Użycie niezwykłego hebrajskiego słowa oznaczającego „świecił” w Księdze Wyjścia
W Księdze Wyjścia 34:29 (KJV):
I stało się, gdy Mojżesz zszedł z góry Synaj z dwoma tablicami świadectwa w ręku Mojżesza, kiedy zszedł z góry, że Mojżesz nie zauważył, że skóra jego twarzy świeciła, gdy z nim rozmawiał.
W Księdze Wyjścia 34:30 (KJV):
A kiedy Aaron i wszyscy synowie Izraelscy ujrzeli Mojżesza, oto skóra jego twarzy jaśniała ; i bali się zbliżyć do niego.
A w Księdze Wyjścia 34:35 (KJV):
I ujrzeli synowie Izraelscy oblicze Mojżesza, że skóra twarzy Mojżesza świeciła, i Mojżesz ponownie nałożył zasłonę na twarz, aż wszedł, aby z nim porozmawiać.
Słowo „świeciło” używane w tym rozdziale to qaran . Co ciekawe,
jedyne inne wystąpienie tego słowa w Psalmach 69:31 oznacza „rogi”
słowo „owr” jest częstszym określeniem na połysk / dawanie światła.
Jaki jest powód używania tego terminu w tym miejscu? Czy może to być związane ze złotym cielcem?
Zwróć uwagę, że jest jeszcze jedno pytanie dotyczące użytego terminu, ale z innym podejściem.
Odpowiedzi
Słowo przetłumaczone jako „świecił” w Wj 34:29, 30, 35, Ps 69:31 (tylko cztery razy w ST) to קָרַן (qaran). Znaczenie BDB podano poniżej w załączniku.
W Wj 34: 29-35 używano określenia „jaśnienie” w tym sensie, że twarz Mojżesza wysyłała promienie światła. Zobacz także 2 Kor 3: 7-18.
W języku hebrajskim istnieje wiele słów na określenie idei „lśnienia”, takich jak:
- קָרַן (qaran) = „wysyłać promienie”, np. Wj 34:29, 30, 35, Ps 69:31
- יָפַע (yapha) = "świecić lub świecić, wysyłać promienie, świecić", np. Pwt 33: 2, Hioba 3: 4, 10: 3, 22, 37:15, Ps 50: 2 itd. .
- זָהַר (zahar) = "być światłem lub lśnieniem", np. Wj 18:20, 2 Królewska 6:10 itd.
- אוֹר (lub) = „być lub stać się światłem”, np. Rdz 1:15, 17, Wj 13:21, 14:20 itd.
- נֹגַהּ (nogah) = "jasność", np. 2 Sam 22:13, 23: 4, Ps 18:12 itd.
- נָגַהּ (nagah) = „świecić”, np. 2 Sam 22:29, Job 18: 5, 22:28 itd.
Dlaczego Mojżesz wybrał użycie słowa, które uczynił przy tej okazji, nie jest wyjaśnione i pozostaje tajemnicą w komentarzach. Komentarz z Cambridge również zwraca uwagę na tę osobliwość:
świeciło mianowicie. od refleksji Boskiej chwały (Wj 24:16 n.). Hebr. czasownik jest osobliwy, powtarza się tylko vv. 30, 35: jest to mianownik od ḳéren, „róg” w znaczeniu promienia (zob. Habakuka 3: 4), a zatem oznacza, że został promowany. Jerome, po Aq., Przetłumaczony dosłownie w Wulgach. quod cornuta esset; stąd częste przedstawianie Mojżesza w sztuce z rogami wystającymi z jego głowy.
W Ps 69:31 używa się określenia „rogi”. Co ciekawe, DRB, które jest bezpośrednim tłumaczeniem łacińskiego tekstu Clementine, źle zrozumiało to słowo i jego idiomatyczne znaczenie. Kiedy Michał Anioł wyrzeźbił posąg Mojżesza (obecnie w Bazylice Świętego Piotra), umieścił dwa rogi na głowie Mojżesza - patrz zdjęcie poniżej. Barnes zauważa to samo.
Słowo tłumaczone jako „połysk” jest ściśle związane ze słowem tłumaczonym jako „róg”; stąd też w wersji łacińskiej i innych przetłumaczono czasownik „być rogowym”. Z tego tłumaczenia słowa zrodziło się popularne przedstawienie Mojżesza z rogami na czole; np. w pomniku Michała Anioła w Rzymie.
Nie widzę związku między tymi „rogami” w Wj 34 a incydentem ze złotym cielcem.
ZAŁĄCZNIK - Wpis BDB dla קָרַן
קָרַן czasownik Qal oznaczający קֶרֶן 5, wysyłaj promienie; - Perfect3masculine liczba pojedyncza קָרַן עוֺר מָּנָיו Exodus 34: 29,30,35 (P).
Hiph`il mianownik języka קֶרֶן
1a, pokaż (rosną) rogi (być w pełni rozwinięte), Participle מָּר מַקְרִן מַפְרִיס Psalm 69:32.
Quaran
Dzieje się tu kilka rzeczy. Czasowniki hebrajskie mają paradygmaty, np. Różne koniugacje, a te paradygmaty określają różne znaczenia w sposób podobny, ale nie taki sam, jak w językach indoeuropejskich odmiennie koniuguje się na podstawie dopełnienia bezpośredniego i pośredniego.
W tym przypadku kwaran oznacza „świecić” w swoim podstawowym paradygmacie Qal (najbardziej powszechnym, domyślnym paradygmacie), ale w paradygmacie Hiphil oznacza „mieć rogi”. To ten sam lemat, ale na podstawie koniugacji możemy określić znaczenie. To skrajny przykład zmiany znaczenia w oparciu o paradygmat.
Teraz musi istnieć jakiś związek między rogami a lśnieniem, aby wyjaśnić, dlaczego Hiphil ma mieć rogi, a to znaczy, że rogi w hodowlach bydła są symbolem mocy i siły. Wyszukaj słowo „róg” w starym testamencie i jest to bardzo fascynujące. Dzięki tej wiedzy zaczyna nabierać większego sensu. Hiphil jest często (ale nie zawsze) interpretowany jako forma sprawcza. Więc jeśli w Qal czasownik brzmi „gotować”, Hiphil może brzmieć „sprawić, by ktoś ugotował”. Ponownie, jest to tylko jeden użyteczny sposób myślenia o Hiphilu, ale te paradygmaty wymykają się prostej kategoryzacji. Ale przynajmniej tutaj ma sens, że czynnikiem sprawczym „lśnienia” byłaby „moc”, a więc „róg”.
Jako ciekawostkę napisano, że błędne tłumaczenie Qaran spowodowało, że Michał Anioł namalował Mojżesza jako mającego rogi, podczas gdy w rzeczywistości jego twarz lśniła. Ale z perspektywy czasu zastanawiam się, czy Michał Anioł dokładnie wiedział, co robi, ponieważ przedstawianie Mojżesza jako źródła mocy poprzez ozdabianie go rogami byłoby sprytnym i historycznie odpowiednim narzędziem ilustracyjnym. Z drugiej strony może to być moja osobista kaprys.
Więcej informacji można znaleźć we wpisie Theological Wordbook of the Old Testament na temat Qaran, z którego pochodzą powyższe informacje o Qaran, Hiphil i Michelangelo: Coppes, LJ (1999). 2072 קָרַן. RL Harris, GL Archer Jr. i BK Waltke (red.), Theological Wordbook of the Old Testament (wyd. Elektroniczne, str. 815–816). Chicago: Moody Press.
Quaran versus 'wr
„wr” to czasownik oznaczający „dawać światło”. Zobacz gen 1.15. Zauważ, że to nie jest rzeczownik 'ani to, co oznacza "światło". 'lub nigdy nie jest tłumaczone jako "połysk", ale czasownik' wr jest tłumaczony jako połysk. Jeden to czasownik, a drugi rzeczownik.
Chociaż z pewnością istnieje semantyczne nakładanie się 'wr i kwaranu, to pierwsze skupia się na „dawaniu światła”, podczas gdy drugie sugeruje emitowanie światła ze źródła energii . Oba te regiony semantyczne nakładają się na siebie w tym, co nazwalibyśmy „świecić”, ale mają różne zakresy semantyczne, więc nie są dokładnymi synonimami.
Wyjaśnianie wyborów autora
Jaki jest powód używania tego terminu w tym miejscu?
Ponieważ autor podkreśla gloryfikację / blask Mojżesza z powodu mocy w nim, zamiast wypowiadać się o oświeceniu.
Izraelici bali się Mojżesza z powodu jego blasku - hebrajskie słowo to dosłownie „lęk” (Wj 34,30).
W Psalmie 104.2 Bóg jest opisany jako „obleczony” w światło. Ty, który okrywasz się światłem jak szatą, który rozciągasz niebiosa jak zasłonę namiotu,
Więc teraz Mojżesz spędza 40 dni i nocy w obecności Boga, a jego twarz jaśnieje światłem, ale to światło jest odzieniem mocy Bożej; to obecność Boga jest źródłem tego światła, a Izraelici obawiali się tej mocy .
Gdyby to było tylko źródło światła - coś świecącego - to nie budzi w nas strachu ani przerażenia.
Dlatego użycie kwaranu wzmacnia to pojęcie mocy lepiej niż użycie 'wr.
Czy może to być związane ze złotym cielcem?
Mało prawdopodobne. Jeśli sugerujesz jakąś grę słów, która jest bardzo powszechna w Starym Testamencie, powinieneś podać więcej przykładów.
Wyjścia 34:29 Nowa wersja międzynarodowa
Kiedy Mojżesz zszedł z góry Synaj z dwiema tablicami Prawa Przymierza w swoich rękach, nie wiedział, że jego twarz promieniała, ponieważ rozmawiał z Panem.
stał się promienny
קָרַ֛ן (qā · ran)
Czasownik - Qal - doskonały - trzecia osoba męska liczba pojedyncza
Hebrajski Stronga 7160: strzelać rogami, promieniami
Tak to rozumiał Paweł:
2 Koryntian 3: 7
Otóż, gdyby posługa, która przyniosła śmierć, wyrytą literami na kamieniu, przyszła z chwałą, tak że Izraelici nie mogli spokojnie patrzeć na oblicze Mojżesza z powodu jego chwały , chociaż była to przemijająca,
Paweł widział blask z twarzy Mojżesza jako chwałę pochodzącą od Boga, kiedy Mojżesz był blisko Boga. Jego twarz wystrzeliła rogami lub mocą do tego stopnia
30 Gdy Aaron i wszyscy Izraelici ujrzeli Mojżesza, jego twarz promieniała i bali się zbliżyć do niego.
To musiał być dość niesamowity widok.
Czy może to być związane ze złotym cielcem?
Nie. Złoty cielec był idolem. Nie ma prawdziwej mocy ani chwały. Został całkowicie zniszczony przez Mojżesza.
Exodus32: 19 Kiedy Mojżesz zbliżył się do obozu i zobaczył cielę oraz tańczące, jego gniew płonął i wyrzucił tablice z rąk, rozbijając je na kawałki u podnóża góry. 20 I wziął cielca, który uczynili ludzie, i spalił go w ogniu; potem zmiażdżył go na proszek, rozsypał po wodzie i kazał pić Izraelitom.
Z drugiej strony twarz Mojżesza odbijała prawdziwą chwałę od Boga. Mojżesz spędził tyle czasu z Bogiem, że jego twarz pochłonęła część Bożej chwały. Stopniowo ta pochłonięta chwała promieniuje z jego twarzy w miarę upływu czasu. To hebrajskie słowo było rzadko używane, ponieważ rzadko ktoś zbliżał się tak blisko Boga. Niemniej chwała Jezusa przewyższa chwałę odzwierciedloną przez Mojżesza.
2 Koryntian 3:18
A my wszyscy, którzy z nieosłoniętymi twarzami kontemplujemy chwałę Pana, jesteśmy przemieniani na Jego obraz z coraz większą chwałą, która pochodzi od Pana, który jest Duchem.
Mojżesz odbijał chwałę, która z czasem przygasała. W nowym przymierzu nie tylko odzwierciedlamy Bożą chwałę. Duch przemienia nas od wewnątrz w coraz większą chwałę. Zamiast maleć, rośnie. Wzrastamy w chwale w Duchu w Chrystusie. To dobra nowina w porównaniu z Mojżeszem, który odbijał chwałę.