เมื่อไหร่การเอาใครมาก่อนตัวเองทำให้คุณมีความสุข?
คำตอบ
ฉันทำแบบนั้นตลอดเวลาจริงๆ... ฉันเป็นคนที่คนอื่นเรียกว่าคนที่เอาใจคนอื่นตามตำรา... และนั่นเป็นเหตุผลหลักอย่างหนึ่งที่ฉันไม่มีเพื่อนมากนัก เพราะผู้คนมักจะเอาเปรียบคนอื่นอยู่เสมอ
แต่ฉันชอบที่จะช่วยเหลือคนอื่นอยู่เสมอ และเมื่อไม่กี่เดือนก่อน ฉันมีเพื่อนสนิทสองสามคนที่ประสบปัญหาความสัมพันธ์มากมาย และพวกเขามักทะเลาะกันตลอดเวลา ซึ่งส่งผลกระทบต่อมิตรภาพของฉันกับพวกเขาทั้งคู่…
เย็นวันหนึ่ง ฉันได้รับโทรศัพท์จากเพื่อนผู้ชายของฉัน และเขาโกรธมาก... โกรธแฟนของเขามาก เพราะดูเหมือนว่าเธอจะคิดฆ่าตัวตายเนื่องมาจากอาการซึมเศร้าจากการทะเลาะกัน และเธอก็ปิดตัวเองจากทุกคน ไม่รับสายหรืออะไรเลย... เขาเป็นห่วงเธอ และเขาก็ติดต่อฉันมา เพราะฉันสนิทกับผู้หญิงคนนั้น
ตอนนั้นฉันกำลังกลับบ้านหลังจากไปเรียนและรู้สึกใจจดใจจ่อที่จะกลับบ้านเพราะลูกพี่ลูกน้องและครอบครัวของพวกเขามาฉลองการเลื่อนตำแหน่งเป็นลุงของฉัน… ฉันเกือบจะถึงบ้านแล้วตอนที่ได้รับโทรศัพท์… ฉันเดินไปจนถึงถนนใหญ่ (เดิน 10 นาที) ขึ้นรถไปบ้านหญิงสาวและเกลี้ยกล่อมให้เธอเลิกคิดเรื่องเครียดๆ แล้วให้เธอไปพบกับแฟน (เพื่อนของฉัน) … พวกเขาพูดคุยกันทุกอย่างและจัดการเรื่องต่างๆ… ฉันแทบจะไม่มีเงินกลับบ้านแต่กลับถึงบ้านได้อย่างไรก็ไม่รู้แต่กลับพบว่าฉันถูกล็อคไม่ให้เข้าบ้านเพราะกลับบ้านดึกเกินไป (ประมาณ 23.00 น.)… ต้องใช้เวลาอยู่ข้างนอกที่ระเบียงบ้านเป็นเวลา 2 ชั่วโมงและโดนดุมากมายในภายหลัง แต่ลึกๆ แล้วฉันก็มีความสุขมากเพราะได้ช่วยเหลือเพื่อนๆ ของฉันและยังเกลี้ยกล่อมให้เพื่อนๆ เลิกฆ่าตัวตาย… จนถึงทุกวันนี้ ฉันยังคงจดจำเพื่อนๆ พวกนั้นและความทรงจำดีๆ ที่มีร่วมกันแม้ว่าพวกเขาจะเลิกคุยกับฉันมานานแล้วก็ตาม เพราะพระเจ้าเท่านั้นที่ทรงรู้…
นี่คือกรณีของฉันเมื่อการเอาคนอื่นมาก่อนตัวเองทำให้ฉันมีความสุข