Ale nie my

Pandemia

Czuję uciekającą nadzieję,
płynącą jak woda przez moje ręce.
Jestem zmęczony.
Ludzie prosperują w społeczności.
Przetrwaj będąc razem.
Ale nie my.
Nie my.
Przyjaciele to nie przyjaciele,
rodzina to nie rodzina.
Moje ciało jest słabe.
Mój mózg został uszkodzony.
Czy nie jestem jeszcze osobą?
To dziwne być nazwanym mniej niż człowiekiem
przez tych, którzy stracili swoje człowieczeństwo.
Karmią swoje dzieci kapitalizmem,
Wkładają im broń w ręce,
Zabierają książki, które pozwalają im zobaczyć,
Że dla niektórych świat działa inaczej.
Naucz uprzedzeń jako zdrowego rozsądku
Ale jeśli zauważę,
że mam niepokój
, łatwiej będzie mnie odczłowieczyć
Niż patrzenie w lustro.
Co sprawia, że ​​jesteśmy ludźmi?