โอกาสครั้งที่สอง 3

ในอีกไม่กี่วันต่อมา ฉันใช้เวลานั่งสมาธิและฝึกฝนการควบคุมพลังงานชีวิตหลังความตาย ฉันทดลองนำวิญญาณเข้ามาในโลกกายภาพ และค้นพบว่าฉันสามารถชุบวัตถุด้วยพลังงาน ทำให้มีคุณสมบัติและความสามารถใหม่แก่วัตถุเหล่านั้น

วันหนึ่งขณะที่ฉันกำลังเดินผ่านทางเดินในโรงพยาบาล ฉันรู้สึกมีพลัง มันเป็นเหมือนไฟสัญญาณที่ดึงดูดฉันไปยังห้องใดห้องหนึ่ง

เมื่อฉันเข้าไปในห้องฉันเห็นเด็กสาวนอนอยู่บนเตียงเกี่ยวเบ็ดกับเครื่องต่างๆ พ่อแม่ของเธอนั่งอยู่ข้างๆ น้ำตาไหลอาบหน้า

ฉันเข้าไปใกล้พวกเขาอย่างระมัดระวัง ไม่แน่ใจว่าจะพูดอะไรดี “ขอโทษนะ” ฉันพูดเบาๆ “ฉันอดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่า…ถูกดึงมาที่ห้องนี้ ทุกอย่างโอเคไหม?”

พ่อแม่มองมาที่ฉัน สีหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความสับสนและความหวัง “ลูกสาวของเรา” แม่พูด น้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยอารมณ์ “เธออยู่ในอาการโคม่ามาหลายสัปดาห์แล้ว แพทย์บอกว่าไม่สามารถทำอะไรได้ เราแค่รอให้เธอ…ถึง…”

เธอพูดไม่ทันจบประโยค

ฉันสัมผัสได้ถึงพลังงานแห่งชีวิตหลังความตายที่เต้นอยู่ในตัวฉัน และฉันรู้ว่าต้องทำอะไร “ฉันอาจช่วยได้” ฉันพูดพลางสูดหายใจเข้าลึกๆ “ฉันมี…พลัง ฉันสามารถนำวิญญาณมาสู่โลกทางกายภาพได้ และฉันยังสามารถเติมพลังชีวิตหลังความตายให้กับวัตถุต่างๆ ได้ บางที…บางทีฉันอาจจะช่วยลูกสาวของคุณได้”

พ่อแม่มองมาที่ฉันด้วยความหวังและความสงสัย “เราจะรู้ได้อย่างไรว่าเราไว้ใจคุณได้” พ่อถาม

ฉันเข้าใจคำเตือนของเขา ฉันเพิ่งค้นพบพลังของตัวเอง และฉันยังคงเรียนรู้วิธีควบคุมมัน แต่ฉันรู้ว่าฉันต้องพยายาม

“เธอไม่ต้องเชื่อฉันก็ได้” ฉันพูดพร้อมกับหายใจเข้าลึกๆ อีกครั้ง “แต่คุณสามารถไว้วางใจพลังงาน มัน…มันบริสุทธิ์ มันหมายถึงการรักษาเพื่อฟื้นฟู ถ้าคุณยอมฉัน ฉันจะพยายามพาลูกสาวของคุณกลับมา”

พ่อแม่มองหน้ากันแล้วกลับมาที่ฉัน “ตกลง” แม่พูดเสียงของเธอสั่น “ตกลง เราจะพยายามทุกอย่าง”

ฉันเดินเข้าไปใกล้เตียงของหญิงสาว และวางมือบนหน้าผากของเธอ ฉันหลับตาและจดจ่ออยู่กับพลังงานแห่งชีวิตหลังความตายที่เต้นอยู่ในตัวฉัน ฉันเรียกวิญญาณรอบๆ ตัวฉัน และขอให้พวกเขาช่วยรักษาเด็กผู้หญิงคนนั้น

ตอนแรกไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่แล้วฉันก็รู้สึกถึงพลังงานที่พุ่งพล่าน ราวกับว่าประตูได้เปิดระหว่างชีวิตหลังความตายและโลกทางกายภาพ ฉันเห็นร่างกายของหญิงสาวเริ่มเปล่งแสง ขณะที่พลังงานแห่งชีวิตหลังความตายไหลเข้าสู่ตัวเธอ

หลังจากนั้นสักครู่ ฉันดึงมือออกและลืมตาขึ้น พ่อแม่จ้องมองลูกสาวด้วยความตกตะลึง ขณะที่เธอเริ่มกวน ดวงตาของเธอเบิกโพลง

"แม่? พ่อ?" เธอกระซิบ น้ำเสียงของเธอแผ่วเบาแต่เต็มไปด้วยความพิศวง

พ่อแม่ทั้งสองกำลังร้องไห้ น้ำตาแห่งความสุขไหลอาบใบหน้าขณะที่พวกเขากอดลูกสาวไว้แน่น

“ขอบคุณค่ะ” แม่พูด เงยหน้ามองฉันด้วยแววตาขอบคุณ "ขอบคุณมาก."

ฉันยิ้มให้พวกเขา รู้สึกถึงความอบอุ่นที่แผ่ซ่านไปทั่วหน้าอกของฉัน นี่คือเหตุผลที่ฉันได้รับพลังนี้ เพื่อช่วยเหลือผู้คนเพื่อสร้างความแตกต่างในโลก

ขณะที่ฉันเดินออกจากห้องพยาบาล ฉันรู้สึกได้ถึงพลังงานชีวิตหลังความตายที่เต้นเป็นจังหวะในตัวฉัน แข็งแกร่งกว่าที่เคย

มีต่อในThe Second Chance 4….