Human Intelligence & Artificial Intelligence: Evolution of Data Science – przyszłość cyborgów?

Inteligencja ludzka odnosi się do zdolności intelektualnych ludzi, które pozwalają nam myśleć, uczyć się na podstawie różnych doświadczeń, rozumieć złożone koncepcje, stosować logikę i rozumowanie, rozwiązywać problemy matematyczne, rozpoznawać wzorce, wyciągać wnioski i podejmować decyzje, zachowywać informacje i komunikować się z innymi istotami ludzkimi.

Z biegiem czasu ludzki mózg rozwinął się w reagowaniu na instynkty przetrwania, wykorzystywaniu ciekawości intelektualnej i radzeniu sobie z wymaganiami natury. Kiedy ludzie zrozumieli dynamikę środowiska, rozpoczęliśmy naszą misję odtworzenia natury. Nasz sukces w naśladowaniu natury jest związany z postępem nauki i technologii.

SZTUCZNA INTELIGENCJA

Niecałą dekadę po tym, jak pomógł siłom alianckim wygrać II wojnę światową, łamiąc nazistowską maszynę szyfrującą Enigma, matematyk Alan Turing po raz drugi zmienił historię, zadając proste pytanie: „Czy maszyny mogą myśleć?”

Artykuł Turinga z 1950 r. „Computing Machinery and Intelligence” i następujący po nim Test Turinga ustanowiły fundamentalny cel i wizję sztucznej inteligencji.

Mówiąc prościej, sztuczna inteligencja (AI) to podejście, które pomaga maszynom uczyć się samodzielnie z inteligencją podobną do ludzkiej poprzez połączenie algorytmów Deep Learning, Machine Learning i Data Science. Technologie takie jak sieci neuronowe, przetwarzanie języka naturalnego, przetwarzanie robotyki, usługi kognitywne, rzeczywistość mieszana (AR/VR) itp. sprawiają, że maszyny są bardziej inteligentne. W rezultacie systemy maszyn podejmują decyzje w taki sam sposób, jak robimy to w naszym codziennym życiu.

ŁĄCZENIE UMYSŁU Z MASZYNĄ

Sztuczna inteligencja jest niezwykle użyteczna i zdolna do rozwiązywania złożonych problemów, których ludzie nie są w stanie rozwiązać. AI jest szybsza w odpowiednich zadaniach. W niektórych okolicznościach sztuczna inteligencja może określić lepsze wyniki niż matryce decyzyjne oparte na ludziach. Opiera się to na jego zdolności do identyfikowania złożonych wzorców w dużych ilościach danych. Jednak zdolność sztucznej inteligencji do samodzielnego wykonywania złożonego myślenia rozbieżnego jest bardzo ograniczona.

Tak jak starożytni Grecy fantazjowali o szybujących lotach, dzisiejsza wyobraźnia marzy o połączeniu umysłów i maszyn jako remedium na nieznośny problem ludzkiej śmiertelności. Czy umysł może łączyć się bezpośrednio ze sztuczną inteligencją, robotami i innymi umysłami za pośrednictwem technologii interfejsu mózg-komputer (BCI), aby przekroczyć nasze ludzkie ograniczenia?

BCI może różnić się w wielu wymiarach: czy łączy się z obwodowym układem nerwowym (nerwem) czy ośrodkowym układem nerwowym (mózg), czy jest inwazyjny czy nieinwazyjny oraz czy pomaga przywrócić utraconą funkcję lub zwiększa możliwości.

Neuronauka obliczeniowa wypełnia lukę między ludzką inteligencją a sztuczną inteligencją, tworząc teoretyczne modele ludzkiego mózgu do interdyscyplinarnych badań jego funkcji, w tym widzenia, ruchu, kontroli sensorycznej i uczenia się.

Badania nad ludzkimi funkcjami poznawczymi ujawniają głębsze zrozumienie naszego układu nerwowego i jego złożonych możliwości przetwarzania. Modele, które oferują bogaty wgląd w pamięć, przetwarzanie informacji oraz rozpoznawanie mowy/obiektów, jednocześnie przekształcają sztuczną inteligencję.

W ciągu ostatnich 50 lat naukowcy z laboratoriów uniwersyteckich i firm na całym świecie poczynili imponujące postępy w realizacji takiej wizji. Niedawno odnoszący sukcesy przedsiębiorcy, tacy jak Elon Musk (Neuralink) i Bryan Johnson (Kernel), ogłosili nowe start-upy, których celem jest zwiększenie ludzkich możliwości poprzez interfejs mózg-komputer.

W bliższej przyszłości, gdy interfejsy mózg-komputer wykroczą poza przywracanie funkcji osobom niepełnosprawnym, aby wzmocnić osoby sprawne fizycznie poza ich ludzkie możliwości.

Widzieliśmy ostatnio sukcesy w ukierunkowanym leczeniu chorób, takich jak cukrzyca, za pomocą „elektroceutyków” – eksperymentalnych małych implantów, które leczą chorobę bez leków, przekazując polecenia bezpośrednio do narządów wewnętrznych.

A naukowcy odkryli nowe sposoby przezwyciężenia bariery językowej między elektrycznością a biochemią. Na przykład wstrzykiwana „koronka neuronowa” może okazać się obiecującym sposobem na stopniowe umożliwienie neuronom wzrostu wraz z wszczepionymi elektrodami, zamiast ich odrzucania. Elastyczne sondy oparte na nanodrutach, elastyczne rusztowania neuronowe i interfejsy z węgla szklistego mogą również pozwolić komputerom biologicznym i technologicznym na szczęśliwe współistnienie w naszych ciałach w przyszłości.

Łączenie naszych mózgów bezpośrednio z technologią może ostatecznie być naturalnym postępem tego, jak ludzie rozwijali się dzięki technologii na przestrzeni wieków, od używania kół do przezwyciężania naszych dwunożnych ograniczeń po robienie notatek na glinianych tabliczkach i papierze w celu zwiększenia naszej pamięci. Podobnie jak dzisiejsze komputery, smartfony i gogle wirtualnej rzeczywistości, rozszerzone BCI, kiedy w końcu pojawią się na rynku konsumenckim, będą radosne, frustrujące, ryzykowne, a jednocześnie pełne obietnic.