ทำไมลูกสาววัยรุ่นของฉันยังรู้สึกอายที่จะถูกเห็นว่าอยู่กับฉันหลังจากอายุ 18 ปี?
คำตอบ
ในฐานะลูกชายที่โตแล้วและรู้สึกอายที่จะอยู่กับพ่อแม่ ฉันคิดว่าฉันน่าจะมีความน่าเชื่อถือพอที่จะตอบคำถามนี้
พ่อแม่ของฉันไม่ค่อยออกไปข้างนอกและไม่ค่อยเข้าสังคม เป็นเรื่องยากที่จะเพลิดเพลินกับการอยู่ในที่สาธารณะกับพวกเขา เพราะกลัวว่าคนอื่นจะมองว่าฉันเป็นคนขี้เขิน
ตัวอย่างพฤติกรรมแปลกๆ ของพวกมัน ได้แก่ การพูดถึงคนแปลกหน้าที่นั่งห่างจากเราสองฟุตที่โต๊ะอื่นราวกับว่าพวกเขาไม่ได้ยินเรา การปฏิเสธความรัก (พ่อของฉันเพิ่งดึงมือออกเมื่อแม่พยายามจับมือ แต่แม่ของฉันก็เคยทำแบบเดียวกันมาก่อน) และการสนทนาโดยทั่วไปที่เย็นชาและไม่เป็นส่วนตัว พูดตามตรง ฉันมีแนวโน้มที่จะสนทนาอย่างใกล้ชิดกับคนแปลกหน้ามากกว่าที่พ่อแม่ของฉันอยากจะคุยด้วยหรือสามารถคุยด้วยได้
พูดอย่างง่ายๆ ก็คือ การอยู่ใกล้พวกเขานั้นเจ็บปวดทางอารมณ์ และฉันกังวลว่าคนอื่นจะมองฉันอย่างไร เพราะฉันเป็นลูกชายของพวกเขา นอกจากนี้ พวกเขายังไม่ภูมิใจในรูปลักษณ์ภายนอกของตัวเองแม้ว่าพวกเขาจะเป็นหมอก็ตาม ตัวอย่างเช่น พ่อของฉันเป็นหมอฟันและมีฟันเหลือง ในทำนองเดียวกัน แม่ของฉันก็ปฏิเสธที่จะออกกำลังกายทั้งทางร่างกายและจิตใจ และเธอไม่เข้าร่วมกิจกรรมทางสังคมใดๆ ทั้งสิ้น
สาเหตุที่พวกเขาเป็นแบบนี้ก็เพราะว่าพวกเขาเป็นโรคซึมเศร้าทางคลินิก ทำงานได้ดี แต่ถึงกระนั้นก็ยังเป็นโรคซึมเศร้า พวกเขาไม่สนุกกับชีวิตและก็ยากที่จะสนุกกับพวกเขา
คำแนะนำของฉันคือ หาสิ่งที่สนใจและฝึกฝนอย่างสม่ำเสมอ หาเพื่อนเพิ่ม และภูมิใจในตัวเอง ดูเหมือนว่าคุณกำลังพึ่งพาการยอมรับจากลูก และไม่มีเด็กคนไหนที่ต้องเอาอกเอาใจพ่อแม่ ดูแลตัวเองและสนุกกับมัน ด้วยวิธีนี้ ลูกก็จะสนุกไปกับคุณได้เหมือนกัน
ขอให้โชคดีนะ.
พ่อแม่ของเรามักทำบางอย่างที่ทำให้เราเขินอายอยู่เสมอ หากลูกสาวของคุณชอบคุณ และคุณมีความสัมพันธ์ที่ดีทั้งในบ้านและในสื่ออื่นๆ สิ่งที่ทำให้เธอกังวลใจอย่างแน่นอนก็คือสิ่งที่คนอื่นอาจคิด อย่าลืมว่าเธออาจพยายามสร้างความประทับใจให้คนอื่นในช่วงนี้ และอาจจะเขินอายอยู่แล้วในบางสถานการณ์
กลืนความภูมิใจของคุณลงไป อย่ากลัวที่จะให้แพทย์ประเมินเครดิตบนท้องถนนของคุณ และพูดคุยกับเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้ บางทีอาจเป็นกระเป๋าที่ใช้งานได้จริง หรือเป็นเสื้อผ้าที่เธอไม่อยากให้ใครเห็นใกล้ๆ บางทีอาจเป็นเรื่องสนทนาที่ไม่ “เท่” ฉันอายุ 29 ปี และบางครั้งฉันยังรู้สึกอายที่จะเกี่ยวข้องกับพ่อแม่ของฉันอยู่บ้าง
ฉันแน่ใจว่าคุณสามารถปรับเปลี่ยนเล็กๆ น้อยๆ ได้ และคุณจะเป็นคนที่เธออยากอยู่ด้วย ในสถานการณ์ส่วนใหญ่ การพูดคุยอย่างจริงใจคือทางออก
ขอให้โชคดี.