Większość ludzi ma dziadka lub cioteczną babcię, która nagle lub stopniowo „umarła ze starości”. Jednak technicznie rzecz biorąc, starość nie jest tak naprawdę przyczyną śmierci w taki sam sposób, jak nadciśnienie , cukrzyca czy wypadek samochodowy. Bez względu na to powiedzenie się utrzymuje, ale co mamy na myśli, gdy mówimy, że ktoś zmarł ze starości?
Po pierwsze, czym właściwie jest starość? W Stanach Zjednoczonych każdy, kto ukończył 65 lat, jest uważany za „starszą osobę dorosłą”. Grupa jest następnie podzielona na osoby w wieku 65-74 lat uważane za „młodych”, te 75-84 są „w średnim wieku”, a każdy w wieku powyżej 85 lat jest uważany za „stary-stary”, według dr Nihariki Suchak , profesora nadzwyczajnego w Instytucie Wydział Geriatrii w Florida State University College of Medicine i dyrektor medyczny Big Bend Hospicjum w Tallahassee na Florydzie.
„Człowiek nie umiera ze starości, ale wiele osób umiera na starość” – mówi Suchak w e-mailowym wywiadzie. „W zaawansowanym wieku może wystąpić kaskada niekorzystnych zdarzeń zdrowotnych, na które zaawansowany wiek danej osoby czyni ją bardziej podatną”.
Nie oznacza to jednak, że wszyscy ludzie w wieku powyżej 65 lat będą gwałtownie spadać w tym samym tempie. „Z wiekiem możemy stać się bardziej niepodobni do innych w tej samej grupie wiekowej ze względu na genetykę, zachowania związane ze stylem życia, doświadczenia życiowe i rezerwę fizjologiczną [zdolność narządu do wykonywania czynności w warunkach stresu]” – mówi Suchak. „Dla wielu ze starzeniem się nie zawsze towarzyszy pogarszający się stan zdrowia ograniczający życie”. Tak więc bycie aktywnym, witalnym i zdrowym odżywianiem ma wiele zalet!
Jednak dla wielu osób wiek utrudnia regenerację narządów po stresujących czynnościach lub wydarzeniach. „Ale to nie jest tak, że z wiekiem twoje ważne organy ograniczyły funkcjonowanie w sposób przewidywalny na podstawie wieku, aż do pewnego dnia, kiedy serce bije po raz ostatni, a potem przestaje” – zauważa Suchak. Zamiast tego, mówi: „Z wiekiem wzrasta występowanie różnych chorób przewlekłych, a te liczne choroby współistniejące zwiększają ryzyko śmierci. To nie starość sama w sobie jest winowajcą”.
Twoje ciało i homeostaza
Więc jaki jest winowajca? Jednym z największych problemów jest to, że organizm z czasem nie jest w stanie utrzymać homeostazy. Nawet jeśli nigdy o tym nie słyszałeś, homeostaza jest czymś, na czym polegałeś przez całe życie. Jest to dosłownie akt ciała utrzymujący rzeczy bez zmian ( homeo oznacza „podobny”, a stasis oznacza „stabilny”). Osoby z dużą homeostazą mają zwykle dobrze uregulowaną temperaturę ciała, ciśnienie krwi, poziom cukru we krwi, bilans wodny i przepływ krwi. Wszystkie te rzeczy są bardzo ważne dla zdrowego życia.
Niestety, nie jest niczym niezwykłym, że wraz z wiekiem pojawiają się duże problemy. „Zmiany zachodzące wraz ze starzeniem się przyczyniają się do rozregulowania i utraty utrzymania w różnych układach fizjologicznych” – wyjaśnia Suchak. Z tego powodu homeostaza spada, a rozwój chorób gwałtownie rośnie. Rezultatem jest wysokie ciśnienie krwi, cukrzyca i wiele innych problematycznych chorób, które mogą powodować śmierć ze „starości”, że tak powiem. Całe życie jedzenia niewłaściwych rzeczy, palenia tytoniu lub małej aktywności fizycznej może zacząć mieć swoje żniwo.
Nie pomaga również to, że potencjalnie śmiertelne powikłania często pojawiają się inaczej u osób starszych niż u młodszych pacjentów. „Ludzie młodsi i starsi mogą umierać i umierają na niektóre z tych samych rodzajów chorób, na przykład zawał serca, zakrzep w płucach, ciężką infekcję itp., ale starsi dorośli mogą wydawać się różnie reagować na te objawy kliniczne”. Suchak zauważa.
Na przykład objawy zapalenia płuc u młodszej osoby to gorączka, kaszel i ból w klatce piersiowej. U starszej osoby zapalenie płuc może zamiast tego objawiać się wysokim poziomem cukru we krwi i splątaniem umysłowym. „Często zmiana stanu funkcjonalnego, tj. niezdolność do wykonywania niektórych codziennych czynności, które osoba starsza może normalnie wykonywać, może być jedynym objawem lub oznaką nowego stanu. Ten rodzaj nietypowej prezentacji może prowadzić do opóźnienia w zwrócenie się o pomoc lekarską i/lub opóźnienie w rozpoznaniu nowego schorzenia lub choroby – wyjaśnia Suchak. Im jesteś starszy, tym gorzej jest opóźnić leczenie czegoś tak poważnego.
Brak prawidłowego rozwoju
Czasami starsza osoba dorosła doświadcza pogorszenia funkcji bez wyraźnej przyczyny. Jest to znane jako „brak rozwoju” (FTT) i wiąże się ze zmniejszonym apetytem, utratą masy ciała, brakiem aktywności, odwodnieniem, depresją, niskim poziomem cholesterolu i słabą funkcją odpornościową. Może to być wynikiem stawania się coraz bardziej słabym i może im towarzyszyć upośledzenie funkcji poznawczych i/lub niepełnosprawność funkcjonalna, zauważa Suchak. Taki zakres okoliczności może zamącić wody tego, co to znaczy „umrzeć ze starości”.
Oczywiście proces starzenia jest złożony. Tak więc, w niefortunnych okolicznościach, gdy przyczyna śmierci staje się konieczna dla aktu zgonu, skąd lekarz ma wiedzieć, co odłożyć?
„Starość nigdy nie jest zapisywana jako przyczyna zgonu w akcie zgonu. Często bezpośrednią przyczyną lub procesem fizjologicznym zgonu jest zatrzymanie krążenia, które występuje z powodu podstawowego stanu (często ostrego), takiego jak ciężki zawał serca, niekontrolowana infekcja, progresja raka, ciężkiego udaru, dużej zatorowości płucnej itp.” mówi Suchak. W rzeczywistości, niezależnie od przyczyny, wszyscy umierają prawie w ten sam sposób, mówi, a ustanie funkcji serca jest ostatnim etapem.
W rezultacie ustalenie, co umieścić na akcie zgonu, jest procesem. „Kiedy lekarz wypełnia kartę zgonu, trzeba wpisać przyczynę/przyczyny zgonu” – wyjaśnia Suchak. „Pracujesz wstecz od zatrzymania krążenia do bezpośredniego stanu podstawowego, takiego jak zapalenie płuc, a następnie do stanu, który predysponuje lub przyczynia się do wystąpienia zapalenia płuc, takiego jak otępienie, a następnie do konkretnego typu otępienia, takiego jak choroba Alzheimera”. Innymi słowy, tylko dlatego, że ktoś zgłosił się do szpitala z zapaleniem płuc, nie oznacza, że to jest na świadectwie.
Więc chociaż „umieranie ze starości” nie jest terminem medycznym, jest coś w tym, że wraz z wiekiem ludzie wydają się bardziej akceptować rzeczywistość śmierci.
„Większość ludzi, którzy umierają w wieku 90 lat i więcej, przed procesem umierania pogodziła się z ostatecznością i natychmiastowością śmierci jako rezultatem przeżytego życia” – mówi Suchak. „Może być mniej walki o „życie” i mniej pospiesznych wysiłków w ostatniej chwili w postaci agresywnych terapii. Być może zawarli pokój i są gotowi przejść do następnej fazy cyklu życia i śmierci „Umieranie ze starości” może czasem oznaczać gotowość pożegnania się i odejścia”.
Teraz to niefortunne
W 2020 roku średnia długość życia kobiet i mężczyzn w Stanach Zjednoczonych uległa skróceniu. W porównaniu z 2019 rokiem średnia długość życia kobiet spadła z 81,4 do 80,5 lat. W przypadku mężczyzn spadek wynosił od 76,3 do 75,1 lat.
