Wyrażenie „w historycznym głosowaniu” jest często rzucane w dziennikarstwie – i nie zawsze jest uzasadnione. Ale wkrótce po godzinie 14.00 EDT 7 kwietnia 2022 r., apel Senatu potwierdził , że Ketanji Brown Jackson zostanie następnym sędzią Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych — pierwszą czarnoskórą kobietą, która zasiądzie na ławie.
Wyniesienie Jacksona do Sądu Najwyższego nie zmieni ideologicznej konfiguracji ławy, która nadal będzie podzielona 6:3 na korzyść konserwatywnych sędziów.
Niemniej jednak jest to ważny punkt zwrotny w historii sądu — na 115 sędziów Sądu Najwyższego od czasu jego powstania w 1789 roku 108 było białymi mężczyznami.
Rasa biorąca udział w procesie potwierdzania Jacksona; podobnie próbowały zdefiniować jej „ filozofię sądowniczą ”. Zwróciliśmy się do prawników, aby wyjaśnić znaczenie pomyślnego wstąpienia Jacksona na dwór.
1. Urzeczywistnienie „marzenia” MLK
Głosowanie Senackiej Komisji Sądownictwa mające na celu przeniesienie potwierdzenia Jacksona do ostatecznego apelu senackiego odbyło się 4 kwietnia 2022 r. – 54 lata od zamordowania Martina Luthera Kinga Jr. Znaczenie tej daty nie umknęło Bev-Freda Jackson z American University .
Słowa Kinga pojawiły się podczas przesłuchania Jacksona w celu potwierdzenia. Republikańscy prawodawcy zasugerowali, że jego wizja Ameryki, w której ludzie są oceniani „nie na podstawie koloru skóry, ale treści ich charakteru”, była sprzeczna z krytyczną teorią rasy , koncepcją bardzo oczernianą przez konserwatystów, która utrzymuje, że rasizm ma charakter strukturalny. w naturze, a nie wyrażane wyłącznie przez osobiste uprzedzenia. Ich wniosek: Jackson wierzył w krytyczną teorię rasy i dlatego odrzucił wizję Kinga.
Bev-Freda Jackson twierdziła, że jest to zniekształcenie . „Przekształcając antyrasizm jako nowy rasizm, konserwatywni przywódcy republikańscy… używają słów Kinga, które opowiadały się za daltonizmem jako kluczowej części ich narodowego przesłania, aby rozwijać ustawodawstwo, które zakazuje nauczania tak zwanych koncepcji dzielących”, ona napisał.
„Ketanji Brown Jackson to marzenie, które wyobraził sobie King” – zauważył Jackson. „Ale zmarł, zanim zobaczył wyniki swojego pokojowego ruchu na rzecz sprawiedliwości społecznej”.
2. Na barkach pionierów
Teraz, potwierdzony jako następny sędzia Sądu Najwyższego, Jackson przebił się przez ostateczny szklany sufit pod względem kariery prawniczej. Zrobiła to na barkach pionierskich czarnych sędziów płci żeńskiej.
Sharon D. Austin z University of Florida zauważyła, że nawet teraz „stosunkowo niewiele czarnoskórych kobiet jest sędziami na szczeblu stanowym lub federalnym” – co sprawia, że osiągnięcia tych, którzy osiągnęli ten poziom, są jeszcze bardziej niezwykłe.
Spośród sędziów wyróżnionych przez Austina jest sędzia Jane Bolin, która w 1939 r. została pierwszą w kraju czarną kobietą jako sędzia, służąc jako sędzia ds. stosunków domowych w Nowym Jorku przez prawie cztery dekady. Później, w 1961 roku, Constance Baker Motley została pierwszą czarnoskórą kobietą, która wniosła sprawę do Sądu Najwyższego. W sumie prowadziła 10 spraw przed sądem, wygrywając dziewięć z nich. Tymczasem sędzia Julia Cooper Mack jest uważana za pierwszą czarnoskórą kobietę, która zasiada w federalnym sądzie apelacyjnym, została mianowana w 1975 roku i odsiedziała 14 lat w ławie.
Te kobiety mają być uczczone i upamiętnione. Jak napisał Austin: „Reprezentacja ma znaczenie: młodym kolorowym dziewczynom łatwiej jest dążyć do osiągnięcia najwyższych celów, gdy widzą innych, którzy zrobili to przed nimi, w taki sam sposób, w jaki kobiety takie jak Jane Bolin, Constance Baker Motley i Julia Cooper Mack zachęcał Ketanji Brown Jackson, by sięgnęła po jej.
3. Echa przeszłości
Fakt, że sędzia Sądu Najwyższego dla czarnoskórych kobiet jest już dawno spóźniony, świadczy o powolnym postępie, jaki poczyniły Stany Zjednoczone w kierunku równości rasowej i płci.
Margaret Russell, profesor prawa konstytucyjnego z Uniwersytetu Santa Clara , zauważyła oznaki tego braku postępu podczas części przesłuchań potwierdzających Senackiej Komisji Sądownictwa Jacksona.
Pytania skierowane do niedoszłego sędziego Sądu Najwyższego były, według Russella, równoznaczne z prześladowaniem rasy . Brzmiały one również niesamowicie podobnie do krytyki, z jaką ówczesny nominowany do Sądu Najwyższego Thurgood Marshall, pierwszy czarnoskóry nominowany do sądu Amerykanin, spotkał się podczas własnych przesłuchań w 1967 r.
Zarówno Jackson, teraz, jak i Marshall, zostali oskarżeni przez senatorów o łagodność wobec przestępstw i zostali zapytani o to, jak zamierzają wnieść rasę do swoich decyzji prawnych. „Czy jesteś uprzedzony do białych ludzi z Południa?” Marshall został poproszony przez znanego senatora białej supremacji. Podobnie Jackson została zapytana podczas przesłuchań potwierdzających, czy miała „ukryty program”, aby włączyć krytyczną teorię rasy do systemu prawnego.
„Uważam za uderzające”, napisał Russell, „że rasa ujawniła się w tak znaczący sposób podczas tych przesłuchań, ponad pięć dekad po nominacji Marshalla. Pod pewnymi względami nastąpił postęp w kwestii równości rasowej w USA, ale aspekty te przesłuchania pokazują, że zbyt wiele pozostaje bez zmian”.
4. Co Jackson przyniesie do Sądu Najwyższego?
Historyczne osiągnięcie Jackson, polegające na zostaniu pierwszą czarnoskórą kobietą sędzią Sądu Najwyższego, może odwrócić uwagę od faktu, że jest ona również wybitnie wykwalifikowana do samodzielnego zasiadania w sądzie najwyższym .
Alexis Karteron z Rutgers University-Newark zauważył, że Jackson wyszkolony na Harvard Law został urzędnikiem Stephena Breyera, emerytowanego sędziego, którego ma zastąpić. Służyła w amerykańskiej Komisji Skazań, a także działała zarówno jako sąd pierwszej instancji, jak i sędzia apelacyjny.
Jackson jest także pierwszym byłym obrońcą w sprawach karnych, który został nominowany do Sądu Najwyższego od czasu Marshalla. To stawia Jacksona w wyjątkowej pozycji na ławce. Karteron napisał, że pełnienie funkcji obrońcy publicznego „pomoże [Jacksonowi] zrozumieć bardzo realne ludzkie żniwo naszego systemu sądownictwa karnego… System sądownictwa karnego zbiera ogromne straty zarówno ludziom w systemie, jak i ich bliskim. Uważam, że posiadanie sędziego Sądu Najwyższego, który zna się na tym, jest niezwykle cenne”.
Matt Williams jest redaktorem najświeższych wiadomości w The Conversation.
Ten artykuł został ponownie opublikowany z The Conversation na licencji Creative Commons. Oryginalny artykuł znajdziesz tutaj.
