Przeklęta mamusia

Mamusia była doktorem skurwysynem.

Nie mam na myśli „mama”, jak ja w trzeciej osobie. Tu nie chodzi o mnie. Jak to możliwe , kiedy ktoś taki jak ona upuszcza na świat dwójkę dzieci, a potem skacze z łóżka do łóżka urazowego, zakładając, że wyzdrowieje?

Pielęgniarka. Powinna była się przejmować.

Miałem sześcioro dzieci – częściowo dlatego, że miałem taką nadzieję. Może pokochałaby ich tak bardzo, że w końcu pokochałaby mnie przez zastępstwo. W każdym razie urodziłam sześcioro dzieci.

A potem odmówiłem ich opuszczenia.

Miałem około jedenastu lat, kiedy zorientowałem się, że mama rzuciła się na swojego szefa. Dzwonił do naszego domu w porze lunchu. Było lato, więc odbierałem i miałem nadzieję, że to tylko ona, prosząc mnie, żebym dorzucił mrożoną lasagne, zanim skończy się Animaniacs .

„Czy tam jest Kim?” – zapytałby uprzejmy męski głos.

"Nie! Czy mogę przyjąć wiadomość?

"NIE."

Powiedziałbym mamie, że ktoś ciągle dzwoni i nie zostawia wiadomości. I tak właśnie, pewnego dnia przy kolacji, wyjawiłem jej romans.

Dołącz do Lindy Vogel na Medium , subskrybuj i śledź Sweary Mommy , aby zobaczyć więcej niechlujnych prób pierwszego rozdziału jej wspomnień.

A dla innej próby w Ch 1 —