Czy Dirac $\delta$-funkcja koniecznie symetryczna?
Dirac $\delta$-funkcja jest definiowana jako rozkład spełniający te ograniczenia:
$$ \delta (x-x') = 0 \quad\text{if}\quad x \neq x' \quad\quad\text{and}\quad\quad \delta (x-x') = \infty \quad\text{if}\quad x = x'$$
$$\int_{-\infty} ^{+\infty} \delta(x-x')\, dx = 1 $$
Niektórzy autorzy postawili również inne ograniczenie, że Dirac $\delta$-funkcja jest symetryczna, tj. $\delta(x)=\delta(-x)$
Teraz moje pytanie brzmi, czy musimy oddzielnie nakładać ograniczenie, jakim jest Dirac $\delta$-funkcja jest symetryczna czy automatycznie pochodzi z innych ograniczeń?
Cóż, aby jasno zilustrować moje zapytanie, zdefiniuję taką funkcję: $$ ξ(t)=\lim_{\Delta\rightarrow0^+} \frac{\frac{1}{3}{\rm rect}\left(\frac{2x}{\Delta}+\frac{1}{2}\right)+\frac{2}{3}{\rm rect}\left(\frac{2x}{\Delta}-\frac{1}{2}\right)}{\Delta} $$ gdzie ${\rm rect}(x)$ definiuje się jako: $$ {\rm rect}(x)= 1 \quad\text{if}\quad |x| < \frac{1}{2} \quad\quad\text{and}\quad\quad {\rm rect}(x)= 0 \quad\text{elsewhere}. $$ $ξ(t)$ z pewnością nie jest symetryczny, ale spełnia następujące warunki, $$ ξ(t)= 0 \quad\text{if}\quad t \neq 0 \quad\quad\text{and}\quad\quad ξ(t)= \infty \quad\text{if}\quad t = 0$$ $$\int_{-\infty} ^{+\infty} ξ(t)\,dt = 1 $$
Teraz moje pytanie brzmi: czy możemy zdefiniować $ξ(t)$ jak funkcja Dirac Delta czy nie?
Odpowiedzi
„Funkcja delta” nie jest funkcją, ale rozkładem. Dystrybucja to recepta na przypisanie numeru do funkcji testowej. Ten rozkład może, ale nie musi, mieć wartości funkcji w zwykłym sensie. W przypadku rozkładu delta nie ma wartości funkcji.
Więc oświadczenie jak
$$ \delta(x) = \delta(-x) \quad\text{for all }x \tag{*} $$ co oznacza „wartość $\delta$ w $x$ równa się wartości $\delta$ w $-x$”jest bez znaczenia / nieważne.
Ale oświadczenie $$ \int dx~ \delta(x) f(x) = \int dx~\delta(-x) f(x) \quad \text{for all functions }f \tag{**} $$ mogą być ważne.
Możesz łatwo sprawdzić, czy funkcja $\Delta$ i $x$ (wyrażenie po znaku ograniczenia w definicji $\xi$) nie spełnia żadnego z tych dwóch stwierdzeń (w roli $\delta$). Więc to nie jest „symetryczne”.
Rozkład delta może hipotetycznie spełnić tylko drugą instrukcję. Czy to robi?
Możemy ocenić obie strony równości. Lewa strona ma wartość z definicji$\delta(x)$, $f(0)$.
Możemy przekształcić całkę po prawej stronie w $$ \int dx~\delta(-x) f(x) = \int dy~\delta(y) f(-y) $$ Z definicji $\delta(y)$, wartość tej całki wynosi $f(0)$, taki sam jak po lewej stronie. Zatem (**) jest spełnione.
Równanie $\delta(x) = \delta(-x)$ jest zatem konsekwencją definicji $\delta(x)$, to nie jest niezależne założenie.
Twoja funkcja $\xi$ może faktycznie być również posłusznym drugiemu stwierdzeniu (a zatem być w tym sensie symetrycznym), nawet jeśli $\Delta$-zależne wyrażenie po znaku ograniczenia nie. Jest to podobne dla innych przybliżeń rozkładu delta; przybliżenie może nie mieć właściwości$\delta$ (takie jak symetria), ale limit tak.
Symbol $$\delta(x\!-\!y)\tag{A}$$ z dwoma argumentami $x,y\in\mathbb{R}$jest nieformalną notacją jądra dla dystrybucji delta Diraca $$u~\in~ D^{\prime}(\mathbb{R}^2)\tag{B}$$ zdefiniowana jako
$$u[f]~:=\int_{\mathbb{R}}\!\mathrm{d}z~f(z,z)\tag{C}$$
do funkcji testowych $$f~\in~ D(\mathbb{R}^2).\tag{D}$$ Wynika z tego, że delta Diraca zdefiniowana jak powyżej jest symetryczna $$ \delta(x\!-\!y)~=~\delta(y\!-\!x), \tag{E}$$por. Pytanie tytułowe OP.
Funkcja delta to rozkład zdefiniowany na zbiorze funkcji. Matematycy zwykle wyrażają to używając notacji bra-ket, gdzie funkcja delta to stanik$<\delta|$ i $$<\delta| f> = \int \delta(x) f(x) dx = f(0)$$
Gdybyś mówił o zestawie funkcji ciągłych, uważam, że nie potrzebowałbyś wymogu symetrii. Ale zazwyczaj tak nie jest. W mechanice kwantowej używamy zestawu funkcji całkowalnych kwadratowych; jest to wymaganie łagodne, które pozwala na nieciągłości.
Teraz, jeśli rozważasz funkcje, które mogą być nieciągłe przy zera, musisz jawnie zdefiniować, co robić, symetryczny rozkład delta powinien być
$$ <\delta | f > = \frac{f(0^+)+f(0^-)}2 $$
i możesz mieć inne różne „funkcje delta”, które działają tak samo w funkcjach ciągłych, ale działają inaczej w przypadku nieciągłości.
BONUS: w jednowymiarowej mechanice kwantowej masz cały zestaw „barier podobnych do delta” zdefiniowanych przez wiele sposobów łączenia $\Psi'(0^+),\Psi(0^+)$ do $\Psi'(0^-),\Psi(0^-)$. Nazewnictwo to tutaj koszmar ze względu na błędy w podręcznikach. Każda „delta” lub „bariera podparta w jednym punkcie” może być traktowana jako zasada łączenia przedziałów$(-\infty, 0)$ i $(0, \infty)$.