Jak doszło do powstania pierwszych uczniów Jezusa?
W Jana 1: 35-42 2 uczniów Jana poszło za Jezusem po tym, jak Jan ogłosił obecność Chrystusa.
„Andrzej, brat Szymona Piotra, był jednym z tych ludzi, którzy usłyszeli, co powiedział Jan, a potem poszli za Jezusem. Andrzej poszedł odszukać swego brata, Szymona, i powiedział mu: „Znaleźliśmy Mesjasza” (co oznacza „Chrystusa”) ”. Jana 1: 40-41 NLT
Myślałem jednak, że Jezus widział Piotra i Andrzeja nad morzem. Mateusza 4: 18-20 mówi
„Pewnego dnia, gdy Jezus szedł brzegiem Jeziora Galilejskiego, ujrzał dwóch braci - Szymona, zwanego też Piotrem, i Andrzeja - wrzucających sieć do wody, bo żyli z ryb. Jezus zawołał do nich: „Chodźcie, chodźcie za mną, a pokażę wam, jak łowić ludzi!” A oni natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim. " Mateusza 4: 18-20 NLT
Która z tych sytuacji wydarzyła się jako pierwsza? Albo który z nich jest poprawny; wydają się być bardzo różnymi drogami, którymi przyszli pierwsi uczniowie Jezusa?
Odpowiedzi
Uczniowie (Jakub, Jan, Piotr i Andrzej) zostali wezwani osobiście przez Jezusa po tym, jak, podobnie jak wielu innych, udali się z Galilei do Judei, aby odpokutować i przyjąć chrzest za posługę Jana.
Musieli tymczasowo odłożyć na bok swoje rodzinne interesy, aby skupić się na duchowych wydarzeniach, które mają miejsce w pobliżu rzeki Jordan.
Odpowiadając na służbę Jana, Jezus przeszedł obok i na wezwanie Jana:
Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata [Jan 1:29 KJV],
opuścili Jana i poszli za Jezusem.
Następnie, powracając do swoich zajęć na północy, Jezus odwiedził ich i wezwał, aby służyli innym ( aby byli rybakami ludzi ), podczas gdy on (Jezus) wędrował po Morzu Galilejskim, kiedy łowili.
Natychmiast porzucili swoje zajęcia, tym razem na stałe, aby całkowicie oddać się temu szczególnemu powołaniu.
Pierwsza to powołanie osobiste . Drugie to powołanie powołaniowe.
To jest jeden sposób na pogodzenie tych dwóch fragmentów. John 1 wydarzył się pierwszy.
40 Andrzej, brat Szymona Piotra, był jednym z dwóch, którzy usłyszeli słowa Jana i poszli za Jezusem. 41 Pierwszą rzeczą, jaką zrobił Andrzej, było znalezienie swego brata Szymona i powiedzenie mu: „Znaleźliśmy Mesjasza” (to jest Chrystusa). 42 I przyprowadził go do Jezusa.
Jezus spojrzał na niego i powiedział: „Ty jesteś Szymon, syn Jana. Będziesz nazwany Kefas ”(po przetłumaczeniu Piotr).
Andrzej dowiedział się o Jezusie od Jana Chrzciciela. Andrzej powiedział swojemu bratu, Szymonowi (Piotrowi). Zaczęli naśladować Jezusa z przerwami, nadal wykonując swoje codzienne zajęcia.
Później w 4 rozdziale Ewangelii Mateusza inicjatywa wyszła od Jezusa. Jezus zobaczył ich i nakazał im iść za nim oficjalnie / na stałe.
18 Gdy Jezus szedł nad Jeziorem Galilejskim, ujrzał dwóch braci, Szymona zwanego Piotrem i jego brata Andrzeja. Zarzucali sieć do jeziora, bo byli rybakami. 19 „Chodź i chodź za mną” - powiedział Jezus - „a wyślę cię, abyś łowił ludzi”. 20 Oni natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim.
Spotkali Jezusa już wcześniej. Znali go. Porzucili swoją zwykłą pracę. Bez wahania szli za nim do końca życia.
Logicznie rzecz biorąc, pierwsza instancja (J 1: 40-41) musi poprzedzać drugą (Mt 4: 18-20), ponieważ w pierwszej instancji chodzi o zapoznanie się i zaznajomienie się z Jezusem przez Andrzeja i Szymona, podczas gdy druga instancja dotyczy Jezusa przychodząc do swoich nowych znajomych i wzywając ich na misję.
Logicznie rzecz biorąc jest to non sequitur, jeśli po tym, jak Jezus, nieoczekiwanie, bez uprzedniego zapoznania się z nimi i rozmowy z nimi, powierzył im misję oddającą życie, a oni natychmiast porzucili wszystko i podążali za Nim.
A także, logicznie non sequitur, że nawet gdybyśmy przypuszczali, tylko hipotetycznie, że zdarzyło się takie wezwanie „spontaniczne”, to byłoby całkowicie nieprawdopodobne, aby po otrzymaniu od Jezusa polecenia zostania „rybakami ludzi”, tj. Apostołami. , potrzebowaliby zachęty ze strony Jana Chrzciciela, ich nauczyciela, aby pójść za Nim, aby zwrócił się do nich za Nim, wiedząc, że jest śledzony, i czy zapytał ich: „czego szukacie?”. (Ewangelia Jana 1:38), gdyż do tego czasu będzie wiedział, czego szukają w naśladowaniu Jezusa, czyli stanie się rybakami ludzi. To pytanie Jezusa (Ew. Jana 1:38) wskazuje raczej na ich nieskazitelne, wstępne spotkanie.
Dla porównania: dwóch braci praktykujących karate w prowincjonalnym mieście Juanju (niegdyś słynącym w całych Chinach z mistrzów karate) dowiaduje się od swojego trenera o wielkim artyście karate, powiedzmy Jun Su, który przybył do Juanju; natychmiast idą, zapoznają się z nim i rozmawiają z nim. Tydzień później Jun Su przychodzi do tych braci, kiedy odnawiają swój stary samochód: „Chodźcie i chodźcie za mną, uczynię was konserwatorami nie samochodów, ale sławę karate Juanju!”.