Star Trek: Discovery wciąż riffuje, gdy Shadows Loom
Star Trek: Discovery było trochę emocjonalnie wszędzie w swoim ostatnim sezonie - bardziej niż zwykle, ponieważ popycha swoich bohaterów Gwiezdnej Floty od jednego kryzysu do drugiego , a także od czasu do czasu zatrzymuje się, aby dać upust swoim emocjom. stłumione uczucia . Ale ten tydzień był inny. W tym tygodniu załoga po prostu musiała się trochę zabawić .
Dopóki tego nie zrobili, oczywiście.
„Przykłady” podążają śladami historii, które mieliśmy do tej pory w tym sezonie – opowieści, które są powiązane z szerszym sezonowym zagrożeniem ze strony anomalii ciemnej materii, ale nie do końca o niej . Ten tydzień był bardziej powiązany niż większość: główny wątek podąża za Discovery podczas misji ratunkowej do świata kolonii, który ma znaleźć się na ścieżce DMA, a jego drugi przedstawia zdezorientowanego Stametsa zmuszonego do współpracy z irytującym Risian naukowcem, Ruonem Tarka (Shawn Doyle), aby rozpocząć proces odkrywania prawdziwego pochodzenia anomalii. Zachowaj kilka rewelacji z późnej fazy gry – więcej o nich później – jednak oba te wątki tak naprawdę nie dotyczą DMA, a zamiast tego ponownie stanowią szansę na Odkrycieaby umiejętnie udowodnić, że może riffować na niektórych klasycznych odcinkach Star Trek . I robi to w większości całkiem akceptowalnie.
W głównym wątku Burnham i Book przesyłają się do kolonii Akaali (zabawny powrót do gatunku wprowadzonego w Enterprise ), aby rozpocząć ewakuację cywilów – tylko po to, by odkryć sześć form życia, które nie odpowiedziały na wezwania Gwiezdnej Floty, aby przenieść się do punktów ewakuacyjnych . Okazuje się, że tych sześciu to tytułowe Przykłady: jedyni nieokreśloni więźniowie w systemie wymiaru sprawiedliwości kolonii, którzy zostali zamknięci na całe życie, bez względu na to, jak nieznaczna jest ich zbrodnia, aby ustawić surową (i, jak nam powiedziano, skuteczną ) przykład dla innych kolonistów o zbrodni i karze. Oczywiście Burnham i Book nie mogą stać z boku i zostawić tych ludzi na śmierć w przerażającej śmierci, jeśli DMA przekroczy ścieżkę kolonii, a my wyruszymy na wyścigi. Star Trekpo prostu absolutnie kocha system sprawiedliwości obcych, w który może bezpośrednio ingerować, a Discovery nawet rzuca zabawne przekomarzanie się, dziwne eksplodujące miny chrząszczy i szlochający dylemat etyczny na dokładkę, kiedy Burnham odkrywa jednego z więźniów, którego ma zamiar zaoferować azyl polityczny jest tak naprawdę mordercą.
Choć zabawny i klasyczny Trek , nie jest pozbawiony problemów. Odkrycie było, z przerwami, serialem, który był zafascynowany , ale rzadko tak chętny do kwestionowania natury tego, czym Gwiezdna Flota powinna być w swoim pełnym sprzeczności istnieniu jako eksploracyjna grupa zadaniowa do utrzymywania pokoju. Więc samo to, że Michael zachowuje się jak wielu bohaterów Treka przed nią i tłucze jej drogę przez etykę wymiaru sprawiedliwości Akaali bez żadnej autorefleksji na ten temat – i żeby została wrobiona w to jako bohaterka z tego powodu – po prostu wydaje się trochę dziwne i popycha nas do granic tego, co dzieje się, gdy współczesny program taki jak Discoverypo prostu próbuje swoich sił w riffowaniu na terenach, które w przeszłości pracowały dla Star Trek . Nie ma nic naprawdę nowego, co Discovery ma do powiedzenia na temat tego formatu, a ostatecznie wszelkie wątpliwości etyczne, które Michael może odczuwać w związku z jej działaniami – niezależnie od tego, czy jest gotowa udzielić azylu zabójcy, aby zaprotestować przeciwko nierówności systemu karnego Akaali – są wyrwana z jej rąk , gdy więzień decyduje się pozostać jako coś w rodzaju męczennika, ginąc jako jedyna ofiara zniszczenia kolonii przez DMA. Pozostało tylko Discoveryupodobanie do przesadnych emocji, gdy zapłakany Michael siedzi na moście, podczas gdy więzień niezdarnie knuje swoją historię, czekając na zapomnienie. Nie wyciągnięto żadnych prawdziwych lekcji, nie kwestionowano pomysłów, w tej chwili jest dobrze i, jak powiedzieliśmy, zabawnie – eksplodujące miny chrząszczy! – ale po kilku odcinkach Discovery, które wracają i robią te riffy, zaczyna się wydawać trochę pusto.
To, co nie, na dobre i na złe, to wątek poboczny ze Stametsem i Tarką. Sam Tarka jest również wyrwany z wielkiej księgi tropów fabularnych Star Trek : dupek-gościnny naukowiec, który wchodzi na pokład statku i jeży się z naszymi własnymi naukowcami. Na chwilę staje się to bardziej interesujące, ponieważ Stamets jest - pomimo wielu złagodzeń w ciągu ostatnich czterech lat - wciąż jest trochę dupkiem, tworząc zabawne interakcje między nim a Tarką, gdy powoli to odbiera, mimo że mężczyzna irytuje go swoim geniuszem i nadmierną pewnością siebie, są do siebie bardziej podobni, niż początkowo chciał przyznać. To miła „lekcja” dla Stametsa, nawet jako Discoveryprzez lata dołożył wszelkich starań, aby odsunąć go od jego pierwotnego kłującego ja, rozszerzając jego związek z doktorem Culberem lub dając mu rolę ojca z Adirą. Obserwowanie, jak zastanawia się, kim stał się w ciągu ostatnich czterech lat (lub kilku tysięcy, dając lub biorąc trochę czasu, przeskakując w drugim sezonie ) jest o wiele bardziej autentycznie wzruszające niż melodramat związku Michaela z więźniem Akaali w spisku A, i wciąż rzadki przykład Discovery , który tworzy świetny charakter z kimś, kto nie jest samym Michaelem.
Jednak tam, gdzie „Przykłady” odchodzi od pustej, ale przyjemnej zabawy i przechodzi w coś znacznie poważniejszego i bałaganiarskiego, jest również w tym łuku, ponieważ Stamets i Tarka dokonują dość ważnego odkrycia na temat DMA. Nie jest to, jak wcześniej teoretyzowali, klęska żywiołowa na skalę międzygalaktyczną. Ich wspólne testy potwierdzają, że nie tylko jest sztucznie stworzony, ale także kontrolowany przez nieznaną, niewiarygodnie zaawansowaną istotę lub cywilizację, która bezpośrednio manipuluje miejscem, do którego przenosi się DMA, nie zważając na zniszczenie, które pozostawiło po sobie. Z pewnością jest to zwrot akcji, a jeszcze bardziej kręty, gdy odcinek kończy się subtelnym ujawnieniem, że sam Tarka może nie być dobry w przedzieraniu się do Discovery, ale najwyraźniej wie o wiele więcej o prawdziwym pochodzeniu DMA i kto za tym stoi, niż przyznaje. Ale trudno też nie czuć się trochę rozczarowanym, że Discovery po raz kolejny staje w obliczu osobistego, ukierunkowanego zagrożenia jako wielkiego zła sezonu dzięki temu ujawnieniu.
Od Klingonów do Kontroli i Osyraa i Szmaragdowego Łańcucha w zeszłym sezonie, Discovery zrobiło wiele z ideą potężnej siły lub postaci, która ma wszystko dla Federacji. Częścią tego, co uczyniło DMA tak interesującym na poziomie koncepcyjnym, było to, że jest to ta klęska żywiołowa - nie można rozumować z siłą grawitacji, która po prostu przepływa przez przestrzeń kosmiczną, rozrzucając stacje i kolonie wokół i rozrywając planety, nie można z nią walczyć w statku kosmicznym lub z fazerem. Katastrofa naturalna nie jest fabułą „dobry kontra zły”, ale taką, która jak dotąd pozwoliła serialowi w tym sezonie opowiadać o rodzajach rzeczy, które chcemy, aby bohaterowie Gwiezdnej Floty robili – pomocy ofiarom katastrof, eksploracji naukowej, dostarczaniu nadziei. Odkryciema dużo czasu w tym sezonie, aby robić to dalej, tak jak w pierwszej połowie, ale teraz najwyraźniej zmierzamy w kierunku kolejnego z tych tajemniczych lokali złoczyńców, które widzieliśmy w serialu w kółko, trudno powiedz, jak długo jeszcze będziemy mogli oglądać tę interesującą stronę Discovery , zanim wróci do tych samych wątków narracyjnych, za którymi podążała wcześniej.
Zastanawiasz się, gdzie poszedł nasz kanał RSS? Możesz wybrać nowy tutaj .
