ช่วงไหนคือช่วงเวลาที่น่าอึดอัดที่สุดสำหรับคุณในฐานะครู เมื่อผู้อำนวยการเข้ามาในห้องเรียน?
คำตอบ
ฉันใช้เวลาส่วนใหญ่ในอาชีพการงานของฉันในการสอนวิชาชีววิทยา แต่ฉันก็ทำชั้นเรียนการศึกษาอิสระสำหรับนักเรียนเกี่ยวกับภาษาละตินและกรีกโบราณ ซึ่งเป็นกิจกรรมที่สนุกมากทั้งสำหรับตัวฉันเองและนักเรียน
ในชั้นเรียนภาษากรีกของฉันปีหนึ่ง มีนักเรียนคนหนึ่งพูดว่า “คุณครูบี ทำไมเราต้องเรียนคำไร้สาระพวกนี้ เช่น ‘ซุส โปรดรับการเสียสละของฉันด้วย’ เมื่อไหร่เราจะได้ใช้คำนั้นสักที ทำไมเราถึงเรียนวลีที่มีประโยชน์ไม่ได้”
ฉันสงสัยว่าชาวกรีกโบราณจะพูดประโยคที่มีประโยชน์อย่างไร แต่ฉันไม่ได้พูดออกไป “คุณอยากรู้ไหมว่าจะพูดอะไร”
แล้วเด็กคนนั้นก็พูดว่า "คุณจะพูดว่า 'คุณมีก้นที่สวย' ได้ยังไง"
เรื่องนี้ทำให้หัวเราะกันสนุกสนาน โดยเฉพาะตอนที่ฉันตะโกนกลับไปว่า “Kalein pygian echeis” (ฉันถอดความเป็นตัวอักษรภาษาอังกฤษให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้)
นักเรียนต่างก็หัวเราะกันลั่น ฉันเลยคิดว่า “โอเค มันไม่ตลกเลย” ฉันจึงหันกลับไป…
… นั่นคือผู้อำนวยการยืนอยู่ที่ประตูทางเข้าด้วยรอยยิ้มกว้างบนใบหน้าของเขา
ฉัน พูดไม่ออก เลยฉันรู้ว่าไอ้พวกงี่เง่าพวกนั้นทำให้ฉันหงุดหงิด แต่ฉันคิดไม่ออกว่าจะพูดอะไรต่อ
ผู้อำนวยการแก้ปัญหานั้นได้ เขาบอกว่า “ถ้าคุณจะสอนพวกเขาให้พูดว่า ‘คุณมีก้นที่สวย’ คุณควรสอนพวกเขาให้พูดว่า ‘ขอบคุณ’ ด้วย”
ฉันเลยพูดออกไปแบบตะกุกตะกักว่า “ซาส ยูคาริสโต”
มันทำให้บ้านพังลง
ดังนั้น “Kalein pygian echeis” และ “sas eucharisto” จึงกลายเป็นคำทักทายที่นักเรียนภาษากรีกของฉันใช้ทักทายกันในห้องโถงตลอดทั้งปี
ฉันใช้เวลานานมากในการจดจำคำพูดนั้นกับผู้อำนวยการ แต่เขาเป็นคนดี และเขาคิดว่ามันตลกจริงๆ
เมื่อผมถูกสังเกต เด็กๆ ไม่มีใครเข้าใจสิ่งที่ผมสอนเลย ดังนั้น ผมจึงต้องลดระดับการสอนลง และคิดว่าผมทำพลาดจริงๆ อย่างไรก็ตาม ในเวลาต่อมา ผู้อำนวยการเห็นว่าการสลับบทเรียนเป็นเรื่องดี