ฉันจะหยุดรู้สึกอายและรู้สึกไม่มั่นใจในความผิดพลาดที่เคยทำในอดีตได้อย่างไร เช่น ถ้าฉันทำอะไรโง่ๆ และน่าอายต่อหน้าใครสักคน แม้จะผ่านไปหลายปีแล้ว ฉันก็ไม่สามารถอยู่ใกล้ชิดกับคนๆ นั้นได้โดยไม่รู้สึกอายอีกต่อไป
คำตอบ
“ฉันจะหยุดรู้สึกอายและรู้สึกไม่มั่นใจเกี่ยวกับความผิดพลาดที่เคยทำในอดีตได้อย่างไร…”
ฉันเคยรู้สึกอับอายและละอายใจเมื่อทำผิดพลาด ความรู้สึกเหล่านี้เป็นสิ่งที่ไม่อาจยอมรับได้ เกิดขึ้นบ่อยครั้ง และควบคุมไม่ได้
ฉันมีนิสัยชอบพยายามทำอย่างอื่นนอกเหนือจากการตอบสนองตามปกติ เมื่อฉันพบปัญหาที่เป็นปัญหาสำหรับฉัน หากฉันมีปัญหาและไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร ฉันจะลองวิธีอื่นจนกว่าจะพบสิ่งที่ดูเหมือนเป็นวิธีแก้ปัญหา
น่าอายจัง ฉันพยายามจัดตารางเวลาทำเรื่องน่าอายสัปดาห์ละ 1 ชั่วโมง ทุกๆ สัปดาห์ ทฤษฎีของฉันก็คือ เราทุกคนมีโควตาในการทำเรื่องน่าอาย และถ้าฉันทำทั้งหมดพร้อมกันได้ ฉันก็จะไม่เป็นไรตลอดทั้งสัปดาห์ ฉันจึงปิดหน้าต่าง มู่ลี่ และประตูทั้งหมด จากนั้นใช้เวลาหนึ่งชั่วโมงในห้องคิด (และทำ) เรื่องโง่ๆ ที่จะน่าอายมากหากมีคนอื่นเห็นหรือได้ยิน ฉันใช้เวลาอยู่ในมุมหนึ่ง ฉันเอากางเกงชั้นในไว้บนหัว ฉันแต่งคำขึ้นมาและคุยกับใครก็ไม่รู้ ฉันเรียกเพศของแมวผิด และเรียกชื่อพวกมันผิด ฉันกระโดดโลดเต้นบนเตียง (เบาๆ) ฉันอาละวาด ฉันติดกระดาษชำระกับรองเท้าและเดินไปมา
คุณเข้าใจไอเดียแล้ว
แม้ว่าทฤษฎีของฉันจะไม่ถูกต้อง แต่การปฏิบัติจริงก็ยังได้ผล ฉันไม่เชื่ออีกต่อไปว่าเรามีโควตาในการทำเรื่องน่าอาย แต่ฉันเชื่อว่าการฝึกฝนทำเรื่องน่าอายเป็นประจำจะช่วยให้ฉันอดทนต่อพฤติกรรมน่าอายได้มากขึ้น
สิ่งที่คนส่วนใหญ่อยากให้เกิดขึ้นเมื่อฉันทำอะไรโง่ๆ ทางสังคมก็คือการขอโทษแล้วก้าวต่อไป จากนั้นก็พยายามหยุดทำสิ่งนั้น สิ่งเหล่านี้จะไม่เกิดขึ้นอย่างสง่างามเลยหากฉันเขินอายจนหลีกเลี่ยงคนหรือสถานการณ์นั้น นอกจากนี้ การแสดงความเขินอายมากเกินไปยังทำให้การกระทำของฉันกลายเป็นเรื่องของตัวเองด้วย ซึ่งจะไม่ทำให้คนอื่นรู้สึกดีขึ้น และยังทำให้ฉันไม่สามารถมีความสัมพันธ์ที่แท้จริงกับพวกเขาได้อีกด้วย
ขอให้โชคดี!
การตระหนักว่าตนเองเป็น “มนุษย์” ทำให้ฉันผ่านพ้นสถานการณ์แบบนั้นมาได้นานแล้ว คุณไม่ควรรู้สึก “ละอาย” กับเรื่องนี้ เราทุกคนต่างก็เคยทำสิ่งต่างๆ ในชีวิตมาแล้ว แต่ภายหลังกลับตระหนักได้ว่า… ฉันคิดอะไรอยู่นะ ฮ่าๆ
ตอนนี้ฉันยิ้มได้แล้ว ทำไมน่ะเหรอ? เพราะฉันรู้ว่าทำไมฉันถึงเปิดใจกับใครคนหนึ่งได้และเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของฉันได้ ฉันยอมให้ตัวเองไว้ใจใครสักคนและเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของฉันให้พวกเขารู้ ฉันเคยรู้สึกละอายใจไหม? ไม่ ฉันไม่เคยรู้สึกอายเลย ฉันเคยรู้สึกเขินอายไหม? ไม่อีกแล้ว จริงๆ แล้ว ฉันยังคงเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของพวกเขาตลอดหลายปีที่ผ่านมา และอยู่เคียงข้างพวกเขาเสมอเมื่อพวกเขาต้องการคุย และฉันหวังว่าพวกเขาจะรู้ว่าฉันอยู่เคียงข้างเสมอหากพวกเขาต้องการฉัน
พยายามสร้างความมั่นใจในตัวเองขึ้นมาใหม่ เรียนรู้ที่จะไว้วางใจผู้อื่นอีกครั้ง
ฉันจะไม่รู้สึกอายเลยที่จะอยู่ใกล้คนๆ นั้น ความผิดพลาด...สามารถได้รับการให้อภัยได้เสมอ นอกจากนี้ จงให้อภัยตัวเองสำหรับความผิดพลาดของคุณ คุณจะรู้สึกดีกับตัวเองมากขึ้นเมื่อคุณทำเช่นนั้น