Co powiedział ci ktoś, co wywołało łzy w twoich oczach?
Odpowiedzi
Cóż, to było prawie 12 lat temu, kiedy odkryłam, że mam raka piersi w stadium 2 i jednocześnie zostałam zwolniona z pracy po 7 latach. Mój umysł wędrował po całym świecie, próbując dowiedzieć się o tej chorobie, próbując znaleźć gdzieś w medycznej otchłani, jak zapłacić za wszystko.
Za pośrednictwem miejscowego college'u skierowano mnie do programu, fundacji Breast and Cervical Cancer Foundation, i przydzielono mi doradcę, młodą damę o imieniu Heidi. Teraz miałem czterdziestkę, a Hedi dwadzieścia parę lat. Kiedy mnie zwolniono, dowiedziałem się, że to ja i inna kobieta po czterdziestce zostali zwolnieni, ale młodszy tłum nie został zwolniony. Wtedy rozwinąłem zły i okropny stosunek do każdego młodszego ode mnie, ale Heidi miała najwięcej sympatii i doskonałego profesjonalizmu, jakiego doświadczyłem.
Powiedziałem jej, że idę na studia, żeby podnieść swoje umiejętności i być zajęty, ale przede wszystkim po to, żeby się czymś zająć. Wysłuchała, zapytała, na jaki stopień się wybieram (wtedy administrator sieci) i poprosiła o mój osobisty adres e-mail. Dałem ją jej, po prostu pomyślałem, że potrzebuje go na więcej dokumentów, które musiałem wypełnić.
Tydzień później otrzymałem mnóstwo informacji na temat stypendiów, dotacji, a ona zadzwoniła, aby zapytać, czy mogę wpaść do mnie, aby dostarczyć jedzenie i karty żywnościowe. Tak, byłem oszołomiony. Podczas jednego z naszych wspólnych spotkań zapytałem, dlaczego to robi.
„Cóż”, odpowiedziała, „Nie wykonywałbym swojej pracy, gdybym nie oferował tych rzeczy komuś, kto tego potrzebował”.
Jadąc autobusem do domu, ludzie wokół mnie zastanawiali się, czy płaczę z radości. Moje nastawienie zmieniło się tego dnia.
Wczoraj wróciłem do domu po półtorarocznym pobycie w domu siostry mojej kuzynki.
Wczoraj minęło na rozmowie z rodzicami, a dziś rano zdecydowałem się spotkać z moim BABĄ (starszym bratem taty), który właśnie leży na łożu śmierci. W jego ciele zatrzymało się krążenie krwi
i nie może sam ruszyć się z łóżka. Opiekuje się nim moja maa (bdi aama) i brat mojego kuzyna.
kiedy szedłem się z nim spotkać, oglądał wiadomości na laptopie. Usiadłem na krześle obok niego. Potem powiedział mojemu bratu, żeby przestał Wiadomości i zaczął ze mną rozmawiać. Zapytałem go o jego zdrowie. Powiedział, że przyjmuję lekarstwo na czas i nie ma poprawy. Starałem się go pocieszyć i powiedziałem: „Nie martw się, baba, wszystko będzie dobrze pewnego dnia.” Powiedział: „just to kuch din hi baki h. Me to jane wala hu. (Zostało tylko kilka dni, jestem bliski śmierci i przyniósł łzy w oczach . I ja też płakałem.
Jakoś udało mi się zmienić temat i zacząłem omawiać moje studium. Wie, że walczę o pracę. Powiedział - Jak idzie twoja beta badania?
Powiedziałem - idzie dobrze. Robię co w mojej mocy, ale w życiu jest tyle problemów, że mam trudności z koncentracją.
Powiedział - dziś mówię ci jedną rzecz „tu jindgi me bhut kamyab hogi lub bhot jyada dhanwan bnegi ek din
Ye meri bat tu hmesa yad rkhna (pewnego dnia odniesiesz w swoim życiu wielki sukces i bogactwo).
Powiedziałem - bardzo ci dziękuję, kochanie za takie miłe słowa i tak bardzo o mnie martwisz. ale kochanie, nie jestem pewien swojego szczęścia. Minęły 2 lata, tak bardzo się staram.
Powiedział: Mujhe pura ykin h tu pkki job lgegi lub tu bhot bdi insaan bnegi pr beta me tujhe aaj ek bat lub khta hu tu paiso ko kbhi kaleje se lgakr mt rkhna.
jaise hi teri job lg jaye, tu greeb logo ki jrur help krna.
tu mere liye km se km 4-5 greeb logo ki help jrur krna.Bete puja path me kuch nhi rkha
bhagwan khush to greeb logo ki help krne se hote hai. aaj ki duniya me ese log b opłaty za przystąpienie b nhi pate
lub unki study adhuri rah jati h.
(Wierzę, że na pewno znajdziesz pracę i staniesz się wielką osobą, ale dziś powiem ci jedno: „Nigdy nie wkładaj pieniędzy w swoje serce.
Kiedy dostałeś pracę, zawsze pomagaj biednym ludziom. Ze względu na mnie pomożesz przynajmniej 4-5 osobom. Kiedy pomagasz biednym dzieciom, Bóg automatycznie cię błogosławi. Nie musisz go pytać. Wokół ciebie jest tak wielu ludzi, których nie stać na czesne i porzuciło naukę w połowie.
To nie tylko mnie uszczęśliwiło, ale wywołało łzy w oczach i powiedziałem - baba, zawsze będę pamiętać twoje słowa i jak tylko dostanę pracę, zacznę pomagać biednym. Zacznę uczyć dzieci ze slumsów, których nie stać na czesne, i przekażę im moje książki.
Światło słoneczne.