Myśli o Dharmie

Drzewo to coś więcej niż drzewo. Świadomość drzewa jest wszechobecna — zawsze obecna. Świadomość jest jedna. Nie da się go rozdrobnić.

Jednak kiedy świadomość zajmuje drzewo, odgrywa ono rolę drzewa dla tej inkarnacji. Innymi słowy, Dharma świadomości — ponieważ ta inkarnacja ma być drzewem.

Cała natura jest jednym, pięknym gobelinem dharmicznym. Ludzie nie są z tego wykluczeni.

Wszyscy mamy Dharmę — wewnętrzne powołanie. To nasza Dharma łączy nas z gobelinem Dharmy, który wypełnia nasze serca miłością i obfitością. Natura wie, że to Dharma. A my ludzie? Wielu z nas zapomniało o naszej Dharmie.

Dharma jest naszym prawdziwym, autentycznym sposobem wyrażania się.

Ścieżka duchowa prowadzi do tej samej ewentualności — jesteśmy jednością. W niektórych przypadkach osiągnięcie tego duchowego urzeczywistnienia może spowodować brak motywacji do wyrażania naszej Dharmy.

Tak, jesteśmy częścią jednej świadomości, ale tutaj zajmujemy ludzkie naczynia.

Czy na pewno musi być ku temu powód? Co my tu robimy?

Odpowiedź oczywiście leży w środku.