Dlaczego „trzy pensy” wymawia się jako THREP.NI?
Przede wszystkim „trzy pensy” to brytyjskie słowo oznaczające „kosztuje lub warte trzy pensy”. To dość niezwykłe słowo. Jeśli nie słyszałeś tego wcześniej, jestem prawie pewien, że wymawiałbyś to tak, jak "trzy" i "grosz" są wymawiane oddzielnie, to znaczy TRZY PENNY lub IPA * / ˈθriːpɛni / .
Instynktownie słowo składa się z trzech i grosza . Ale oto niespodzianka (jeśli wcześniej tego nie spotkałeś): „trzy grosze” wymawia się jako THREP.NI, IPA: / ˈθrɛp (ə) ni / przynajmniej w brytyjskim angielskim.
Dlaczego tak jest? Wiem, że pisownia angielska i wymowa nie idą w parze, ale czy jest jakiś powód, dla którego „trzy grosze” jest wymawiane w ten sposób? To trochę zaskakujące.
Chciałbym o tym wiedzieć.
Edycja: Naprawdę przepraszam za pisanie , zamiast tego nie robić . To bardzo krępujące.
Odpowiedzi
𝑇𝐿; 𝐷𝑅
Nie wiem, jak było to wymawiane w przeszłości, ale w pewnym momencie musiało to być /ˈθriː.pɛ.ni/ (TRZY.PE.NI), które jest słowem składającym się z trzech sylab i ma samogłoskę „napiętą” w jego pierwsza sylaba, co oznacza, że jest głównym kandydatem do Trisyllabic Laxing . Jest to proces, w którym długa samogłoska / dyftong jest skracana, jeśli następują dwie lub więcej sylab:
- * / ˈΘriː.pɛ.ni / → /ˈθrɛ.pɛ.ni/ [ponieważ wiemy, że / iː / staje się / ɛ / kiedy następują sylaby]
Następnie samogłoska / ɛ / w drugiej sylabie stała się / ə / i ostatecznie została zsynchronizowana (usunięta), więc otrzymaliśmy /ˈθrɛp.ni/.
(Wyjaśniłem Trisyllabic Laxing w tej odpowiedzi na pytanie „ Dlaczego„ południe ”i„ południowy ”wymawia się z różnymi samogłoskami? ”, Ale omówię to krótko tutaj).
𝐸𝑥𝑝𝑙𝑎𝑛𝑎𝑡𝑖𝑜𝑛
Trisyllabic Laxing
Trisyllabic Laxing Proces, w którym napięta samogłoska (długa samogłoska lub dyftong) jest rozluźniana (skracana), jeśli następują dwie (lub więcej) sylaby. Gdy dodajemy sylaby do podstawy słowa w języku angielskim, skracamy długość samogłoski w podstawie. Jeśli po sylabie zawierającej napiętą samogłoskę następują dwie lub więcej sylab, napięta samogłoska często staje się luźna.
W pewnym momencie zasada ta miała zastosowanie do wszystkich istotnych spraw; była to zatem zasada czysto fonologiczna, ograniczenie tego, co można wymówić w języku angielskim. Później przestał być częścią angielskiej fonologii, jednak jego pozostałości są nadal bardzo widoczne we współczesnym angielskim.
Przykłady:
- insane / ɪnˈs eɪ n / → insanity / ɪnˈs æ n.ə.ti /
- serene / səˈr iː n / → serenity / səˈr ɛ .nə.ti /
- boskie / dɪˈv aɪ n / → boskość / dɪˈv ɪ .nə.ti /
Był dość regularny wzór krótkich i długich samogłosek w odpowiednich parach.
Związek między [iː] a [ɛ]
Samogłoska POLAROWA [iː] ma systematyczny związek z samogłoską DRESS [ɛ]. Samogłoska [iː] w bazie często skracana do [ɛ], ponieważ sylaby były dodawane do podstawy słowa.
Zależność ta znajduje odzwierciedlenie w pogodne - spokój i krótkie - zwięzłość , dlatego widać samogłoski [i] w Serene i krótkie , ale [ɛ] w spokoju i zwięzłości , ponieważ napięta samogłoska następuje przez dwa (lub więcej) sylab teraz.
Rozluźnienie samogłoski w pierwszej sylabie trzech pensów
To samo stało się z trzema pensami :
- / ˈΘr iː .pɛ.ni / → / ˈθr ɛ .pɛ.ni /
po napiętej samogłosce [iː] następowały dwie sylaby, dlatego została skrócona do [ɛ] (zgodnie z zasadą trójsylabicznego rozluźnienia).
W przeciwieństwie do tego, napięta samogłoska w potrójnej części nie została rozluźniona, ponieważ zawsze była to dwusylabowe słowo (dwusylabowe), a aby nastąpiło rozluźnienie trójsylabowe, potrzebujemy co najmniej trzech sylab.
- Trzykrotnie → / ˈθriːfəʊld /, a nie * / ˈθrɛfəʊld /
Osłabienie samogłoski w drugiej sylabie trzech pensów
OK, pierwsza sylaba jest teraz czysta, ale co z drugą? Dlaczego samogłoska w drugiej sylabie jest dalej redukowana (/ ˈθrɛp (ə) ni /)?
Dzieje się tak, ponieważ druga sylaba nie ma akcentu podstawowego. Jak wiemy, sylaby nieakcentowane są często redukowane do szwa,
- /ˈΘrɛ.p ɛ .ni / → / ˈθrɛp ə ni /.
Większość ludzi dalej redukuje to do /ˈθrɛp.ni/, ponieważ istnieje tendencja do opuszczania nieakcentowanej samogłoski, gdy natychmiast następuje po akcentowanej sylabie (jak w choc.late, av.rage, cam.ra dla „niektórych” osób).
Niektórzy ludzie również wymawiają to z [ʌ] w pierwszej sylabie, ale wydaje się, że jest to późniejsza zmiana lub może być dialektalna.
Dorastałem z 12-stronną monetą 3 d . Nie nazwaliśmy tego „trzy pensy”, ale „trzy pensy” z u wymawianym zgodnie z Twoim dialektem, czasami jako e . Grosz, dwie pensy, trzy pensy. Nie oznacza to jednak, że nikt nigdy nie powiedział „trzy pensy” czy „trzy pensy”. Ponieważ trzy jest w liczbie mnogiej, były to pensy, a nie grosze , z wyjątkiem sytuacji, gdy chodziło o samą monetę: kawałek trzypensa .
Dlaczego tak to wymawiano? Poprzez powszechne i częste użytkowanie. Mówisz
Angielska pisownia i wymowa idą w parze
ale to po prostu nieprawda.
W 1971 roku Wielka Brytania przeszła na monety dziesiętne, moneta 3 d wyszła z obiegu, a sposób, w jaki mówiliśmy o monetach, zmienił się z dnia na dzień. Ludzie mówili na szczudłach „trzy nowe pensy” i chociaż mieliśmy teraz monetę 2 pensów, której wcześniej nie było, wszyscy przestali mówić „dwa pensy” ”i powiedzieli„ dwa nowe pensy ”. Minęło wiele lat, zanim ludzie znów zaczęli mówić”. dwa pensy ”, ale ponieważ nie ma monety o nominale 3 pensów, nieczęsto zdarza się, że trzeba powiedzieć„ trzy pensy ”, a to tłumaczy wrażenie, że jest to słowo niezwykłe: jest ono historyczne.
Na marginesie: możesz chcieć poznać przymiotnik tuppenny-ha'penny (2½ d ), który oznacza „prawie bezwartościowy”.
threpni? Przez całe moje dzieciństwo w Anglii w latach 50. i 60. wymawiano go jako „thrupence / thrupnee”, z „u” wymawianym jako „pełne”. „Thrupence” była bardzo standardową ceną za słodycze (co ludzie w USA nazywają cukierkami!), Chociaż było mnóstwo słodyczy, które można było kupić za mniej.