Planowanie łańcucha krytycznego (CCS)
Wprowadzenie
Jeśli chodzi o projekt, ma dolny limit możliwego czasu realizacji. To w zasadzie określa koszt związany z projektem.
Łańcuch krytyczny projektu to zadania zależne, które określają dolną granicę możliwego czasu realizacji. Dlatego można bezpiecznie założyć, że łańcuch krytyczny składa się z sekwencyjnych zadań zależnych. W planowaniu łańcucha krytycznego (CCS) te zależne zadania są planowane w najbardziej efektywny i korzystny sposób.
Jeśli chodzi o planowanie łańcucha krytycznego, zależności są używane do określenia łańcucha krytycznego. W tym przypadku używane są dwa typy zależności; zależności typu hands-off i zależności zasobów.
Zależności bez użycia rąk
Oznacza to po prostu, że wynik jednego zadania jest wkładem do innego. Dlatego drugiego zadania nie można rozpocząć, dopóki nie zostanie ukończone pierwsze zadanie.
Zależności zasobów
W takim przypadku jedno zadanie wykorzystuje zasób, więc drugie zadanie nie może zostać uruchomione, dopóki pierwsze zadanie nie zostanie ukończone i zasób nie zostanie zwolniony.
Upraszczając, używając tradycyjnej terminologii zarządzania projektami, łańcuch krytyczny można wyjaśnić jako „ścieżkę krytyczną o ograniczonych zasobach”.
CCS i zarządzanie projektami
Harmonogramowanie łańcucha krytycznego docenia „wpływ zmienności” projektu. Zwykle w zarządzaniu projektami wpływ zmienności określa się za pomocą modeli statystycznych, takich jak analiza PERT lub Mote Carlo. Szeregowanie łańcucha krytycznego uzupełnia wpływ wariancji koncepcją zwaną „buforem”.
Więcej o buforze omówimy później. Bufor zasadniczo chroni łańcuch krytyczny przed zmianami w innych niekrytycznych łańcuchach, zapewniając, że łańcuch krytyczny jest rzeczywiście krytyczny.
Co to jest bufor?
Bufor to jedna z najciekawszych koncepcji planowania łańcucha krytycznego. Bufory są konstruowane i stosowane w projekcie w celu zapewnienia powodzenia projektu. Bufor chroni terminy dostaw przed zmianami w łańcuchu krytycznym.
Z „buforem karmienia” o odpowiedniej wielkości, zadania zależne w łańcuchu krytycznym, które są zależne od wyników zadań niekrytycznych łańcucha, mają wielką szansę na rozpoczęcie zadania, gdy tylko jego poprzednie zadanie zależne w łańcuchu krytycznym skończone. Dlatego dzięki buforowi podawania zadania zależne w łańcuchu krytycznym nie muszą czekać na zakończenie zadań niekrytycznych.
Daje to pewność, że łańcuch krytyczny posuwa się szybciej w kierunku zakończenia projektu.
Gdy w organizacji działa wiele projektów, planowanie łańcucha krytycznego wykorzystuje coś, co nazywa się „buforami pojemności”. Te bufory są używane do izolowania kluczowych odchyleń wydajności zasobów w jednym projekcie, które mają wpływ na inny projekt.
Bufory zasobów to inny rodzaj bufora stosowany w projektach w celu zarządzania wpływem zasobów na postęp projektu.
Critical Chain Vs Critical Path
Zwykle ścieżka krytyczna biegnie od początku projektu do końca projektu. Zamiast tego łańcuch krytyczny kończy się na początku bufora przypisanego do projektu. Ten bufor jest nazywany „buforem projektu”. To jest podstawowa różnica między ścieżką krytyczną a łańcuchem krytycznym. Jeśli chodzi o ścieżkę krytyczną, wykonywane jest sekwencjonowanie aktywności. Ale w przypadku łańcucha krytycznego wykonywane jest planowanie łańcucha krytycznego.
Jeśli chodzi o harmonogram projektu, ścieżka krytyczna jest bardziej subiektywna w stosunku do kamieni milowych i terminów. Na ścieżce krytycznej niewielki nacisk kładzie się na wykorzystanie zasobów. Dlatego wielu ekspertów uważa, że ścieżką krytyczną jest to, co dostajesz przed wyrównaniem zasobów projektu. Innym powodem tego jest to, że na ścieżce krytycznej pierwszeństwo mają zależności typu hands-off.
Jeśli chodzi o łańcuch krytyczny, jest on bardziej definiowany jako zbiór zadań projektowych na poziomie zasobów.
Oprogramowanie do planowania łańcucha krytycznego
Podobnie jak w przypadku metodologii ścieżki krytycznej, istnieje oprogramowanie do planowania łańcucha krytycznego. To oprogramowanie można podzielić na kategorie „samodzielne” i „klient-serwer”. To oprogramowanie domyślnie obsługuje środowiska z wieloma projektami. Dlatego to oprogramowanie jest przydatne, jeśli chodzi o zarządzanie dużym portfelem projektów dużej organizacji.
Wniosek
Planowanie łańcucha krytycznego to metodologia skupiona na wyrównywaniu zasobów. Chociaż zadania zależne w większości określają ramy czasowe projektu, wykorzystanie zasobów odgrywa kluczową rolę. Metodologia taka jak ścieżka krytyczna może odnieść duży sukces w środowiskach, w których nie brakuje zasobów. Ale w rzeczywistości tak nie jest.
Projekty są realizowane z ograniczonymi zasobami, a ich poziomowanie jest krytycznym czynnikiem, jeśli chodzi o praktyczność. Dlatego planowanie łańcucha krytycznego daje lepszą odpowiedź w przypadku projektów wymagających dużej ilości zasobów, aby zarządzać dostawami.