นมัสเตทุกคน! ฉันชื่อ Rucha นักออกแบบ UX จาก Pune เมืองในรัฐมหาราษฏระ ประเทศอินเดีย ปีที่แล้ว ฉันได้งานแรกในฐานะนักออกแบบ UX ในบริษัทไอทีในไฮเดอราบัด เป็นครั้งแรกที่ฉันก้าวออกจากความสะดวกสบายในเมืองของตัวเอง และย้ายไปไฮเดอราบัด เมืองที่เตลูกูเป็นภาษาหลัก ในฐานะที่เป็นคนที่พูดภาษามราฐีเป็นภาษาแม่ของฉัน และใช้ภาษาอังกฤษและภาษาฮินดีเป็นภาษารอง ฉันไม่รู้เลยว่าการเรียนภาษาเตลูกูจะท้าทายเพียงใด

1. คุณสามารถคาดหวังการต่อสู้ครั้งแรกได้

ตอนแรกก็ไม่คิดอะไรมาก ฉันคิดว่าฉันสามารถสื่อสารภาษาฮินดีได้ ซึ่งคนจำนวนมากในไฮเดอราบัดเข้าใจ อย่างไรก็ตาม เมื่อวันเวลาผ่านไป ฉันตระหนักว่าการรู้ภาษาเตลูกูนั้นจำเป็นต่อการรวมเข้ากับวัฒนธรรมและสังคมท้องถิ่น

สองสามสัปดาห์แรกนั้นยากที่สุด ทุกครั้งที่ฉันพยายามพูดภาษาเตลูกู ฉันพบกับสายตาว่างเปล่าหรือสีหน้าสับสน ราวกับว่าฉันกำลังพูดภาษาอื่นโดยสิ้นเชิง ฉันเริ่มรู้สึกโดดเดี่ยวและตัดขาดจากชุมชนท้องถิ่น

ฉันลองใช้วิธีการต่างๆ เพื่อเรียนรู้ภาษา ตั้งแต่การดูภาพยนตร์และรายการทีวีของเตลูกูไปจนถึงการฟังเพลงเตลูกู ฉันพยายามเรียนอักษรเตลูกูด้วย แม้ว่าวิธีการเหล่านี้จะช่วยให้ฉันเข้าใจภาษาได้ดีขึ้น แต่ฉันก็ตระหนักว่าวิธีการเหล่านี้ไม่เพียงพอที่จะทำให้ฉันเชี่ยวชาญในการพูดภาษานั้น

2. ฟังวิธีการพูดของคนในท้องถิ่นและอย่าอายที่จะถามว่า “ฉันจะพูดว่าอย่างไร ___”

ตอนนั้นเองที่ฉันตระหนักว่าวิธีที่ดีที่สุดในการเรียนรู้ภาษาคือการดื่มด่ำกับวัฒนธรรมท้องถิ่นและโต้ตอบกับคนในท้องถิ่น ฉันเริ่มต้นด้วยขั้นตอนเล็กๆ เช่น ทักทายเพื่อนร่วมงานเป็นภาษาเตลูกูและถามพวกเขาว่าวันนี้เป็นอย่างไรบ้าง ฉันจะพยายามใช้คำและวลีใหม่ที่ฉันได้เรียนรู้ในการสนทนาประจำวันกับคนในท้องถิ่น

เริ่มแรกก็น่าหงุดหงิด ทุกครั้งที่ฉันพูด ฉันจะทำผิดและได้รับการแก้ไข มันน่าอาย แต่ฉันก็ตระหนักว่าวิธีเดียวที่จะเรียนรู้คือทำผิดพลาดและเรียนรู้จากสิ่งเหล่านั้น ฉันเริ่มจดบันทึกในโทรศัพท์หรือในสมุดบันทึกที่ฉันซื้อมาเพื่อการเรียนรู้ภาษาเตลูกูโดยเฉพาะ และฉันจะฝึกพูดภาษากับเพื่อนร่วมงานและเพื่อนๆ ฉันติดตามช่อง YouTube ชื่อ PR Learning Lab

3. คิดว่าทำไมจึงแข็งแกร่งสำหรับการเรียนรู้

แรงจูงใจที่สำคัญที่สุดประการหนึ่งสำหรับฉันในการเรียนภาษาคือประสบการณ์ส่วนตัวที่ฉันมี ฉันมีอาการปวดหลังส่วนบนอย่างรุนแรงในที่ทำงานครั้งหนึ่ง และฉันถูกบังคับให้ไปพบนักกายภาพบำบัดในพื้นที่ ตอนนั้นเองที่ฉันตระหนักว่าถ้าฉันถูกเอาเปรียบ ฉันจะเข้าใจได้อย่างไรว่าคนในคลินิกนั้นพูดภาษาที่ฉันไม่รู้เรื่องเลย? สิ่งนี้ทำให้ฉันตระหนักถึงความสำคัญของการรู้ภาษาท้องถิ่น

ฉันยังได้รับความช่วยเหลือจากชาวเตลูกูจำนวนมากจากที่ทำงานของฉัน แหล่งข้อมูลทางอินเทอร์เน็ต และเพื่อนร่วมห้องของฉันที่เป็นชาวเมืองวิชัยวาทะ เมืองที่ใช้ภาษาเตลูกูในรัฐอานธรประเทศ พวกเขาแก้ไขข้อผิดพลาดของฉันอย่างอดทน สอนคำศัพท์และวลีใหม่ๆ และช่วยให้ฉันเข้าใจความแตกต่างของภาษา

4. เข้าใจไวยากรณ์พื้นฐาน

การต่อสู้ของฉันอยู่กับไวยากรณ์ ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษที่สอนในโรงเรียนกำหนดว่าโครงสร้างของประโยคจะเป็นประธาน-กริยา-กรรม ไวยากรณ์ของภาษาประจำภูมิภาคที่ฉันได้รับ นั่นคือภาษามราฐีและภาษาฮินดี กำหนดให้โครงสร้างของประโยคเป็นแบบประธาน-กรรม-กริยา

หนึ่งในสิ่งแรกที่ฉันได้รับการสอนโดยชาวเตลูกูในสำนักงานของฉันคือ Nenu biryani thinnaanu คำนี้แปลว่า "ฉันกินข้าวหมก" Nenuแปลว่า "ฉัน" ข้าวหมกเป็นอาหารอินเดียที่มีชื่อเสียง และthinnaanuแปลว่า "กิน" ฉันเคยเรียนในโรงเรียนภาษาอังกฤษระดับกลาง และมักจะดูภาพยนตร์และรายการทีวีเป็นภาษาอังกฤษ ดังนั้นฉันจึงคุ้นเคยกับการคิดเป็นภาษาอังกฤษผสมกับภาษาแม่ของฉัน Marathi + English หรือ Minglish ที่เราเรียกติดตลก

เมื่อฉันพยายามจำเนนุ บิรยานี ทินนานู สมองของฉันจะจำมันเสมอว่า “ฉันกินบริยานี —  เนนู ทินนานู บริยานี ” และนี่เป็นปัญหาใหญ่

แล้วมันเกิดขึ้นกับฉันว่าบางทีปัญหาของฉันคือฉันกำลังคิดเป็นภาษาอังกฤษ ฉันถอดตัวเองออกจากโหมดคิดอัตโนมัติ และเริ่มพูดประโยคเป็นภาษามราฐีหรือฮินดีอย่างมีสติ

เราจะพูดว่า “ฉันกินข้าวหมกบริยานี” ในภาษาฮินดีอย่างไร —  เมน biryani khaayi

แล้วฐีล่ะ? — มี บริยานี คาอัลลี

บิงพอต! ฉันหยุดคิดเป็นภาษาอังกฤษ และมันก็ง่ายขึ้นมากที่จะกำหนดประโยคหรือเข้าใจสิ่งที่ฉันได้ยิน

แม้ว่าการเรียนรู้ภาษาใหม่ในต่างแดนอาจเป็นเรื่องยุ่งยาก แต่ก็เป็นประสบการณ์ที่ให้ความกระจ่างได้เช่นกัน ฉันเรียนรู้ที่จะชื่นชมความงามของภาษาและความแตกต่างที่ทำให้มันมีเอกลักษณ์ มันเป็นประสบการณ์ที่สอนให้ฉันอดทนและพยายาม

5. หมั่นฝึกฝน

ฉันจำวันที่ฉันตระหนักว่าฉันมีความก้าวหน้าในการเรียนภาษา ฉันได้จอง Ola auto rickshaw แล้ว คนขับถามฉันว่าEkkada unnaaru, madam? (คุณอยู่ที่ไหน คุณผู้หญิง?) และโดยไม่พูดว่าTelugu raadhu (ฉันไม่เข้าใจภาษาเตลูกู) ฉันตอบเป็นภาษาฮินดีว่าฉันกำลังมา มันเป็นชัยชนะเล็กๆ น้อยๆ แต่มันทำให้ฉันมีความมั่นใจที่จะเรียนภาษาต่อไป ขั้นตอนต่อไปสำหรับฉันคือการตอบกลับด้วยความมั่นใจถึง auto rickshaw walas —  Vastunnaa, anna (ย่อมาจาก I am coming, bhaiyya )

โดยสรุปแล้ว การเรียนรู้ภาษาเตลูกูในต่างแดนที่ไม่มีภาษาพูดนั้นเป็นสิ่งที่ท้าทาย แต่ก็เป็นประสบการณ์ที่คุ้มค่าเช่นกัน มันช่วยให้ฉันเข้ากับวัฒนธรรมและสังคมท้องถิ่น และทำให้ฉันมีมุมมองใหม่เกี่ยวกับชีวิต หากคุณเคยพบว่าตัวเองอยู่ในสถานการณ์คล้ายๆ กัน คำแนะนำของฉันคือยอมรับความท้าทายและสนุกกับการเดินทาง คุณอาจประหลาดใจที่คุณเรียนรู้และเติบโตในฐานะบุคคลได้มากแค่ไหน