ลูกของคุณเคยทำอะไรที่แย่มากจนคุณยอมแพ้หรือไม่?
คำตอบ
ฉันเป็นเด็กที่พ่อแม่ไม่สามารถให้อภัยและยอมแพ้ได้อย่างสมบูรณ์ 15 ปีที่แล้ว ฉันยอมจำนนต่อชีวิตด้วยการเสพยาจนติดยาเต็มเวลา มันเกิดขึ้นข้ามคืนดูเหมือนว่า จู่ๆ ฉันก็จากไปจนไม่สามารถทำงาน จ่ายเงิน หรือดูแลลูกๆ ได้ไม่ดีพอ แม่ของฉันกระตือรือร้นมากในการพยายามทำให้ฉันมีสติ พี่สาวของฉันและเธอจะปรากฏตัวที่ร้านขายยาและพยายามพาฉันออกไป ฉันไม่สามารถดึงตัวเองออกไปได้ ในที่สุดครอบครัวของฉันก็เลิกพยายามช่วยและเลือกวิธีรักที่ยากลำบาก อย่างแท้จริง ! ฉันมีการติดต่อกับใครก็ตามที่ฉันรู้จักและรัก 0 คน ฉันมาไกลจนกลายเป็นคนไร้บ้าน หลายคืนที่ฉันนั่งอยู่ข้างนอกด้วยความปวดร้าว ว่าฉันปล่อยให้ชีวิตมาถึงจุดนี้ได้อย่างไร ฉันปรารถนาอย่างสุดซึ้งที่ครอบครัวจะพยายามตามหาฉัน ไม่มีใครสนใจอีกต่อไปว่าเกิดอะไรขึ้นกับฉัน คริสต์มาสมาและไป 3 ครั้ง ไม่มีครอบครัว ดูเหมือนไม่มีจุดจบ เนื่องด้วยความทุกข์ยากของฉันเอง ช่วงเวลาแห่งความสุขุมจะส่งให้ฉันร้องไห้อย่างบ้าคลั่งเมื่อคิดถึงเด็กชายที่น่าสงสารของฉันซึ่งฉันละทิ้งยาเสพติด อยากไปมากแต่ไม่มีใครให้เหลียวหลัง ฉันไม่ได้รับการสนับสนุน ฉันถูกจับกุมและถูกคุมขังเป็นเวลา 62 วัน ฉันตัดสินใจเลือกอย่างมีสติว่าจะใช้เวลานี้เป็นประโยคบังคับพักฟื้น ฉันร้องไห้หนักมากเป็นเวลาหลายวัน และเมื่อหมอกแห่งอารมณ์ลอยขึ้นฉันก็รู้สึกได้อีกครั้ง! ฉันรู้สึกมีชีวิตชีวาและมีสุขภาพดี ฉันรู้สึกอยู่ยงคงกระพัน ฉันจะอยู่อย่างมีสติและได้ชีวิตกลับคืนมา ลูกๆ ของฉัน และความรักและความไว้ใจของครอบครัวของฉัน ฉันตั้งใจแน่วแน่ที่จะพิสูจน์ให้แม่และกับตัวเองเห็นว่าฉันจะมีสติตลอดไป! ฉันก็เช่นกัน! ฉันกำลังเข้าสู่ปีที่ 13 แห่งความสุขุม ! ลูกๆ ของฉันเคยผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากมาแล้ว เราทำงานกับความสัมพันธ์ของเราทุกวันและพวกเขากำลังเรียนรู้ที่จะให้อภัยฉันอย่างช้าๆ ตอนนี้ฉันกับแม่สนิทกันมาก ฉันเข้าใจว่าทำไมทุกคนปฏิเสธที่จะสื่อสารกับฉัน ในที่สุดมันก็ช่วยให้ฉันต่อสู้ให้ดีขึ้น ฉันรู้สึก ถ้าฉันได้ยินว่าตัวเองเป็นที่รักในตอนที่ฉันเสพติดมัน มันอาจช่วยฉันได้ ฉันพยายามดิ้นรนเพื่อจะจำได้ว่าฉันเป็นมนุษย์ด้วยซ้ำ ฉันมักจะชี้ให้เห็นถึงการติดยาเสพติด พวกเขาต้องการความรักและความมั่นใจ พวกเขาคือคน พวกเขาสำคัญ พวกเขายังอยู่ในนั้น ต่อสู้เพื่อปลดปล่อย! การแสดงท่าทีที่กรุณาและความคิดเห็นที่ให้กำลังใจอาจเป็นสิ่งหนึ่งที่ทำให้พวกเขาอยู่ในเส้นทางสู่การฟื้นตัว ถ้าฉันได้ยินว่าฉันถูกรักในช่วงสยองขวัญของการเสพติด มันอาจจะช่วยฉันได้ ฉันพยายามดิ้นรนเพื่อจะจำได้ว่าฉันเป็นมนุษย์ด้วยซ้ำ ฉันมักจะชี้ให้เห็นถึงการติดยาเสพติด พวกเขาต้องการความรักและความมั่นใจ พวกเขาคือคน พวกเขาสำคัญ พวกเขายังอยู่ในนั้น ต่อสู้เพื่อปลดปล่อย! การแสดงท่าทีที่กรุณาและความคิดเห็นที่ให้กำลังใจอาจเป็นสิ่งหนึ่งที่ทำให้พวกเขาอยู่ในเส้นทางสู่การฟื้นตัว ถ้าฉันได้ยินว่าฉันถูกรักในช่วงสยองขวัญของการเสพติด มันอาจจะช่วยฉันได้ ฉันพยายามดิ้นรนเพื่อจะจำได้ว่าฉันเป็นมนุษย์ด้วยซ้ำ ฉันมักจะชี้ให้เห็นถึงการติดยาเสพติด พวกเขาต้องการความรักและความมั่นใจ พวกเขาคือคน พวกเขาสำคัญ พวกเขายังอยู่ในนั้น ต่อสู้เพื่อปลดปล่อย! การแสดงท่าทีที่กรุณาและความคิดเห็นที่ให้กำลังใจอาจเป็นสิ่งหนึ่งที่ทำให้พวกเขาอยู่ในเส้นทางสู่การฟื้นตัว
ไม่ใช่ลูก ๆ ของฉัน แต่เป็นพี่ชายคนโตของฉัน แม่ของฉันใช้ชีวิต 80 ปีในการพยายามช่วยเด็กคนนี้ให้สำเร็จ พี่ชายของฉันอยู่เหนือความช่วยเหลือเพราะเขาเป็นพวกจิตวิปริต เขาเป็นลูกของการแต่งงานครั้งแรกของแม่ที่สิ้นสุดเมื่อสามีของเธอเสียชีวิต เธอถูกทิ้งให้เป็นม่ายกับลูกชายตัวน้อยสองคนระหว่าง 2 ปีถึง 6 เดือน ฉันเป็นลูกของการแต่งงานครั้งที่สองของเธอ แต่ฉันเกิดเมื่อลูกชายของเธอยังเป็นวัยรุ่น ฉันไม่สามารถเข้าใจอย่างถ่องแท้ถึงสิ่งที่สร้างปัญหาอันเลวร้ายที่พี่ชายของฉันเผชิญในชีวิตของเราได้ เมื่อแม่ฉันตาย ฉันตัดสัมพันธ์ ฉันรู้จักเขาดีเกินไปและรู้ว่าเขาจะไม่ดีขึ้นในชีวิตนี้ เขาได้ทำทุกอย่างรวมทั้งความก้าวร้าว ยาเสพติด กิจกรรมที่ผิดกฎหมายทุกประเภท ฉันสวดอ้อนวอนให้เขาและรู้ว่าสักวันหนึ่งในอนาคตเขาจะเป็นคนที่เราทุกคนต้องการให้เขาเป็น แต่ไม่ใช่ในช่วงชีวิตนี้