Każdego Halloween w całym kraju torebki z trójkątnymi, żółtymi, pomarańczowymi i białymi cukierkami wypełniają torebki cukierek albo psikus. A torebek do napełnienia jest wiele: według National Confectioners Association, firmy produkujące słodycze każdego roku produkują prawie 35 milionów funtów (15,8 miliona kilogramów) bananowych cukierków. To około 9 miliardów pojedynczych kawałków słodkiego poczęstunku.
Kukurydza Candy to słodka replika suszonych ziaren kukurydzy. Uważa się go za „łagodny krem”, co jest nazwą rodzaju cukierków wykonanych z syropu kukurydzianego i cukru, który ma smak podobny do prawoślazu . Chociaż kukurydza kandyzowana smakuje bogato, w rzeczywistości jest beztłuszczowa .
Większość ludzi zna tradycyjną kukurydzę cukrową z trzema paskami - żółtym u dołu, pomarańczowym pośrodku i białym u góry - ale w zależności od święta występuje również w wielu innych kolorach i smakach:
- Brązowa, pomarańczowo-biała indyjska kukurydza (część brązowa jest o smaku czekoladowym) na Święto Dziękczynienia
- Zielono-biało-czerwona kukurydza reniferowa na Boże Narodzenie
- Różowo-czerwono-biała kukurydza Kupidyna na Walentynki
- Kukurydza Bunny w pastelowym kolorze na Wielkanoc
Tradycyjna odmiana jest najbardziej popularna jesienią, zwłaszcza w okolicach Halloween. W rzeczywistości 30 października to National Candy Corn Day. Jednak kukurydza cukrowa została skojarzona z Halloween dopiero po drugiej wojnie światowej, kiedy to popularne stało się trick or treat.
Kukurydza cukrowa istnieje od ponad wieku. Według National Confectioners Association, George Renninger z Wunderlee Candy Company wynalazł go w latach osiemdziesiątych XIX wieku . Być może dlatego, że jego wygląd przywodził na myśl życie na farmie, wpadł w nostalgię mieszkańców miast za wiejską przeszłość. W każdym razie jego trójkolorowy wygląd był rewolucyjny dla ówczesnej branży cukierniczej. Firma Goelitz Candy Company rozpoczęła produkcję kukurydzy cukrowej w 1900 roku i nadal ją produkuje, chociaż nazwa firmy została zmieniona na Jelly Belly Candy Company.
Przepis na kukurydzę cukrową nie zmienił się zbytnio od końca XIX wieku, ale sposób jej wytwarzania znacznie się zmienił. Na początku pracownicy mieszali główne składniki - cukier, wodę i syrop kukurydziany - w dużych kotłach. Następnie dodali fondant (słodki, kremowy lukier z cukru, syropu kukurydzianego i wody) i ptasie mleczko dla uzyskania gładkości. Następnie wlali mieszaninę do foremek w kształcie ziaren na tacach ze skrobi kukurydzianej. Musieli to zrobić trzy razy, idąc do tyłu , po jednym dla każdego koloru. Ponieważ praca była tak żmudna, kukurydza kandyzowana była dostępna tylko od sierpnia do listopada.
Dziś maszyny wykonują swoją pracę. Producenci wykorzystują „proces formowania skrobi kukurydzianej” do tworzenia charakterystycznego projektu. Maszyna wypełnia tackę z małymi dziurkami w kształcie ziaren skrobią kukurydzianą, która utrzymuje kształt kukurydzy cukrowej. Każdy otwór wypełnia się częściowo słodkim, białym syropem zabarwionym sztucznym barwnikiem spożywczym. Następnie jest syrop pomarańczowy, a na koniec syrop żółty. Następnie forma ostygnie i mieszanina pozostaje na około 24 godziny, aż stwardnieje. Maszyna opróżnia tace, a jądra wpadają do zsypów. Nadmiar skrobi kukurydzianej zostaje uwolniony w dużym przesiewaczu. Następnie kukurydza kandyzowana jest polewana, aby lśniła, a pracownicy pakują ją do wysyłki do sklepów.
Data publikacji: 23 października 2019 r
