฉียว!