Ogromna przestrzeń i czas

Każdy z nas ma ten jeden moment w swoim życiu, kiedy patrzymy na morze lub patrzymy w niebo i zastanawiamy się nad małością naszego życia i ludzkości jako całości, prawda?

Ostatnio naprawdę zafascynował mnie kosmos i cała astronomia. Pomyślałem o rozpoczęciu serii artykułów o kosmosie, od samego początku wszechświata do możliwej przyszłości. Delikatny tłumacz faktów przeplatających się z największymi nierozwiązanymi tajemnicami, z jakimi nauka kiedykolwiek się zetknęła.

To pierwszy z tej serii.

Wszyscy mamy adres zamieszkania. Określa nasz numer mieszkania, nazwę budynku, nazwę ulicy, region, miasto, kod PIN i kraj. Nigdy nie wykraczamy poza to. Zakłada się, że życie ludzkie, jakie znamy, ogranicza się do granic naszej planety. Jednak to tylko mały fragment tego, co składa się na nasz kosmiczny adres. Zacznijmy analizować, co pociąga za sobą nasz kosmiczny adres.

Ziemia, a następnie nasz Układ Słoneczny obejmujący niezliczone odcienie miliardów księżyców otaczających Jowisza, lód i skały otaczające jego sąsiada Saturna, uciekający efekt cieplarniany charakterystyczny dla Wenus i różne sygnatury innych planet rodzeństwa.

Pomniejsz trochę, a nasze Słońce będzie tylko kolejną gwiazdą w jeszcze innej galaktyce. Nie należy się jednak kłaniać; lodowa warstwa zwana Obłokiem Oorta jest widoczna poza planetą karłowatą jako kosmologiczna granica między Układem Słonecznym a obszarem grawitacyjnej dominacji Słońca.

Pływamy teraz w czarnej przestrzeni nicości. Gdybyśmy wpadli na szalony pomysł zabrania ze sobą gogli noktowizyjnych, zobaczylibyśmy to, co obecnie nazywa się planetami zbuntowanymi, kulami ze stopionymi rdzeniami i zamarzniętymi powierzchniami. Zrozumiałe, że brak układu planetarnego i matki Słońca, na której można by się oprzeć i nazwać domem, sprawił, że nazwano ich zbuntowanymi.

Poza galaktyką spotykamy naszą ładną sąsiadkę, Andromedę. My obydwoje, Droga Mleczna i Andromeda oraz wszystkie małe rozpryski galaktyk między nami, wspólnie nazywamy grupą lokalną. Te lokalne grupy tworzą supergromadę w Pannie i miliony galaktyk, bliźniacze w przestrzeni, świetle i samej liczbie galaktyk, które zawierają, tworząc coś, co możemy sobie wyobrazić jako siatkową sieć supergromad tworzących obserwowalny wszechświat.

Kopernik jako pierwszy powiedział, że Ziemia nie jest centrum wszechświata. Giordano Bruno spędził całe życie próbując przekonać do tego, że Słońce jest zwykłą gwiazdą i że może istnieć wiele innych światów niż nasz. Ale to były ciężkie czasy dla buntownika. Kościół rzymskokatolicki miał specjalny zespół inkwizycji do karania herezji, a Bruno zginął śmiercią męczeńską w swojej ojczyźnie. Kilka lat później Galileusz ujrzał prawdę w słowach Bruna przez swój teleskop.

Czas.

To zabawne, jak szybko czujemy, że czas leci w dzisiejszym świecie. Porównaj to z kalendarzem kosmicznym i jeśli weźmiemy skalę roku, gdzie każdy miesiąc reprezentuje miliardy lat, a każdy dzień około 40 milionów lat, to większość tego, co czytamy o historii ludzkości i postępie nauki, wydarzyło się w ostatnia sekunda ostatniej minuty ostatniej godziny ostatniego dnia.

Zacznijmy jednak od początku.

1 stycznia w naszym kosmicznym kalendarzu. Big Bang. Nie będę wchodził w całą debatę na temat tego, czy to się naprawdę wydarzyło, czy nie, ale jest wystarczająco dużo dowodów obserwacyjnych na obecność helu w atmosferze i poświatę fal radiowych po katastrofie itp., Aby przedstawić moje stanowisko.

Nasza pierwsza gwiazda urodziła się 10 stycznia. Niedługo potem nasza pierwsza galaktyka 13 stycznia. Droga Mleczna i supernowe oraz kilka niewiarygodnych wniosków, że jesteśmy zrobieni z materiału gwiezdnego (takiego jak Ca i tlen), później jesteśmy świadkami urodzin naszego Słońca 31 sierpnia. Bycie świadkiem jest tutaj trochę mylące, ponieważ my, ludzie, mamy zaplanowany wpis o 23:00 31 grudnia, ale no cóż!

Cały ten przypadkowy aspekt początku naszego istnienia bawi mnie do dziś. Najwyraźniej gdyby asteroida nie trąciła innej o zaledwie cal, która następnie uderzyła w naszą Ziemię, nie byłoby nas tutaj dzisiaj. Ale tak, zrobili to, a potem trochę więcej i powoli fragmenty zderzających się asteroid wirowały w kierunku Księżyca, podczas gdy Ziemia ochładzała się, tworząc morza i oceany. Zaczynając od 100 razy jaśniejszego i 10 razy bliżej niż obecnie, księżyc powoli oddalał się z powodu tarcia pływowego.

21 września to dzień, w którym zaczęło się życie, którego pochodzenie do dziś pozostaje tajemnicą. Przyjdź 9 listopada życie oddychało, poruszało się, jadło i reagowało na otoczenie. Tiktaalik był jednym z pierwszych zwierząt, które zapuściły się na ląd. Nasz pierwszy kwiat zakwitł 28 grudnia. Węgiel powstały, gdy zatonęły nasze starożytne lasy, jest tym, na czym polegamy przez większość naszego codziennego życia dzisiaj, 300 miliardów lat później.

Cóż, my, ludzie, pojawiliśmy się w tym całym kosmicznym kalendarzu ostatniego dnia, 31 grudnia, o godzinie 23.59.46. Wszystko, co wiemy o historii ludzkości, wydarzyło się w ciągu ostatnich 14 sekund w skali kosmicznego kalendarza, którą rozważamy. Zaczynaliśmy jako wędrowcy, potem oswajaliśmy dzikie zwierzęta i rośliny i odkryliśmy pisanie jako sposób na zebranie myśli na 14 sekund przed północą. Niektóre z naszych najbardziej znanych postaci w historii urodziły się w tych sekundach. Mojżesz urodził się 7 sekund przed północą, Budda 6 sekund wcześniej, Jezus 5 sekund wcześniej, a Mahomet 3 sekundy wcześniej.

Co zaskakujące, nauka, będąca podstawą większości dzisiejszego artykułu, jest czymś, z czego zaczęliśmy korzystać dopiero w ostatniej sekundzie naszego kosmicznego kalendarza.

PS Celowo nie dodałem zdjęć, puść wodze fantazji!