Dlaczego Thranduilowi nie dano jednego z trzech pierścieni elfów?
Trzy Pierścienie Mocy stworzone dla elfów są noszone przez Galadrielę, Elronda i Círdana. Pierścienie te są opisane jako:
Trzy Pierścienie dla królów elfów pod niebem,
Siedem dla władców krasnoludów w ich kamiennych salach,
Dziewięć dla śmiertelników skazanych na śmierć,
Jeden dla Czarnego Pana na jego mrocznym tronie
W krainie Mordoru, gdzie leżą Cienie.
Żaden z trzech nosicieli podczas Wojny o Pierścień nie jest królem.
Natomiast Thranduil jest królem i ma wyjątkowo duże królestwo. Dlaczego więc Thranduil nie otrzymał jednego z trzech?
Odpowiedzi
Galadriela, Elrond (a co za tym idzie Gil-Galad) i Círdan byli elfami wyższego wzrostu niż Thranduil.
- Gil-Galad (a po nim technicznie Elrond) był Najwyższym Królem Noldorów.
- Elrond, choć nie przyjął korony, był prawowitym Najwyższym Królem Noldorów po Gil-Galadzie, jednym z najmądrzejszych elfów i lordem Rivendell oraz bratem króla Numenoru.
- Galadriela urodziła się w świetle drzew i była (pół-) siostrzenicą Fëanora, jednego z największych elfów wszechczasów, a także z Domu Finarfin. Przeprawa przez Helcaraxë z Wygnańcami Noldorinów.
- Círdan urodził się w Cuiviénen 1 , miejscu przebudzenia elfów i jest jednym z najstarszych żyjących elfów oraz Władcą Przystani. Niezwykle ważna rola, w której wysyła elfy z powrotem do Valinoru.
Thranduil, będąc królem, był królem elfów Silvan, grupy elfów, która dość wcześnie zrezygnowała z podróży do Valinoru. Chociaż byli pochodzenia Nandor (a więc Teleri). Jeśli chodzi o wielkość elfów, Thranduil był znacznie mniej ważnym władcą elfów (/ damą) w porównaniu z pozostałymi trzema.
1 Biorąc pod uwagę niewiarygodnie małą ilość szczegółów, jakie kiedykolwiek podano na temat Círdana, może nie być zaskoczeniem, że nigdy nie zostało wyraźnie powiedziane, że Círdan urodził się w Cuiviénen. Jednak myślę, że dowody na to dają dość rozstrzygające wnioski. Círdan jest opisany jako krewny Elwe, mający te same srebrzyste włosy:
Sam Elwe rzeczywiście miał długie i piękne włosy o srebrnym odcieniu, ale nie wydaje się to być wspólną cechą Sindarów, chociaż znajdowano je sporadycznie, zwłaszcza u bliższych lub dalszych krewnych Elwe (jak w przypadku Círdan)
The War of the Jewels, Part IV: Quendi and Eldar
Círdan był telerińskim elfem, jednym z najwyższych z tych, którzy nie zostali przetransportowani do Valinoru, ale stali się znani jako Sindar, Szare elfy; był spokrewniony z Olwem, jednym z dwóch królów Teleri i panem tych, którzy wypłynęli za Wielkie Morze. W ten sposób był również podobny do Elwe, starszego brata Olwego, uznanego za wielkiego króla wszystkich Teleri w Beleriandzie, nawet po wycofaniu się do strzeżonego królestwa Doriathu.
Ludzie Śródziemia, część druga: późne pisma, XIII: późne pisma
Círdan został także przywódcą swojego ludu po utracie Elwe:
Niemniej jednak mówi się, że z miłości do swoich krewnych i lojalności Círdan był przywódcą tych, którzy najdłużej szukali Elwe, gdy się zgubił i nie przybył do brzegów, aby odejść ze Śródziemia. W ten sposób stracił spełnienie swojego największego pragnienia: ujrzeć Błogosławione Królestwo i ponownie tam odnaleźć Olwe i jego najbliższych krewnych. Niestety, nie dotarł do brzegów, dopóki prawie wszyscy Teleri z Olwego nie odeszli.
tamże.
Z Annals of Aman in Morgoth's Ring otrzymujemy następujące daty różnych wydarzeń. Przede wszystkim wyjazd elfów w Wielką Podróż z Cuiviénen o 1105 YT (Rok Drzew, z których każdy to 10 lat Słońca). 25 lat później, w 1130 YT Elwë, król Teleri zaginął i właśnie wtedy Círdan został opisany jako przywódca tych, którzy nie podążali za Olwë i tym samym był trzecim najwyższym przywódcą Teleri. Biorąc pod uwagę, że został wyniesiony na tę pozycję 25 lat po tym, jak opuścili Cuiviénen (250 lat słońca), wydaje mi się bardzo mało prawdopodobne, że urodził się podczas Wielkiej Podróży, a nie w Cuiviénen, i nie był wśród tych, którzy urodzili się w Cuiviénen.
Dlaczego więc Thranduil nie otrzymał Pierścienia?
Nie był blisko z Celebrimborem, który robił pierścienie; i nie zrobił nic, aby Celebrimbor dał mu jeden.
A o tym, że jest królem… „Królem kogo”?
Istnieją nie tylko „elfy”, istnieje wiele różnych rodzajów elfów. To różni elfi ludzie - lub jeśli wolisz rasy, ponieważ mają różne kolory włosów i oczu w zależności od pochodzenia.
Niektóre z nich są uważane za bardziej urodzonych niż inne, w zależności od tego, jak daleko zaszli w swoich podróżach do Valinoru. Widzisz, to skomplikowanehttps://lotr.fandom.com/wiki/Teleri?file=Sundering_of_the_Elves.jpg. Elfi lud Vanyar, Noldor i częściowo Teleri osiedlili się w Valinorze i są oni określani jako Calaquendi, „lekkie elfy” lub „wysokie elfy”. To trochę elitarne / rasistowskie, ale generalnie masz „najlepszych” od lewej do prawej:
Vanyar> Noldor> Teleri (> Sindar> Nandor)> resztę.
Każdy z nich ma Wysokiego Króla lub w niektórych przypadkach wielu Królów. W niektórych przypadkach mogą mieć również jednego Króla w Valinorze i jednego w Śródziemiu.
Trzy pierścienie zostały wykute przez Celebrimbora z Gwaith-i-Mírdain, małego narodu elfów Noldorów, który wywodzi się z Domu Fëanora. Celebrimbor był ostatnim członkiem tej Izby. Nie miałoby sensu dawać pierścieni elfom, które nie należały do szlachty Noldorów.
Werset „Trzy pierścienie dla królów elfów” prawdopodobnie zostałby napisany w czasie, gdy wykuwano Trzy pierścienie. W tym czasie tytuł Najwyższego Króla Noldoru należał do Gil-Galada, więc najbardziej naturalnym wyborem było przekazanie mu pierścieni. A Celebrimbor dał mu dwa pierścienie. Trzeci przypadł Galadrieli, która jest również arystokratką wśród Noldorów, najwyższego rangą członka Domu Finarfin na Śródziemiu. Galadriela była kuzynką ojca Celebrimbora, a Gil-Galad był jego drugim kuzynem.
Zatem „królami elfów”, o których mowa w wierszu, byli prawdopodobnie sam Celebrimbor (?), Gil-Galad i Galadriela. Były to elfy Noldorów najwyższej rangi, ale także najwyżsi rangą członkowie rodów Fëanor, Fingolfin i Finarfin. A także najbliżsi krewni Celebrimbora.
Gil-Galad z kolei przekazał swoje pierścienie Elrondowi i Círdanowi, którzy służyli Gil-Galadowi w drugim wieku. Elrond był także najbliższym krewnym i spadkobiercą Gil-Galada. Círdan nie był z Noldoru, ale szlachcicem Teleri / Sindar. Rodowód Círdana przypuszczalnie pochodzi od królów Teleri, Thingola i Olwë (co uczyniłoby go dalekim krewnym Galadrieli ze strony matki). Brał także udział w wielu wielkich wojnach w pierwszym i drugim wieku, więc zdobył sławę. Círdan przekazał później swój pierścień Gandalfowi.
Thranduil jest sindarskim szlachcicem o niejasnym pochodzeniu i jest królem elfów Nandoru. Nie ma żadnego związku z Celebrimborem ani Noldorem.
Rozwijając szczegółową odpowiedź Edlothiady, należy również zauważyć, że nosiciele elfich pierścieni byli w tym czy innym czasie członkami Białej Rady, podczas gdy Thranduil nie.
[...] iw tym czasie został po raz pierwszy wykonany Radę Mędrców, która jest wywoływana Białej Rady, a tam były Elrond i Galadriela i Cirdan i inne władcy Eldarów, a wraz z nimi były Mithrandir i Curunír . A Curunír (to był Saruman Biały) został wybrany na ich wodza, ponieważ on najlepiej poznał starożytne urządzenia Saurona. Galadriela rzeczywiście życzyła sobie, aby Mithrandir był przywódcą Rady, a Saruman zazdrościł im, że jego duma i pragnienie mistrzostwa wzrosły; ale Mithrandir odmówił przyjęcia urzędu, ponieważ nie miałby żadnych powiązań ani lojalności, z wyjątkiem tych, którzy go wysłali, i nie przebywałby w żadnym miejscu ani nie podlegałby żadnemu wezwaniu. Ale Saruman zaczął teraz studiować wiedzę o Pierścieniach Mocy, ich powstawaniu i historię.
Silmarillion, „Of the Rings of Power and the Third Age”
Chociaż tekst donosi, że na tym pierwszym posiedzeniu Białej Rady rzeczywiście byli "inni lordowie Eldarów", wydaje się jasne, że najważniejszymi z nich byli Elrond , Galadriela i Cirdan , którzy rządzili trzema najważniejszymi królestwami elfy w Śródziemiu, odpowiednio Imladris (Rivendell), Lothlorien i Mithlond (Szare Przystanie).
W porównaniu z tymi trzema lokalizacjami, Kraina Leśna rządzona przez Thranduila była znacznie mniej ważna, a zarówno on, jak i jego ludzie byli raczej izolacjonistami i znacznie mniej zaangażowani w wielkie wydarzenia Drugiej i Trzeciej Ery Śródziemia, mając tylko znaczącą rolę. w Wyprawie o Erebór i Bitwie Pięciu Armii (obie opisane w „Hobbicie”).
Jest możliwe i moim zdaniem bardzo prawdopodobne, że Thranduil był obecny podczas tego spotkania jako jeden z „innych lordów Eldarów”, ale jego postawa nie jest na tyle wysoka, aby wyraźnie wymienić ją z imienia; Elrond, Galadriel i Cirdan są zamiast tego wyraźnie nazwani i są pierwszymi nosicielami Elfich Pierścieni.
Oprócz elfów, pozostałymi najważniejszymi członkami Białej Rady byli Gandalf (Mithrandir) i Saruman (Curunir): wzrost Gandalfa jest dodatkowo potwierdzony przez Cirdana, który dał mu swój Pierścień, kiedy przybył do Śródziemia, więc przeszedł od jednego najważniejszych elfów do jednego z najważniejszych Istari. Wszyscy oni mieli duży i aktywny udział w walce z Sauronem, podczas gdy Thranduil był w najlepszym przypadku królem regionalnej potęgi i znacznie mniej widocznym w wielkim układzie strategicznym.
Należy również zauważyć, że Pierścienie nie były zwykłymi ozdobami lub symbolami statusu królewskiego, były w rzeczywistości instrumentami używanymi w wojnie przeciwko Sauronowi, nawet jeśli nie byli kierowani w bitwie, mieli moc, którą ich nosiciel mógł aktywnie wykorzystać, aby ścigać ich cele. To jest powód, dla którego Cirdan oddał Naryę Gandalfowi (mogłaby lepiej służyć sprawie w rękach Czarodzieja) i dlaczego dwaj pozostali byli w rękach władców najważniejszych królestw elfów, a nie tylko z prestiżu punktu widzenia, ale także ze względów strategicznych.
W związku z tym werset, który dosłownie brzmi „królowie elfów”, powinien być rozumiany jako bardziej typowy władca elfów (i jest ciekawe, że „władcy krasnoludów”, którzy otrzymali Siedem pierścieni, byli zamiast tego zatytułowani Królowie własnych królestw) .