ทำไมฉันถึงยอมแพ้ในอเมริกา

เหตุผลที่ฉันตัดสินใจออกจากอเมริกานั้นซับซ้อน แต่มีรากฐานมาจากความรู้สึกท้อแท้ต่อประเทศและค่านิยมของประเทศ ความเหลื่อมล้ำที่รุนแรง การแบ่งขั้วทางการเมือง วัฒนธรรมแห่งความรุนแรงและความหวาดกลัว ตลอดจนการขาดความเห็นอกเห็นใจและความเห็นอกเห็นใจ ทั้งหมดนี้มีส่วนทำให้ฉันรู้สึกไม่สบายใจมากขึ้นเรื่อยๆ

ฉันรู้สึกเหมือนอยู่ในสังคมที่แตกแยกและขาดการเชื่อมต่อมากขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งผู้คนสนใจที่จะโทษกันมากกว่าร่วมมือกันแก้ปัญหา

ตรงกันข้าม เมื่อฉันมาถึงไอร์แลนด์ ฉันรู้สึกทึ่งกับความอบอุ่นและความใจดีของผู้คน ฉากทางวัฒนธรรมที่มีชีวิตชีวา และความรู้สึกของชุมชนที่แผ่ซ่านไปในทุกแง่มุมของชีวิต

ฉันรู้สึกเหมือนได้พบสถานที่ที่ผู้คนห่วงใยกันอย่างแท้จริงและมุ่งมั่นที่จะสร้างอนาคตที่ดีกว่าสำหรับทุกคน ฉันยังรู้สึกประทับใจกับนโยบายที่ก้าวหน้าของประเทศ เช่น การรักษาพยาบาลถ้วนหน้าและการศึกษาฟรี ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความมุ่งมั่นเพื่อประโยชน์ส่วนรวมที่ขาดแคลนอย่างมากในอเมริกา

แน่นอน ไอร์แลนด์ไม่ได้สมบูรณ์แบบ และมีปัญหาและความท้าทายในตัวเอง แต่สำหรับฉัน มันเป็นตัวแทนของวิถีชีวิตแบบใหม่ ที่เน้นความสัมพันธ์ การเห็นอกเห็นใจ และความเป็นชุมชน

ฉันรู้ว่าฉันไม่สามารถกลับไปอเมริกาอย่างถาวรได้ โดยไม่รู้สึกเหมือนกำลังทรยศต่อคุณค่าและหลักการของตัวเอง ดังนั้นฉันจึงตัดสินใจที่ยากลำบากที่จะอยู่ในไอร์แลนด์และสร้างชีวิตใหม่ที่นั่น

การออกจากอเมริกาไม่ใช่การตัดสินใจที่ง่าย และไม่ใช่การตัดสินใจง่ายๆ ของฉัน แต่มันเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้องสำหรับฉัน และทำให้ฉันรู้สึกมีความหวังและมีเป้าหมายใหม่อีกครั้ง

ฉันไม่รู้สึกว่าฉันเป็นเพียงผู้สังเกตการณ์ในระบบที่พังทลายอีกต่อไป แต่เป็นผู้มีส่วนร่วมในการสร้างโลกที่ดีขึ้น

และสำหรับสิ่งนั้นฉันรู้สึกขอบคุณ