Sessizliği Bozmak İçin Pratik Yapmak

İran'da büyürken, her gün okul kontrol noktasında kurallara uyduğumuzu kanıtlamamız gerekiyordu; makyajsız, ojesiz, üniformamızı giyip, başımızı ve ellerimizi örtmek…. renkli ayakkabı ve sırt çantalarına da izin verilmedi.

Kontrol noktalarını geçmek için olabildiğince çok kurala uyarak ortaya çıkan dikkatli kişi bendim. Saf zihnimde, kurallara uymanın, karşı çıkıp başını belaya sokmaktan daha iyi olduğunu düşündüm. Bana bağırılmak, müdürün odasına gönderilmek ya da okuldan atılmak istemiyordum.

ve yine de, her gün bu kurallara karşı savaşan ve başını belaya sokan kızlar gördüm.

Artık sistemin bize sessiz kalmayı öğretecek, sesimizin, seçimimizin ve tepkimizin başımızı belaya sokabileceği konusunda beynimizi yıkamak için tasarlandığını biliyorum.

Bugün görüyorum ki, küçük yaştan itibaren çocuklara uyum sağlamayı ve sessiz kalmayı öğretmek bir baskı eylemi, korkunun, sessizliğin, kendine ihanetin tohumlarını küçük yaşlardan itibaren ekiyor.

Çözüm nedir? sesimizi kullanmak ve sessizliği bozmak için pratik yapıyoruz.

"İnsanlar ve sistemler, bizi bulunduğumuz yerde tutmak için sessizliğimize güveniyor." Yazar ve konuşmacı Luvvie Ajayi Jones sahnede paylaşıyor. Herkesi sessizliği bozmaya ve adaletsizlik hakkında konuşmaya ve değişiklik talep etmeye davet ediyor… her birimiz domino taşı olabiliriz.

#womanlifefreedom #irgcterrorists #göçmenliköykü #hikaye anlatımı