มีอะไรบางอย่างที่ใครบางคนพูดออกมาที่ควรจะเป็นเรื่องดีแต่กลับกลายเป็นเรื่องหยาบคาย?
คำตอบ
สีดำก็สวย!
นี่คือบทสนทนาระหว่างคนสองคนที่เกิดขึ้นในบาร์ตอนกลางคืน
ชาย (สีดำ ): ไปดื่มเบียร์
บาร์เทนเดอร์ (สีขาว) : ถามว่าคุณสบายดีไหม?
ชาย (ผิวดำ) : ผมเป็นคนผิวดำ สวย (ไม่เมา มีสติสัมปชัญญะครบถ้วน)
บาร์เทนเดอร์ (ผิวขาว) : อะไรนะ ฉันไม่ได้บอกว่าคุณเป็นคนผิวดำ (อาจเป็นเพราะเขาไม่เข้าใจประโยคทั้งหมด อาจเป็นเพราะว่าเขามีทัศนคติป้องกันตัวต่อเรื่องแบบนี้)
ชาย (สีดำ) : แต่ฉันกำลังบอกว่าฉันเป็นคนสีดำ คุณไม่ได้พูดนะ
บาร์เทนเดอร์ (สีขาว ): อะไรทำให้คุณพูดแบบนั้น?
ผู้ชาย (ผิวดำ) : เพราะผิวดำก็สวย ฉันรู้ เพราะใครๆ ก็อยากมีผิวสีเข้ม
บาร์เทนเดอร์ (สีขาว) : ทำไมทุกคนถึงชอบเป็นคนผิวคล้ำ
ผู้ชาย (ดำ) : เพราะคนผิวคล้ำชอบตัวเองอยู่แล้ว คนที่ผิวขาวไปเที่ยวทะเลก็ผิวแทนเพื่อให้ผิวคล้ำตามที่ต้องการ
บาร์เทนเดอร์(สีขาว) : ดูงุนงงมาก!
ทุกคนรอบๆ : ดูเหมือนกับว่ากำลังจะมีการต่อสู้ทางเชื้อชาติเกิดขึ้น
บาร์เทนเดอร์ (ผิวขาว) : ไม่หรอก แต่ฉันไม่เคยพูดว่าคุณเป็นคนผิวดำเลยนะ คุณกำลังเข้าใจผิด
สถานการณ์ตึงเครียดมากขึ้นและดูเหมือนว่าจะมีคนหยาบคาย
ชาย (ดำ) : ไม่รู้จะทำยังไง จะจัดการสถานการณ์อย่างไร จบเรื่องด้วยการเดินจากไป
ธรรมชาติของมนุษย์และอารมณ์ขันเกี่ยวข้องกัน วิธีที่คนบางคนรับรู้สิ่งต่างๆ และทำให้สถานการณ์น่าอายและดูหยาบคาย
นี่ไม่ได้เป็นการดูหมิ่นใครนะ!
ฉันทำงานกับหญิงสาวคนหนึ่งที่กำลังตั้งครรภ์ ซึ่งทำให้เธอเสียใจมาก เธอเป็นคนประเภทที่ไม่ชอบผู้คนโดยทั่วไป โดยเฉพาะผู้หญิงที่เธอทำงานด้วย ดังนั้นจึงไม่มีใครสนใจเธอจริงๆ บางครั้งช่วงเวลาแห่งความสุขและความตื่นเต้นในชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่ง ดูเหมือนเธอจะรำคาญที่ต้อง “ติดอยู่กับ” ทุกอย่างเกี่ยวกับการตั้งครรภ์ที่เธอเกลียด แต่โดยเฉพาะอย่างยิ่งการที่ “อ้วนขึ้น” เมื่อการตั้งครรภ์ของเธอคืบหน้าไป เราได้พูดคุยเกี่ยวกับสถานการณ์ของเธอ และฉันก็คิดขึ้นได้ว่าบางทีเธออาจจะไม่ชอบใครเลย เพราะดูเหมือนว่าไม่มีใครชอบเธอ และถ้าเราเพียงแค่ยื่นข้อเสนอความเป็นเพื่อน บางทีนั่นอาจจะทำให้เกิดความแตกต่างได้ ดังนั้น ฉันจึงเริ่มภารกิจในการเป็นเพื่อนกับเธอโดยพยายามรวมเธอเข้าไปมากขึ้น ชวนเธอไปกินข้าวเที่ยง ถามคำถามเกี่ยวกับตัวเธอ ถามความคิดเห็นของเธอเกี่ยวกับสิ่งต่างๆ เป็นต้น ดูเหมือนว่าจะได้ผลแต่ก็ช้ามาก วันหนึ่ง ฉันนั่งกินขนมอยู่ในออฟฟิศ (ขนมเป็นลูกอมกัมมี่รูปหมู) เธอเข้ามาในห้องและฉันก็ถามว่า “ลูกอมกัมมี่รูปหมูเหรอ” แล้วก็ยื่นให้ เธอจ้องมองมาที่ฉัน แล้วฉันก็ตระหนักได้ว่าฉันพูดออกไปในขณะที่ยังมีขนมอยู่ในปาก ซึ่งฟังดูเหมือนว่า "เยลลี่ หมูน้อย?" เยี่ยมเลย เยี่ยมเลย!