regresja nieliniowa z efektem losowym i sodą
Mam problem, którego nie potrafię rozwiązać. Chciałbym użyć nlme
lub nlmODE
przeprowadzić regresję nieliniową z efektem losowym, wykorzystując jako model rozwiązanie równania różniczkowego drugiego rzędu o stałych współczynnikach (oscylator tłumiony).
Udaje mi się używać nlme
z prostymi modelami, ale wydaje się, że użycie deSolve
do wygenerowania rozwiązania równania różniczkowego powoduje problem. Poniżej przykład i problemy, z którymi się borykam.
Dane i funkcje
Oto funkcja generująca rozwiązanie równania różniczkowego za pomocą deSolve
:
library(deSolve)
ODE2_nls <- function(t, y, parms) {
S1 <- y[1]
dS1 <- y[2]
dS2 <- dS1
dS1 <- - parms["esp2omega"]*dS1 - parms["omega2"]*S1 + parms["omega2"]*parms["yeq"]
res <- c(dS2,dS1)
list(res)}
solution_analy_ODE2 = function(omega2,esp2omega,time,y0,v0,yeq){
parms <- c(esp2omega = esp2omega,
omega2 = omega2,
yeq = yeq)
xstart = c(S1 = y0, dS1 = v0)
out <- lsoda(xstart, time, ODE2_nls, parms)
return(out[,2])
}
Potrafię wygenerować rozwiązanie dla zadanego okresu i współczynnika tłumienia, jak tutaj np. Okres 20 i lekkie tłumienie 0,2:
# small example:
time <- 1:100
period <- 20 # period of oscillation
amort_factor <- 0.2
omega <- 2*pi/period # agular frequency
oscil <- solution_analy_ODE2(omega^2,amort_factor*2*omega,time,1,0,0)
plot(time,oscil)
Teraz generuję panel 10 osobników z losową fazą startową (tzn. Inną pozycją startową i inną prędkością). Celem jest wykonanie regresji nieliniowej z losowym wpływem na wartości początkowe
library(data.table)
# generate panel
Npoint <- 100 # number of time poitns
Nindiv <- 10 # number of individuals
period <- 20 # period of oscillation
amort_factor <- 0.2
omega <- 2*pi/period # agular frequency
# random phase
phase <- sample(seq(0,2*pi,0.01),Nindiv)
# simu data:
data_simu <- data.table(time = rep(1:Npoint,Nindiv), ID = rep(1:Nindiv,each = Npoint))
# signal generation
data_simu[,signal := solution_analy_ODE2(omega2 = omega^2,
esp2omega = 2*0.2*omega,
time = time,
y0 = sin(phase[.GRP]),
v0 = omega*cos(phase[.GRP]),
yeq = 0)+
rnorm(.N,0,0.02),by = ID]
Jeśli spojrzymy, mamy odpowiedni zestaw danych:
library(ggplot2)
ggplot(data_simu,aes(time,signal,color = ID))+
geom_line()+
facet_wrap(~ID)
Problemy
Korzystanie z nlme
Używając nlme
z podobną składnią, pracując na prostszych przykładach (funkcje nieliniowe bez użycia deSolve), próbowałem:
fit <- nlme(model = signal ~ solution_analy_ODE2(esp2omega,omega2,time,y0,v0,yeq),
data = data_simu,
fixed = esp2omega + omega2 + y0 + v0 + yeq ~ 1,
random = y0 ~ 1 ,
groups = ~ ID,
start = c(esp2omega = 0.08,
omega2 = 0.04,
yeq = 0,
y0 = 1,
v0 = 0))
Otrzymuję:
Błąd w checkFunc (Func2, times, y, rho): Liczba pochodnych zwróconych przez func () (2) musi być równa długości wektora warunków początkowych (2000)
Śledzenie:
12. stop(paste("The number of derivatives returned by func() (", length(tmp[[1]]), ") must equal the length of the initial conditions vector (", length(y), ")", sep = ""))
11. checkFunc(Func2, times, y, rho)
10. lsoda(xstart, time, ODE2_nls, parms)
9. solution_analy_ODE2(omega2, esp2omega, time, y0, v0, yeq)
.
.
Wygląda na nlme
to, że próbuje przekazać wektor warunku początkowego do solution_analy_ODE2
i powoduje błąd w checkFunc
z lasoda
.
Próbowałem użyć nlsList
:
test <- nlsList(model = signal ~ solution_analy_ODE2(omega2,esp2omega,time,y0,v0,yeq) | ID,
data = data_simu,
start = list(esp2omega = 0.08, omega2 = 0.04,yeq = 0,
y0 = 1,v0 = 0),
control = list(maxiter=150, warnOnly=T,minFactor = 1e-10),
na.action = na.fail, pool = TRUE)
head(test)
Call:
Model: signal ~ solution_analy_ODE2(omega2, esp2omega, time, y0, v0, yeq) | ID
Data: data_simu
Coefficients:
esp2omega omega2 yeq y0 v0
1 0.1190764 0.09696076 0.0007577956 -0.1049423 0.30234654
2 0.1238936 0.09827158 -0.0003463023 0.9837386 0.04773775
3 0.1280399 0.09853310 -0.0004908579 0.6051663 0.25216134
4 0.1254053 0.09917855 0.0001922963 -0.5484005 -0.25972829
5 0.1249473 0.09884761 0.0017730823 0.7041049 0.22066652
6 0.1275408 0.09966155 -0.0017522320 0.8349450 0.17596648
Widzimy, że nieliniowe dopasowanie działa dobrze na poszczególnych sygnałach. Teraz, jeśli chcę wykonać regresję zbioru danych z efektami losowymi, składnia powinna wyglądać następująco:
fit <- nlme(test,
random = y0 ~ 1 ,
groups = ~ ID,
start = c(esp2omega = 0.08,
omega2 = 0.04,
yeq = 0,
y0 = 1,
v0 = 0))
Ale otrzymuję dokładnie ten sam komunikat o błędzie.
Następnie spróbowałem użyć nlmODE
, kierując się komentarzem Bne Bolkera na podobne pytanie, które zadałem kilka lat temu
używając nlmODE
library(nlmeODE)
datas_grouped <- groupedData( signal ~ time | ID, data = data_simu,
labels = list (x = "time", y = "signal"),
units = list(x ="arbitrary", y = "arbitrary"))
modelODE <- list( DiffEq = list(dS2dt = ~ S1,
dS1dt = ~ -esp2omega*S1 - omega2*S2 + omega2*yeq),
ObsEq = list(yc = ~ S2),
States = c("S1","S2"),
Parms = c("esp2omega","omega2","yeq","ID"),
Init = c(y0 = 0,v0 = 0))
resnlmeode = nlmeODE(modelODE, datas_grouped)
assign("resnlmeode", resnlmeode, envir = .GlobalEnv)
#Fitting with nlme the resulting function
model <- nlme(signal ~ resnlmeode(esp2omega,omega2,yeq,time,ID),
data = datas_grouped,
fixed = esp2omega + omega2 + yeq + y0 + v0 ~ 1,
random = y0 + v0 ~1,
start = c(esp2omega = 0.08,
omega2 = 0.04,
yeq = 0,
y0 = 0,
v0 = 0)) #
Wyskakuje mi błąd:
Błąd w resnlmeode (esp2omega, omega2, yeq, time, ID): nie znaleziono obiektu „yhat”
Tutaj nie rozumiem, skąd bierze się błąd ani jak go rozwiązać.
pytania
- Czy możesz odtworzyć problem?
- Czy ktoś ma pomysł na rozwiązanie tego problemu za pomocą albo
nlme
albonlmODE
? - Jeśli nie, czy istnieje rozwiązanie wykorzystujące inny pakiet? Widziałem
nlmixr
(https://cran.r-project.org/web/packages/nlmixr/index.html), ale tego nie wiem, instalacja jest skomplikowana i została niedawno usunięta z CRAN
Zmiany
@tpetzoldt zasugerował fajny sposób debugowania nlme
zachowania i bardzo mnie to zaskoczyło. Oto przykład roboczy z funkcją nieliniową, w którym generuję zestaw 5 osób z losowym parametrem różniącym się między osobami:
reg_fun = function(time,b,A,y0){
cat("time : ",length(time)," b :",length(b)," A : ",length(A)," y0: ",length(y0),"\n")
out <- A*exp(-b*time)+(y0-1)
cat("out : ",length(out),"\n")
tmp <- cbind(b,A,y0,time,out)
cat(apply(tmp,1,function(x) paste(paste(x,collapse = " "),"\n")),"\n")
return(out)
}
time <- 0:10*10
ramdom_y0 <- sample(seq(0,1,0.01),10)
Nid <- 5
data_simu <-
data.table(time = rep(time,Nid),
ID = rep(LETTERS[1:Nid],each = length(time)) )[,signal := reg_fun(time,0.02,2,ramdom_y0[.GRP]) + rnorm(.N,0,0.1),by = ID]
Koty w funkcji podają tutaj:
time : 11 b : 1 A : 1 y0: 1
out : 11
0.02 2 0.64 0 1.64
0.02 2 0.64 10 1.27746150615596
0.02 2 0.64 20 0.980640092071279
0.02 2 0.64 30 0.737623272188053
0.02 2 0.64 40 0.538657928234443
0.02 2 0.64 50 0.375758882342885
0.02 2 0.64 60 0.242388423824404
0.02 2 0.64 70 0.133193927883213
0.02 2 0.64 80 0.0437930359893108
0.02 2 0.64 90 -0.0294022235568269
0.02 2 0.64 100 -0.0893294335267746
.
.
.
Teraz robię z nlme
:
nlme(model = signal ~ reg_fun(time,b,A,y0),
data = data_simu,
fixed = b + A + y0 ~ 1,
random = y0 ~ 1 ,
groups = ~ ID,
start = c(b = 0.03, A = 1,y0 = 0))
Dostaję:
time : 55 b : 55 A : 55 y0: 55
out : 55
0.03 1 0 0 0
0.03 1 0 10 -0.259181779318282
0.03 1 0 20 -0.451188363905974
0.03 1 0 30 -0.593430340259401
0.03 1 0 40 -0.698805788087798
0.03 1 0 50 -0.77686983985157
0.03 1 0 60 -0.834701111778413
0.03 1 0 70 -0.877543571747018
0.03 1 0 80 -0.909282046710588
0.03 1 0 90 -0.93279448726025
0.03 1 0 100 -0.950212931632136
0.03 1 0 0 0
0.03 1 0 10 -0.259181779318282
0.03 1 0 20 -0.451188363905974
0.03 1 0 30 -0.593430340259401
0.03 1 0 40 -0.698805788087798
0.03 1 0 50 -0.77686983985157
0.03 1 0 60 -0.834701111778413
0.03 1 0 70 -0.877543571747018
0.03 1 0 80 -0.909282046710588
0.03 1 0 90 -0.93279448726025
0.03 1 0 100 -0.950212931632136
0.03 1 0 0 0
0.03 1 0 10 -0.259181779318282
0.03 1 0 20 -0.451188363905974
0.03 1 0 30 -0.593430340259401
0.03 1 0 40 -0.698805788087798
0.03 1 0 50 -0.77686983985157
0.03 1 0 60 -0.834701111778413
0.03 1 0 70 -0.877543571747018
0.03 1 0 80 -0.909282046710588
0.03 1 0 90 -0.93279448726025
0.03 1 0 100 -0.950212931632136
0.03 1 0 0 0
0.03 1 0 10 -0.259181779318282
0.03 1 0 20 -0.451188363905974
0.03 1 0 30 -0.593430340259401
0.03 1 0 40 -0.698805788087798
0.03 1 0 50 -0.77686983985157
0.03 1 0 60 -0.834701111778413
0.03 1 0 70 -0.877543571747018
0.03 1 0 80 -0.909282046710588
0.03 1 0 90 -0.93279448726025
0.03 1 0 100 -0.950212931632136
0.03 1 0 0 0
0.03 1 0 10 -0.259181779318282
0.03 1 0 20 -0.451188363905974
0.03 1 0 30 -0.593430340259401
0.03 1 0 40 -0.698805788087798
0.03 1 0 50 -0.77686983985157
0.03 1 0 60 -0.834701111778413
0.03 1 0 70 -0.877543571747018
0.03 1 0 80 -0.909282046710588
0.03 1 0 90 -0.93279448726025
0.03 1 0 100 -0.950212931632136
time : 55 b : 55 A : 55 y0: 55
out : 55
0.03 1 0 0 0
0.03 1 0 10 -0.259181779318282
0.03 1 0 20 -0.451188363905974
0.03 1 0 30 -0.593430340259401
0.03 1 0 40 -0.698805788087798
0.03 1 0 50 -0.77686983985157
0.03 1 0 60 -0.834701111778413
0.03 1 0 70 -0.877543571747018
0.03 1 0 80 -0.909282046710588
0.03 1 0 90 -0.93279448726025
0.03 1 0 100 -0.950212931632136
0.03 1 0 0 0
0.03 1 0 10 -0.259181779318282
0.03 1 0 20 -0.451188363905974
0.03 1 0 30 -0.593430340259401
0.03 1 0 40 -0.698805788087798
0.03 1 0 50 -0.77686983985157
0.03 1 0 60 -0.834701111778413
0.03 1 0 70 -0.877543571747018
0.03 1 0 80 -0.909282046710588
0.03 1 0 90 -0.93279448726025
0.03 1 0 100 -0.950212931632136
0.03 1 0 0 0
0.03 1 0 10 -0.259181779318282
0.03 1 0 20 -0.451188363905974
0.03 1 0 30 -0.593430340259401
0.03 1 0 40 -0.698805788087798
0.03 1 0 50 -0.77686983985157
0.03 1 0 60 -0.834701111778413
0.03 1 0 70 -0.877543571747018
0.03 1 0 80 -0.909282046710588
0.03 1 0 90 -0.93279448726025
0.03 1 0 100 -0.950212931632136
...
Więc nlme
wiąże 5 razy (liczbę osobników) wektor czasu i przekazuje go do funkcji, z parametrami powtarzanymi tyle samo razy. Co oczywiście nie jest zgodne ze sposobem lsoda
i działaniem mojej funkcji.
Odpowiedzi
Wygląda na to, że model ode jest wywoływany z niewłaściwym argumentem, więc otrzymuje wektor z 2000 zmiennymi stanu zamiast 2. Spróbuj wykonać następujące czynności, aby zobaczyć problem:
ODE2_nls <- function(t, y, parms) {
cat(length(y),"\n") # <----
S1 <- y[1]
dS1 <- y[2]
dS2 <- dS1
dS1 <- - parms["esp2omega"]*dS1 - parms["omega2"]*S1 + parms["omega2"]*parms["yeq"]
res <- c(dS2,dS1)
list(res)
}
Edycja : Myślę, że funkcja analityczna zadziałała, ponieważ jest wektoryzowana, więc możesz spróbować wektoryzować funkcję ode, albo przez iterację po modelu ode, albo (lepiej) wewnętrznie używając wektorów jako zmiennych stanu. Podobnie jak ode
w przypadku rozwiązywania układów z kilkoma 100 tys. Równań, 2000 powinno być wykonalne.
Wydaje mi się, że zarówno stany, jak i parametry z nlme
są przekazywane jako wektory. Zmienna stanu modelu ode jest wówczas wektorem „długim”, parametry można zaimplementować w postaci listy.
Oto przykład (edytowany, teraz z parametrami w postaci listy):
ODE2_nls <- function(t, y, parms) {
#cat(length(y),"\n")
#cat(length(parms$omega2)) ndx <- seq(1, 2*N-1, 2) S1 <- y[ndx] dS1 <- y[ndx + 1] dS2 <- dS1 dS1 <- - parms$esp2omega * dS1 - parms$omega2 * S1 + parms$omega2 * parms$yeq
res <- c(dS2, dS1)
list(res)
}
solution_analy_ODE2 = function(omega2, esp2omega, time, y0, v0, yeq){
parms <- list(esp2omega = esp2omega, omega2 = omega2, yeq = yeq)
xstart = c(S1 = y0, dS1 = v0)
out <- ode(xstart, time, ODE2_nls, parms, atol=1e-4, rtol=1e-4, method="ode45")
return(out[,2])
}
Następnie ustaw (lub oblicz) liczbę równań, np N <- 1
. Odpowiednio. N <-1000
przed wezwaniami.
Model przebiega w ten sposób, zanim przejdzie do problemów numerycznych, ale to już inna historia ...
Możesz wtedy spróbować użyć innego solwera ode (np. vode
), Ustawić atol
i rtol
obniżyć wartości, dostosować nmle
parametry optymalizacji, użyć ograniczeń pola ... i tak dalej, jak zwykle w optymalizacji nieliniowej.
Znalazłem rozwiązanie nlme
polegające na hakowaniu : jak pokazano w mojej edycji, problem wynika z faktu, że nlme
wektor NindividxNpoints jest przekazywany do funkcji nieliniowej, zakładając, że funkcja kojarzy dla każdego punktu czasowego wartość. Ale lsoda
nie rób tego, ponieważ całkuje równanie w czasie (tj. Potrzebuje całego czasu do określonego punktu czasu, aby wygenerować wartość).
Moje rozwiązanie polega na zdekomponowaniu parametrów nlme
przekazanych do mojej funkcji, wykonaniu obliczeń i odtworzeniu wektora:
detect_id <- function(vec){
tmp <- c(0,diff(vec))
out <- tmp
out <- NA
out[tmp < 0] <- 1:sum(tmp < 0)
out <- na.locf(out,na.rm = F)
rleid(out)
}
detect_id
rozłożyć wektor czasu na pojedynczy identyfikator wektorów czasu:
detect_id(rep(1:10,3))
[1] 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3
Następnie funkcja wykonuje numeryczną pętlę całkowania na każdym osobniku i wiąże razem otrzymane wektory:
solution_analy_ODE2_modif = function(omega2,esp2omega,time,y0,v0,yeq){
tmp <- detect_id(time)
out <- lapply(unique(tmp),function(i){
idxs <- which(tmp == i)
parms <- c(esp2omega = esp2omega[idxs][1],
omega2 = omega2[idxs][1],
yeq = yeq[idxs][1])
xstart = c(S1 = y0[idxs][1], dS1 = v0[idxs][1])
out_tmp <- lsoda(xstart, time[idxs], ODE2_nls, parms)
out_tmp[,2]
}) %>% unlist()
return(out)
}
Robię test, w którym przekazuję wektor podobny do tego, który nlme
przechodzi do funkcji:
omega2vec <- rep(0.1,30)
eps2omegavec <- rep(0.1,30)
timevec <- rep(1:10,3)
y0vec <- rep(1,30)
v0vec <- rep(0,30)
yeqvec = rep(0,30)
solution_analy_ODE2_modif(omega2 = omega2vec,
esp2omega = eps2omegavec,
time = timevec,
y0 = y0vec,
v0 = v0vec,
yeq = yeqvec)
[1] 1.0000000 0.9520263 0.8187691 0.6209244 0.3833110 0.1321355 -0.1076071 -0.3143798
[9] -0.4718058 -0.5697255 1.0000000 0.9520263 0.8187691 0.6209244 0.3833110 0.1321355
[17] -0.1076071 -0.3143798 -0.4718058 -0.5697255 1.0000000 0.9520263 0.8187691 0.6209244
[25] 0.3833110 0.1321355 -0.1076071 -0.3143798 -0.4718058 -0.5697255
To działa. Nie działałoby to z metodą @tpetzoldt, ponieważ wektor czasu przechodzi od 10 do 0, co spowodowałoby problemy z integracją. Tutaj naprawdę muszę zhakować sposób, w jaki nlnme
działa. Teraz :
fit <- nlme(model = signal ~ solution_analy_ODE2_modif (esp2omega,omega2,time,y0,v0,yeq),
data = data_simu,
fixed = esp2omega + omega2 + y0 + v0 + yeq ~ 1,
random = y0 ~ 1 ,
groups = ~ ID,
start = c(esp2omega = 0.5,
omega2 = 0.5,
yeq = 0,
y0 = 1,
v0 = 1))
działa jak marzenie
summary(fit)
Nonlinear mixed-effects model fit by maximum likelihood
Model: signal ~ solution_analy_ODE2_modif(omega2, esp2omega, time, y0, v0, yeq)
Data: data_simu
AIC BIC logLik
-597.4215 -567.7366 307.7107
Random effects:
Formula: list(y0 ~ 1, v0 ~ 1)
Level: ID
Structure: General positive-definite, Log-Cholesky parametrization
StdDev Corr
y0 0.61713329 y0
v0 0.67815548 -0.269
Residual 0.03859165
Fixed effects: esp2omega + omega2 + y0 + v0 + yeq ~ 1
Value Std.Error DF t-value p-value
esp2omega 0.4113068 0.00866821 186 47.45002 0.0000
omega2 1.0916444 0.00923958 186 118.14876 0.0000
y0 0.3848382 0.19788896 186 1.94472 0.0533
v0 0.1892775 0.21762610 186 0.86974 0.3856
yeq 0.0000146 0.00283328 186 0.00515 0.9959
Correlation:
esp2mg omega2 y0 v0
omega2 0.224
y0 0.011 -0.008
v0 0.005 0.030 -0.269
yeq -0.091 -0.046 0.009 -0.009
Standardized Within-Group Residuals:
Min Q1 Med Q3 Max
-3.2692477 -0.6122453 0.1149902 0.6460419 3.2890201
Number of Observations: 200
Number of Groups: 10