Metoda ścieżki krytycznej
Wprowadzenie
Jeśli zajmowałeś się zarządzaniem projektami, na pewno słyszałeś już termin „metoda ścieżki krytycznej”.
Jeśli temat jest dla Ciebie nowy, najlepiej zacząć od zrozumienia „ścieżki krytycznej”, a następnie przejść do „metody ścieżki krytycznej”.
Ścieżka krytyczna to sekwencyjne działania od początku do końca projektu. Chociaż wiele projektów ma tylko jedną ścieżkę krytyczną, niektóre projekty mogą mieć więcej niż jedną ścieżkę krytyczną w zależności od logiki przepływu używanej w projekcie.
Jeśli wystąpi opóźnienie w którymkolwiek z działań w ramach ścieżki krytycznej, nastąpi opóźnienie wyników projektu.
W większości przypadków, jeśli takie opóźnienie ma miejsce, przyspieszenie lub zmiana kolejności projektu jest wykonywana w celu dotrzymania terminów.
Metoda ścieżki krytycznej opiera się na obliczeniach matematycznych i służy do planowania działań projektowych. Metoda ta została po raz pierwszy wprowadzona w latach pięćdziesiątych XX wieku jako joint venture pomiędzy Remington Rand Corporation i DuPont Corporation.
Metoda początkowej ścieżki krytycznej została wykorzystana do zarządzania projektami utrzymania zakładu. Chociaż oryginalna metoda została opracowana dla prac budowlanych, metoda ta może być stosowana w przypadku każdego projektu, w którym istnieją współzależne działania.
W metodzie ścieżki krytycznej identyfikowane są krytyczne działania programu lub projektu. Są to działania, które mają bezpośredni wpływ na termin zakończenia projektu.
Kluczowe kroki w metodzie ścieżki krytycznej
Przyjrzyjmy się, jak metoda ścieżki krytycznej jest używana w praktyce. Proces stosowania metody ścieżki krytycznej w fazie planowania projektu składa się z sześciu kroków.
Krok 1: Specyfikacja czynności
Możesz użyć struktury podziału pracy (WBS), aby zidentyfikować czynności związane z projektem. Jest to główne dane wejściowe dla metody ścieżki krytycznej.
W specyfikacji czynności do metody ścieżki krytycznej wybiera się tylko czynności wyższego poziomu.
W przypadku wykonywania czynności szczegółowych metoda ścieżki krytycznej może stać się zbyt złożona, aby można było nią zarządzać i ją utrzymać.
Krok 2: Ustalenie kolejności działań
Na tym etapie ustalana jest prawidłowa kolejność czynności. W tym celu musisz zadać trzy pytania do każdego zadania z listy.
Jakie zadania należy wykonać przed wykonaniem tego zadania.
Które zadania należy wykonać w tym samym czasie, co to zadanie.
Które zadania powinny się wykonać natychmiast po tym zadaniu.
Krok 3: Schemat sieci
Po prawidłowym zidentyfikowaniu sekwencji czynności można narysować schemat sieci (patrz przykładowy diagram powyżej).
Chociaż wczesne diagramy były sporządzane na papierze, obecnie istnieje wiele programów komputerowych, takich jak Primavera, służących do tego celu.
Krok 4: Szacunki dla każdego działania
Może to być bezpośredni wkład z arkusza szacunków opartego na WBS. Większość firm korzysta z 3-punktowej metody szacowania lub metod szacowania opartych na COCOMO (opartych na punktach funkcyjnych) do szacowania zadań.
Możesz użyć takich informacji szacunkowych na tym etapie procesu.
Krok 5: Identyfikacja ścieżki krytycznej
W tym celu musisz określić cztery parametry każdej aktywności sieci.
Najwcześniejszy czas rozpoczęcia (ES) - najwcześniejszy czas, w którym czynność może się rozpocząć po zakończeniu poprzednich czynności zależnych.
Najwcześniejszy czas zakończenia (EF) - ES + czas trwania aktywności.
Najpóźniejszy czas zakończenia (LF) - najpóźniejszy czas, w którym działanie może zakończyć się bez opóźniania projektu.
Ostatni czas rozpoczęcia (LS) - LF - czas trwania czynności.
Czas zmienny dla czynności to czas między najwcześniejszym (ES) a najpóźniejszym (LS) czasem rozpoczęcia lub między najwcześniejszym (EF) a najpóźniejszym (LF) czasem zakończenia.
W tym czasie czynność można opóźnić bez opóźniania daty zakończenia projektu.
Ścieżka krytyczna to najdłuższa ścieżka diagramu sieci. Działania na ścieżce krytycznej mają wpływ na termin realizacji projektu. Jeśli działanie tej ścieżki zostanie opóźnione, projekt zostanie opóźniony.
W przypadku, gdy zarządzanie projektem musi przyspieszyć projekt, należy skrócić czas działań na ścieżce krytycznej.
Krok 6: Diagram ścieżki krytycznej pokazujący postępy projektu
Diagram ścieżki krytycznej to aktywny artefakt. Dlatego ten diagram należy zaktualizować o rzeczywiste wartości po zakończeniu zadania.
Daje to bardziej realistyczne dane dotyczące terminu, a kierownictwo projektu może wiedzieć, czy jest na dobrej drodze, jeśli chodzi o rezultaty.
Zalety metody ścieżki krytycznej
Oto zalety metod ścieżki krytycznej:
Oferuje wizualną reprezentację działań projektu.
Przedstawia czas wykonania zadań i całego projektu.
Śledzenie krytycznych działań.
Wniosek
Określenie ścieżki krytycznej jest wymagane na każdym etapie planowania projektu. Daje to kierownictwu projektu prawidłową datę zakończenia całego projektu i elastyczność w zakresie wykonywania czynności.
Diagram ścieżki krytycznej powinien być stale aktualizowany aktualnymi informacjami w trakcie realizacji projektu, aby udoskonalić prognozy dotyczące długości działań / czasu trwania projektu.