Armie Hammer jest „wdzięczny za każdy szczegół” swojego kanibala, nawet za „rozbieżności”

Armie Hammer, który niedawno zniknął z radarów Hollywood, osiągnął stan zen. Skandal z 2021 r., podczas którego oskarżono go o molestowanie i zdemaskowano kanibalizm, spowodował „śmierć ego, śmierć kariery”, co Hammer jest teraz w stanie docenić. „Właściwie jestem teraz w miejscu, w którym jestem za to naprawdę wdzięczny, ponieważ w miejscu, w którym byłem, zanim przydarzyły mi się te wszystkie rzeczy, nie czułem się dobrze” – mówi w podcaście Painful Lessons . „Nigdy nie czułem się usatysfakcjonowany. Nigdy nie miałem dość. Nigdy nie byłem w miejscu, w którym byłbym z siebie zadowolony, i gdzie miałem poczucie własnej wartości. Nigdy nie wiedziałam, jak dawać sobie miłość. Nigdy nie umiałam dać sobie pewności siebie, ale miałam taką pracę, w której mogłam ją uzyskać od tak wielu osób, że nigdy nie musiałam się uczyć, jak ją sobie dawać.”

Hammer w podcaście przyznaje się do złego zachowania, choć sugeruje, że nie wszystko, o co go oskarżano, było prawdą. „ Ludzie nazywali mnie kanibalem i wszyscy im wierzyli. Mówią: „Tak, ten facet jadł ludzi” – śmieje się. "Jak co? O czym mówisz? Czy wiesz, co musisz zrobić, aby zostać kanibalem? Trzeba jeść ludzi! Jak mam zostać kanibalem?! To było dziwne.”

Można słusznie powiedzieć, że bardziej sensacyjne aspekty skandalu – a mianowicie fantazje kanibali o chęci zjedzenia kobiecego serca lub ugotowania jej skóry – nieco przyćmiły pozostałe szczegóły. Hammer przyznał się do emocjonalnego znęcania się nad byłymi partnerami, ale stwierdził, że jego relacje seksualne z kobietami opierały się na BDSM za obopólną zgodą. Jednak wiele kobiet, które utrzymywały rzekome związki z Hammerem, stwierdziło, że jego zachowanie wykraczało poza granice BDSM, które odbywały się za obopólną zgodą. Co najmniej jedna kobieta oskarżyła Hammera o gwałt, czemu zaprzeczył.

Hammer stwierdził wcześniej , że istnieją dowody (w postaci usuniętych wiadomości z Facebooka) potwierdzające, że nie jest on winny gwałtu. W „Painful Lessons” twierdzi, że być może pewnego dnia opowie całą historię, łącznie z „rachunkami” potwierdzającymi jego niewinność. Nadal uważa, że ​​reakcja, której doświadczył, była „nieproporcjonalna do mojego zachowania”, ale „czy to zmienia fakt, że moje zachowanie było złe i muszę wziąć za to odpowiedzialność? Nie. Dlatego biorę odpowiedzialność za swoje błędy.

Przyznaje, że jego kariera aktorska „nigdzie” znalazła twórcze ujście we współtworzeniu z przyjacielem scenariusza, który chce realizować możliwie poza systemem Hollywood. Tymczasem wyznaje, że cieszy się z wolniejszego tempa życia. „Nawet pomimo rozbieżności, niezależnie od tego, co ludzie mówili, cokolwiek się wydarzyło, znajduję się teraz w takim momencie życia, w którym jestem wdzięczny za każdy najmniejszy szczegół” – mówi Hammer.

„To prawie tak, jakby w moim życiu wybuchła bomba neutronowa. To mnie zabiło, zabiło moje ego, zabiło wszystkich ludzi wokół mnie, o których myślałem, że są moimi przyjaciółmi, a którymi nie byli – wszyscy ci ludzie w mgnieniu oka zniknęli” – wyjaśnia. „Ale budynki nadal stały. Nadal tu jestem, nadal mam zdrowie i jestem za to naprawdę wdzięczny.